به گزارش خبرگزاری یولن، ایده یک سوپرکار با موتور V۱۰ و تمام چرخ محرک که کمتر از مزدا MX-۵ میاتا وزن داشته باشد (کمتر از ۱۰۷۵ کیلوگرم)، بعید به نظر می‌رسد؛ اما لامبورگینی بیش از یک دهه پیش، زمانی که سِستو اِلِمِنتو (Sesto Elemento) را در نمایشگاه خودرو پاریس ۲۰۱۰ رونمایی کرد، این کار را به خوبی انجام داد.
مطالعه‌ای در سبُک‌سازی: نوآوری‌های پیشگامانه
در اواخر دهه ۲۰۰۰، لامبورگینی به طور جدی فناوری فیبر کربن را به عنوان یک روش کلیدی برای افزایش عملکرد سوپرکارهایش بررسی کرد. این خودروساز با درک پتانسیل کامپوزیت‌های پیشرفته برای کاهش وزن، همراه با افزایش استحکام و سختی، با تأسیس یک آزمایشگاه تخصصی مواد کامپوزیت در دانشگاه واشنگتن سیاتل در سال ۲۰۰۹، گامی استراتژیک برداشت. قرارگیری این مکان دور از دفتر مرکزی لامبورگینی در سن‌آگاتا بولونیزه، از روی قصد و عمد بود؛ چرا که نزدیکی به تأسیسات عظیم بویینگ، به لامبورگینی اجازه داد تا با محققانی که در حال توسعه فناوری‌های کامپوزیتی پیشرفته برای صنعت هوافضا بودند، همکاری کند.
لامبورگینی برای اولین بار پتانسیل کامپوزیت‌های فورج‌شده را در سستو المنتو به نمایش گذاشت. این شرکت از آن برای شاسی مونوکوک مرکزی خودرو، ساب‌فریم جلو و پنل‌های بدنه استفاده کرد. اجزای اصلی سیستم تعلیق، همراه با میل گاردان و چرخ‌ها نیز از فیبر کربن ساخته شدند، در حالی که نوک اگزوزها از پایروسیک (Pyrosic) ساخته شده است. پایروسیک نام یک کامپوزیت شیشه سرامیک است، یعنی ترکیبی از شیشه و سرامیک که خواص هر دو ماده را دارد و قادر به تحمل دماهای بالاست.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
۵۸۳۲۲
