به گزارش یولن، به نقل از روزیاتو، ناوهای هواپیمابر به چند دسته مختلف تقسیم می‌شوند، از جمله ناوهای هواپیمابر رزم‌ناو، ناوهای حامل هلیکوپتر، کشتی‌های تهاجم آبی‌خاکی و ابرناو. بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین ناوهای هواپیمابر فعلی در اختیار نیروی دریایی ایالات متحده است که کلاس جرالد آر. فورد در صدر آن‌ها قرار دارد. ظرفیت جابه‌جایی کامل این ناو بیش از ۱۰۰,۰۰۰ تن است که تاکنون تنها یک فروند از این کلاس ساخته شده؛ اگرچه در سال‌های آینده تعداد بیشتری از آن ساخته می‌شود. ناوهای کلاس نیمیتز کمی کوچک‌تر از این غول‌ها هستند و ظرفیت جابه‌جایی آن‌ها حدود ۹۷,۰۰۰ تن است.
پس از آمریکا، چین بزرگ‌ترین ناوهای هواپیمابر را در اختیار دارد که بزرگ‌ترین آن‌ها فوجیان است. این ناوها با ظرفیت جابه‌جایی ۸۵,۰۰۰ تن و طول تقریبی ۳۱۶ متر، تقریباً به اندازه ناوهای کلاس نیمیتز آمریکا هستند. ناوهای کلاس فوجیان بزرگ‌ترین و پیشرفته‌ترین ناوهای هواپیمابر طراحی شده در جهان پس از ایالات متحده محسوب می‌شوند. نخستین ناو این کلاس در حال حاضر در مراحل آزمایش دریایی قرار دارد و انتظار می‌رود در آگوست ۲۰۲۵ به خدمت گرفته شود. ناو هواپیمابر شاندونگ چین که از سال ۲۰۱۷ مورد بهره‌برداری قرار گرفته، کمی کوچک‌تر از فوجیان بوده و ظرفیت جابه‌جایی آن بین ۶۶,۰۰۰ تا ۷۰,۰۰۰ تن برآورد شده است.
بزرگ‌ترین ناو هواپیمابر بریتانیا متعلق به کلاس ملکه الیزابت است که شامل ناوهای HMS Queen Elizabeth (که در دسامبر ۲۰۱۷ به خدمت گرفته شد) و HMS Prince of Wales (که در دسامبر ۲۰۱۹ آن را به خدمت گرفتند) می‌شود. تا پیش از ورود ناوهای چینی، این دو ناو به عنوان سومین ناو بزرگ جهان از نظر وزن و ظرفیت جابه‌جایی شناخته می‌شدند. این ناوها ظرفیت جابه‌جایی حدود ۶۵,۰۰۰ تن، طول حدود ۲۸۴ متر و عرض حداکثر ۷۰ متر دارند.
ناو هواپیمابر کلاس کوزنتسوف روسیه، که طولی بیش از ۳۰۰ متر دارد، تقریباً هم‌اندازه ناوهای کلاس نیمیتز آمریکا است. تنها یک ناو از این کلاس وجود دارد که نام آدمیرال کوزنتسوف است؛ ظرفیت جابه‌جایی آدمیرال کوزنتسوف به ۵۸,۶۰۰ تن می‌رسد. این ناو کمی سبک‌تر از ناوهای کلاس الیزابت بریتانیا و شاندونگ چین است.
۵۸۵۸
