به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات یولن، کمتر از ۱۰ روز از تمدید قانون معافیت مالیاتی هنرمندان در مجلس می‌گذرد و در این مدت، موافقان و مخالفان این طرح در رسانه‌های مختلف اظهار نظر کرده‌اند. نویسندگان و ناشران از جمله این گروه هستند که در مصاحبه‌های اخیر با گروه کتاب و ادبیات یولن از نحوه اجرای این قانون گلایه‌مند بوده‌اند و خود را مشمول این قانون ندانسته‌اند.
همچنین تعدادی از مخاطبان یولن در کمپین‌های متعدد سامانه «فارس من» از جمله «درخواست حذف معافیت مالیاتی هنرمندان»، «عدالت در اخذ مالیات برای تمام صنف‌ها وجود داشته‌باشد»،« لزوم رد معافیت مالیاتی هنرمندان» و… نسبت به اصلاح این قانون اعتراضاتشان را ثبت کرده‌اند. در ادامه رسیدگی به نحوه اجرای قانون معافیت‌های مالیاتی با خسرو باباخانی از نویسندگان مطرح کشور به گفت‌وگو نشستیم.
نویسنده کتاب «ویولون‌زن روی پل» با اشاره به یک عمر فعالیت در حوزه نویسندگی از اجرا نشدن قانون معافیت‌های مالیاتی گلایه دارد و می‌گوید: طی سال‌ها فعالیت در حوزه نویسندگی تاکنون موفق به استفاده از این معافیت مالیاتی نشده‌ام و پس از سال‌ها فعالیت در حوزه نویسندگی، پذیرفته‌ام که خودم باید جور خودم را بکشم، زیرا حمایتی از جانب دولت و مجلس وجود ندارد.
وی افزود: به عنوان مثال در قرارداد رسمی با یک مجموعه دولتی مبلغ معینی نوشته شده، اما در زمان پرداخت حق‌الزحمه نویسنده، مالیات آن کسر شده و جالب اینکه در متن قرارداد کسر مالیات هم قید نمی‌شود و سؤال اینجاست اگر در قانون، نویسندگان از پرداخت مالیات معاف هستند؛ پس چرا در عمل این معافیت شامل حال نویسندگان نمی‌شود؟
این نویسنده با بیان اینکه نبود اتحادیه و صنف ویژه نویسندگان، یکی از دلایل حل نشدن مشکلات نویسندگان است، اظهار کرد: قانون بدون اجرا که فایده‌ای ندارد و قانون معافیت مالیاتی صرفاً یک هیاهوست که به راه افتاده و صدای یک نویسنده به جایی نمی‌رسد، بلکه باید همه تحت حمایت یک اتحادیه یا صنف معتبری باشند تا صداها شنیده شود.
نویسنده کتاب «خسرو شیرین» با گلایه از بی‌توجهی مسئولان به معیشت نویسندگان عنوان کرد: سلامتی و چشم‌هایم را در راه نویسندگی گذاشته‌ام، اما وقتی برای گرفتن وام ۵ میلیون تومانی درخواست می‌دهم اعلام می‌کنند در اولویت نیستی!
باباخانی در ادامه افزود: گاهی اوقات عملکرد و نحوه پاسخگویی مسئولان مربوطه برای قشر نویسنده این تصور را به وجود می‌آورد که هنرمندان یعنی هنرپیشه‌ها و کسی نویسندگان را در زمره هنرمندان به حساب نمی‌آورد.
وی در پایان با تأکید بر اینکه حداقل انتظار نویسندگان از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، برقراری حقوق و بیمه است، بیان کرد: نویسندگان تمام عمرشان را صرف ساختن بنای فرهنگی کشور می‌کنند و لازم است تا در مورد وضعیت معیشت‌شان به ویژه در دوران ناتوانی فکری شود.
انتهای پیام/
