ایمان گودرزی؛ پرسپولیس در هفته هفتم لیگ بیست‌وپنجم نه‌تنها طعم برد را نچشید بلکه نخستین شکست خود را هم تجربه کرد تا با کسب تنها پنج امتیاز از پنج بازی اخیر، به ناکام‌ترین تیم هفته تبدیل شود. نتیجه‌ای که حالا نیمکت پرسپولیس را بیش از هر زمان دیگری متزلزل کرده و هواداران نگران آینده تیم محبوب‌شان شده‌اند. یحیی گل‌محمدی و برانکو ایوانکوویچ در گذشته دوران پرشکوهی را برای قرمزها رقم زدند، اما حالا وحید هاشمیان با میانگین ضعیف ۱.۱۴ امتیاز در هر بازی، در آستانه پیوستن به فهرست مربیان ناکام و برکنارشده تاریخ این باشگاه قرار گرفته است.
تغییر زودهنگام در پرسپولیس؛ کم‌سابقه اما نه بی‌سابقه
برخلاف استقلال که در دهه اخیر بارها شاهد تغییرات زودهنگام بوده، در پرسپولیس کمتر پیش آمده مدیریتش خیلی زود صبرش را از دست بدهد. در تاریخ لیگ برتر، پرسپولیس ۱۵ مرتبه فصل را با همان سرمربی که آغاز کرده، به پایان رسانده است. تنها یک بار در هفته هفتم شاهد تغییر بوده‌ایم؛ اتفاقی که در آن زمان نیز شرایطش با وضعیت فعلی هاشمیان تفاوت داشت. با این حال، آمار ضعیف پرسپولیس در گلزنی، نوسان تاکتیکی و افت بدنی بازیکنان باعث شده زمزمه‌هایی از تغییر در کادر فنی از همین حالا شنیده شود. اگر نتایج در دیدار آینده مقابل ذوب‌آهن هم به سود قرمزها نباشد، بعید نیست تصمیم سختی در راه باشد.
نیم‌فصل؛ ایستگاه سنتی تغییرات در پرسپولیس
در گذشته، مدیران پرسپولیس معمولاً نیم‌فصل را بهترین زمان برای تعویض سرمربی می‌دانستند؛ دوره‌ای که هم فرصت بازسازی وجود دارد و هم بازیکنان جدید می‌توانند در ترکیب جا بیفتند.
در فصل ۹۲-۹۱، ژوزه پرتغالی با ستارگان پرسپولیس عملکرد ناامیدکننده‌ای داشت و جای خود را به یحیی گل‌محمدی داد که توانست تیم را تا فینال جام حذفی برساند.
چند سال بعد، در لیگ نوزدهم، اختلاف گابریل کالدرون با مدیریت وقت باعث بازگشت مجدد گل‌محمدی شد و این بار او تیم را به اوج رساند.
نمونه‌های دیگر نیز کم نیستند؛ از مصطفی دنیزلی که جانشین حمید استیلی شد تا کریم باقری که در مقطعی کوتاه، هدایت موقت تیم را پیش از حضور کارتال بر عهده گرفت.
دوراهی تکراری؛ صبر یا تصمیم سخت؟
حالا نیز شرایط مشابهی دیده می‌شود. در حالی‌که پرسپولیس هنوز به میانه فصل نرسیده، خبرها از بررسی گزینه‌های جایگزین حکایت دارد. نام اوسمار ویرا، سرمربی برزیلی سابق تیم، بیش از سایرین شنیده می‌شود. ویرا در دوره اول حضورش با سبک بازی هجومی و نظم تاکتیکی مورد توجه قرار گرفته بود و هواداران امیدوارند در صورت بازگشت، دوباره همان تیم منسجم را بسازد. با این حال، تصمیم برای برکناری هاشمیان ساده نیست. او یکی از معدود مربیان ایرانی است که تجربه بالای بین‌المللی دارد و در تیم ملی نیز سال‌ها دستیار بوده است. مدیران باشگاه فعلاً ترجیح داده‌اند در بازی حساس هفته هشتم مقابل ذوب‌آهن، آخرین فرصت را به او بدهند.
خاطرات تلخ گذشته؛ از قطبی تا دایی
تاریخ پرسپولیس پر است از مقاطع مشابه که تغییرات پی‌درپی روی نیمکت نتیجه مثبتی نداشته است.
افشین قطبی پس از قهرمانی تاریخی در لیگ هفتم، در فصل بعد خیلی زود جای خود را به افشین پیروانی و سپس نلو وینگادا داد. هیچ‌کدام نتوانستند موفقیت گذشته را تکرار کنند.
در لیگ چهاردهم (۹۴-۹۳) نیز پرسپولیس سه سرمربی مختلف داشت؛ علی دایی، حمید درخشان و برانکو ایوانکوویچ. آن فصل یکی از تلخ‌ترین سال‌های قرمزها در تاریخ لیگ برتر بود.
حتی در لیگ نهم، زمانی که علی دایی جایگزین کرانچار شد، یا چهار سال قبل از آن که آری هان به جای علی پروین نشست، تغییرات مداوم تنها باعث بی‌ثباتی فنی و روحی تیم شد و هیچ ثمری برای قرمز پوشانبه همراه نداشت.
آزمون آخر؛ ذوب‌آهن یا درِ خروج
با مرور تمام این تجربه‌ها، حالا همه نگاه‌ها به دیدار پرسپولیس و ذوب‌آهن دوخته شده است؛ مسابقه‌ای که شاید حکم سرنوشت را برای وحید هاشمیان داشته باشد. مدیران باشگاه نمی‌خواهند تصمیمی عجولانه بگیرند، اما نتایج ضعیف ادامه‌دار ممکن است آن‌ها را مجبور کند. هاشمیان در حالی آماده حضور روی نیمکت در هفته هشتم می‌شود که رکورد زودترین برکناری همچنان در اختیار علی دایی (هفته هفتم) است. با این حال، تفاوت بزرگ اینجاست که دایی بعد از ۳۷ بازی لیگ برتری به بن‌بست رسید، اما هاشمیان هنوز حتی یک فصل کامل را پشت سر نگذاشته است.
پرسپولیس در نقطه تصمیم
پرسپولیس امروز در دو راهی حساسی ایستاده ؛ صبر برای بازگشت آرامش و ثبات یا اقدام برای تغییر زودهنگام. تاریخ نشان داده که تصمیمات احساسی در این باشگاه معمولاً نتیجه‌ای نداشته است. اما اگر روند امتیازگیری هاشمیان تغییر نکند، بعید است مدیران بتوانند فشار هواداران و انتقادات رسانه‌ای را نادیده بگیرند.
بازی با ذوب‌آهن می‌تواند یا نقطه آغاز احیای پرسپولیس باشد، یا آخرین صحنه حضور هلیکوپتر روی نیمکت سرخ‌ها.
257 251
