به گزارش خبرگزاری یولن، فرزانه توسلی دروازه‌بان تیم ملی فوتسال زنان ایران توانست در دیدار برابر چین‌تایپه گل سوم ایران را از راه دور به ثمر برساند و دروازه حریف را باز کند تا خیال ایران از صعود به نیمه نهایی راحت شود. حالا ملی‌پوشان زنان ایران در این مرحله در فینال زودرس رقابت‌ها به مصاف ژاپن خواهند رفت.
نوشتن داستان فوتسال زنان ایران بدون حضور برجسته این دروازه‌بان ۳۸ ساله تقریباً غیرممکن است. او به سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا گفت: «ما قبلا در مدرسه هندبال بازی می‌کردیم. وقتی فوتسال به ایران آمد، یکی از بستگانم درباره‌اش به من گفت و گفت که به زودی فوتسال زنان به یکی از ورزش‌های مهم تبدیل خواهد شد. باورم نشد اما امتحانش کردم و در یک باشگاه ثبت نام کردم و شروع به بازی کردم. من اول بازیکن بودم اما یک روز دروازه‌بان ما مصدوم شد و مربی از من خواست که درون دروازه بروم و از آن روز به بعد دروازه‌بان شدم.»
توسلی از زمان شروع این ورزش در ۱۳ سالگی، موفقیت‌های چشمگیری را تجربه کرده است، از ۱۷ عنوان قهرمانی لیگ ایران ۱۴ عنوان را در حالی که برای ۱۰ باشگاه مختلف بازی می‌کرد، به دست آورده و چندین بار به عنوان بهترین دروازه‌بان لیگ انتخاب شده است.
داستان مشابهی در سطح بین‌المللی برای «عقاب آسیا» وجود دارد و او دو قهرمانی جام ملت‌های فوتسال زنان آسیا و چهار عنوان قهرمانی فوتسال زنان کافا و یک مدال طلای بازی‌های اسلامی زنان ۲۰۰۵ را در کارنامه دارد. توسلی در کنار فرشته کریمی، نسیمه غلامی، سارا شیربیگی و طاهره مهدی‌پور ستاره های برتر فوتسال زنان ایران هستند.
توسلی درباره سن بالای بازیکنان تیم ملی ایران گفت: «من فکر می‌کنم در یک شرایط سخت، آن تجربه‌ای که ما داریم باعث می‌شود که به راهمان ادامه دهیم و از شرایط سخت به مدد تجربه بالایمان عبور کنیم. شاید در دو دوره قبلی، فقط ژاپن و تایلند رقبای اصلی ما بودند اما حالا، همه تیم‌ها بسیار بسیار قوی هستند و پیشرفت زیادی کرده‌اند. ما می‌دانیم که اگر می‌خواهیم قهرمان شویم، کار سختی در پیش داریم. فکر می‌کنم برای نسل ما جای تأسف است که اولین دوره جام جهانی فوتسال زنان فیفا تازه الان از راه رسیده است اما خوشحالم که هنوز شانس شرکت در آن را دارم و همچنین برای نسل‌های آینده که می‌توانند به طور منظم در جام ملت‌های فوتسال زنان آسیا و همچنین جام جهانی بازی کنند، بسیار خوشحالم.»
وقتی از توسلی پرسیده شد که آیا رسیدن به جام جهانی می تواند بهترین زمان ممکن برای خداحافظی او از فوتسال باشد یا خیر افزود: «فوتسال زندگی من است چون وقتی خیلی کوچک بودم شاید شش یا هفت ساله، در خیابان‌ها با بستگانم و پسرها فوتبال بازی می‌کردم و از آن به بعد عاشق توپ شدم و الان یکی از نگرانی‌های من این است که چگونه خداحافظی کنم، چون فوتسال زندگی من است حتی نمی‌توانم تصور کنم که بعد از آن چه اتفاقی برایم خواهد افتاد. »
او در پایان صحبت‌هایش افزود: «در سال‌های اخیر، تیم‌های شرق آسیا بهتر و سریع‌تر از تیم‌های غرب آسیا پیشرفت کرده‌اند و فکر می‌کنم به این دلیل است که آنها اکنون با بازی دوستانه بیشتر و همچنین سرمایه‌گذاری بیشتر در فوتبال زنان، بهتر برای تورنمنت ها آماده می‌شوند. امیدوارم اگر بتوانیم در این جام ملت‌های آسیا قهرمان شویم و به جام جهانی راه پیدا کنیم، شرایط برای فوتبال و فوتسال زنان در ایران متفاوت شود و بتوانیم پیشرفت بیشتری داشته باشیم.»
۲۵۱۲۵۶
