به گزارش یولن، مارهای پیتون برمه‌ای در اصل متعلق به جنگل‌های گرمسیری جنوب‌شرق آسیا هستند و ریشه‌ای در طبیعت فلوریدا ندارند. اما از اواخر قرن بیستم، برخی از این مارها که برای نگهداری به‌عنوان حیوان خانگی وارد آمریکا شده بودند، از قفس یا محل نگهداری فرار کردند یا رها شدند. این فرارها باعث شد که آن‌ها در طبیعت فلوریدا تکثیر شوند و جمعیتی از این گونه مهاجم در آن‌جا شکل بگیرد.
به نقل از زومیت، تعداد مارهای پیتون مهاجم در اوت ۱۹۹۲ به‌طور چشمگیری افزایش یافت. در آن زمان، طوفان اندرو مرکز پرورش ماری را در نزدیکی اورگلیدز ویران و شمار نامعلومی از پیتون‌ها را به درون طبیعت رها کرد.
شرایط گرم و باتلاقی محیط، بستر مناسبی برای رشد جمعیت مارهای پیتون شکارچی فراهم کرد و باعث افزایش سریع آن‌ها شد. بااین‌حال، حضور این مارها تاثیرات مخرب و گسترده‌ای بر اکوسیستم منطقه به‌جای گذاشت. در عرض چند دهه، جمعیت گونه‌های پستانداران کوچک مانند خرگوش‌های باتلاقی، خرگوش‌های دم‌پنبه‌ای، راکون‌ها و روباه‌ها در این منطقه به شدت کاهش یافت.
گربه‌های دم‌کوتاه پستاندارانی با اندازه متوسط و بومی آمریکای شمالی، از دیگر طعمه‌های محبوب مار پیتون برمه‌ای هستند و تحت فشار این گونه مهاجم، جمعیتشان کاهش یافته است. اما مشاهدات اخیر حاکی از آن است که گونه‌های بومی ممکن است دربرابر گسترش سریع و تاثیر مخرب مار پیتون، نوعی مقاومت اکولوژیکی از خود نشان دهند.
در دسامبر ۲۰۲۲، زیست‌شناسان موسسه حفاظت از جنوب‌غرب فلوریدا مشغول ردیابی مار نری به نام لوکی بودند که به فرستنده رادیویی مجهز شده بود. آن‌ها با دنبال‌کردن سیگنال‌های دستگاه توانستند این مار چهار متری را در میان توده‌ای از ضایعات پیدا کنند. با بررسی‌های بیشتر، مشخص شد لوکی توسط حیوان دیگری مورد حمله قرار گرفته است. صبح روز بعد، دوربین تله‌ای نصب‌شده در محل حمله، تصاویری از یک گربه دم‌کوتاه را ثبت کرده بود که به محل وقوع حادثه بازمی‌گردد.
ایان بارتوزک، زیست‌شناس متخصص مارهای پیتون توضیح می‌دهد وقتی آن‌ها برگ‌ها را کنار زدند، متوجه شدند سر و گردن مار جویده شده و توسط حیوانی پنهان شده است. او می‌گوید چنین رفتاری معمولا در گربه‌های منطقه دیده می‌شود، بنابراین آن‌ها مطمئن شدند که این گربه‌ها بودند که به مار حمله کردند.
گربه‌ها به عنوان شکارچیانی که به‌طور مستقیم با مارهای مهاجم مقابله کنند، شناخته نمی‌شوند. تمساح‌ها شکارچیان اصلی آن‌ها هستند و احتمالا برخی از گونه‌های دیگر مار و حتی شاید خرس‌های سیاه نیز این مارها را شکار می‌کنند.
هنوز راه زیادی تا حل مشکل مار پیتون برمه‌ای باقی مانده است. جمعیت فعلی آن‌ها بین ۳۰هزار تا ۳۰۰هزار تخمین زده می‌شود، اما طبق پیش‌بینی‌ها، اگر کنترل نشوند، این تعداد ممکن است به میلیون‌ها برسد.
بااین‌حال، تحولات اخیر حاکی از آن است که طبیعت به‌تدریج دربرابر تهدیدات مقاومت نشان می‌دهد. بارتوزک می‌گوید: «این یک امتیاز برای تیم میزبان است. اورگلیدز درحال مبارزه و مقاومت است.»
۵۸۵۸
۵۸۵۸
