مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به هپاتیت قرار دارند
به گزارش خبرنگار یولن، هفته اول آبان هفته آشنایی با بیماری هپاتیت نام گذاری شده است؛ بیماری که طبق گفته دکتر رشید رمضانی رییس اداره کنترل و مبارزه با هپاتیت وزارت بهداشت با سه گونه A، B و C خودنمایی می کند و در حال حاضر ۳.۸ درصد جمعیت جهان یعنی معادل ۲۹۶ میلیون نفر به هپاتیت B مبتلا هستند و ۰.۷۵ درصد جمعیت جهان نیز از هپاتیت C رنج می برند، همچنین ۵.۹ درصد میزان بروز هپاتیت B و ۲.۳ درصد نیز میزان بروز هپاتیت C در کشور است اما از نظر میزان شیوع، ایران جزو کشورهایی با شیوع پایین است و میزان شیوع هپاتیت B کمتر از یک درصد و میزان شیوع هپاتیت C کمتراز ۰.۳ درصد جمعیت عامه است.
به گفته وی البته این آمار در جمعیتهای خاص همچون معتادان تزریقی بیشتر است و میزان شیوع بیماری هپاتیت در آنها ۳۵ درصد است و نشانگر لزوم تمرکز ویژه بر این افراد است که از طریق زندانها و… به سراغ این بیماران میرویم. کمتر از ۲۰۰ هزار نفر مبتلا به هپاتیت C و کمتر از یک میلیون نفر مبتلا به هپاتیت B در کشور داریم. در این میان آمار ابتلا در میان مردان بیشتر از زنان است.
درباره دلیل ابتلا افراد به این بیماری و علائم آن، دکتر ایرج خسرونیا روز یکشنبه و به بهانه آغاز هفته اطلاع رسانی درباره بیماری هپاتیت به خبرنگار اجتماعی یولن، گفت: هپاتیت یعنی تورم کبد و در نتیجه وقتی سلول های کبد به دلایلی همچون بیماری های ویروسی، میکروبی، داروها، بیهوشی های مکرر، ضربه و مصرف الکل متورم می شود بروز و ظهور می کند.
علائم ظاهری ابتلا به هپاتیت چیست؟
وی خاطرنشان کرد: کبد وقتی متورم شد کارایی خود را از دست می دهد؛ ابتدا بزرگ می شود و سپس آنزیم های کبدی بالا می رود. به این معنا که در حالت عادی، سموم مواد غذایی که مصرف می شود از طریق کبد گرفته و متابولیزه می شود اما اگر کبد نتواند کار اصلی خود را به خوبی انجام دهد این مواد سمی به طور مستقیم وارد سیستم خونی انسان می شود و عوارضی از خود نشان می دهد.
فوق تخصص گوارش و کبد در خصوص علائم ابتلا به هپاتیت و راههای انتقال آن، گفت: با ورود ویروس به بدن و گذر از دوره کمون علائم بیماری آغاز میشود. علائم در فاز حاد بیماری با تب پایین، زردی خفیف، تهوع، استفراغ، درد شکم و… است؛ سپس بیماری وارد فاز مزمن میشود در صورتی که بیماری بیش از ۶ ماه در بدن بماند هپاتیت مزمن و کمتر از ۶ ماه هپاتیت حاد است.
خسرونیا یادآور شد: اگر شخصی دچار زردی چشم، درد شکم در ناحیه کبد، بی اشتهایی و پررنگ شدن ادرار شد احتمال ابتلا به هپاتیت او بالا است و فورا باید به متخصص مراجعه کند.
وی با تاکید بر اینکه هپاتیت های ویروسی که شایع ترین بیماری کبد است، با سه نوع A، B و C خودنمایی می کند، توضیح داد: علائم هپاتیت A همانند سرماخوردگی است که چند روزی فرد را درگیر می کند و خود به خود از بین می رود. اما متاسفانه هپاتیت B و C ماندگارتر هستند و در صورت بی توجهی، بیماری کبدی مزمن را ایجاد کند و با عدم درمان به سیروز کبدی و سرطان کبد ختم می شود.
وی افزود: وقتی سیروز کبدی به وجود می آید شخص کاندید پیوند کبد می شود. پس توصیه می شود افراد با مشاهده نخستین علامت ها به پزشک متخصص مراجعه کند، ضمن اینکه از مصرف الکل پرهیز کند.
ابتلا به هپاتیت با سوء تغذیه پیوند خورده است
خسرونیا با تاکید بر اینکه سوء تغذیه نقش برجسته ای در ابتلای افراد به هپاتیت دارد، گفت: به دلیل سوء تغذیه، این بیماری در حال افزایش در جهان است بنابراین وظیفه دولت ها است که مواد غذایی کافی در دسترس افراد ساکن در مناطق محروم قرار دهند تا این بیماری کنترل شود.
وی افزود: ابتلا به این بیماری در کشورهای فقیر شایع تر و نزدیک به ۴۰ درصد افراد مبتلا به یک نوع از این بیماری هستند. اما در کشورهای پیشرفته هم این بیماری به دلیل مصرف الکل شایع است.
به گفته فوق تخصص گوارش و کبد، انواع هپاتیت به دلیل مشغله کاری مردان یا مصرف بیشتر نوشیدنی های الکلی در میان مردان بیش از زنان شایع است. در حقیقت انتقال هپاتیت B بیشتر از طریق رفتارهای پرخطر جنسی است، اما سایر راهها مانند استفاده از فرآورده خونی آلوده، سرنگ مشترک، وسایل آرایشی آلوده و… نیز میتواند انتقال دهنده ویروس باشد. بیشترین راه انتقال هپاتیت C نیز تماس با خون فرد آلوده است که از این طریق بیماری هپاتیت C در گروههایی که مبادرت به مصرف مواد تزریقی میکنند، محتملتر است.
هپاتیت قابل درمان است اگر سریع تشخیص داده شود
وی درباره درمان این بیماری هم خاطرنشان کرد: هپاتیت A و B قابل درمان است و نوع C پیش از این با عارضه برخورد می کرد که امروزه درمان آن هم سهل الوصول شده اما تمام این حالت ها به شرط مراجعه زودهنگام به پزشک و تشخیص و توجه به بیماری است. افراد با مراجعه به واحدهای مشاوره هپاتیت میتوانند خدمات لازم را دریافت کنند که این موضوع نیازمند افزایش آگاهی پیرامون بیماری است.