به گزارش یولن از ارومیه، آذربایجان‌غربی یکی از اصلی‌ترین تولیدکنندگان سیب در کشور بوده و سهم قابل توجّهی از صادرات این محصول به خارج از کشور را به خود اختصاص داده است. اما عوامل و مشکلات متعددی موجب شده تا اقتصاد این محصول آن‌گونه که باید شکوفا نشود.
بخش عمده‌ای از سود تولید سیب در آذربایجان‌غربی به جیب کشاورزان نمی‌رود. کمبود صنایع تبدیلی، نبود بازار کافی و پایین بودن کیفیت محصولات از سطح استاندارد جهانی از جمله عواملی است که همه ساله در خصوص آن بحث و گفت‌وگو می‌شود امّا عایدی قابل اعتنا برای تولیدکنندگان این محصول ندارد.
قرارگاه شهید تهرانی مقدّم بسیج دانشجویی آذربایجان‌غربی با فعال نمودن ظرفیت اساتید دانشگاهی و فعالین این حوزه از یک‌سو و ظرفیت دانشجویان بسیجی از سوی دیگر، در پی این است که محتوایی را جهت پشتیبانی عملیات حل مسئله‌ی سیب آذربایجان‌غربی فراهم کرده و اقدامات لازم را در این خصوص طرح‌ریزی نماید.
در همین راستا دومین نشست تخصصی مسئله‌ی سیب آذربایجان‌غربی به همّت این قرارگاه، با حضور جمعی از دانشجویان بسیجی و اعضای هیئت علمی دانشگاه ارومیه برگزار شد.
محصولات کشاورزی ما از دردی واحد رنج می‌برند/ راه حل مسئله‌ی سیب تشکیل تعاونی‌های تخصصی است
محمدرضا اصغری، عضو هیئت علمی گروه باغبانی دانشگاه ارومیه در این نشست اظهار داشت: زنجیره‌ی ارزش محصولات کشاورزی در کشور ما به شکل اتفاقی شکل گرفته است و این موضوع درد واحدی است که تمامی محصولات کشاورزی ما از آن رنج می‌برند.
وی افزود: حلقه‌ی مفقوده‌ی زنجیره‌ی ارزش محصولات کشاورزی در کشور ما دو اصل مهم آموزش و نظارت است.
اصغری تصریح کرد: به عنوان نمونه اگر سیب را بررسی کنیم ملاحظه خواهیم کرد که فقدان آموزش و نظارت موجب شده تا در برخی موارد کود استاندارد یا بذر مناسب در باغات انتخاب نشود و این امر کیفیت محصول را به شکل جدی تحت تاثیر قرار دهد.
این عضو هیئت علمی گروه باغبانی دانشگاه ارومیه افزود: کشورهای مختلف که موفق به حل این مسائل شده‌اند، خلاءهای موجودشان را با تشکیل تعاونی‌های تخصصی حل کرده‌اند.
وی در ادامه گفت: تعاونی‌های تخصصی تامین نهاده می‌کنند، تامین‌کنندگان نهاده را آموزش می‌دهند و اقدام به خرید محصول از کشاورز و نگهداری آن نمی‌کنند.
لزوم گسترش صنایع تبدیلی/ باید ظرفیت اساتید به سمت مسائل استان سوق پیدا کند
در ادامه‌ی این نشست، دکتر محمّد فتّاحی، مدیر گروه باغبانی دانشگاه ارومیه با اشاره به ظرفیت بالای صادرات سیب استان آذربایجان‌غربی، اظهار کرد: صادرات سیب به خارج از کشور باید تضمین شود، هر چند که بخشی از محصول تولیدی با استانداردهای لازم فاصله دارد اما همان ظرفیتی که وجود دارد باید به طور کامل فعال شود.
وی افزود: در کنار صادرات، گسترش صنایع تبدیلی سیب با توجه به فرآورده‌های متنوعی که از آن قابل تولید است، بسیار ضرورت دارد.
فتّاحی تصریح کرد: باید برنامه‌ریزی لازم صورت گیرد تا کار علمی و پژوهشی اساتید دانشگاه به سمت مسائل استان سوق پیدا کند.
مدیر گروه باغبانی دانشگاه ارومیه با اشاره به لزوم برخورداری از دانش علمی کافی در تولید سیب، گفت: پایه‌های سازگار با منطقه باید برای کشت استفاده شود، برای مثال در منطقه‌ی ما که کمبود آب و خاک‌های آهکی وجود دارد از الگوگیری رقم‌های غیربومی که مناسب شرایط اقلیمی دیگر است پرهیز شود.
وی خاطرنشان کرد: استاندارد نبودن سردخانه‌ها از دیگر مشکلات سیب استان است که ضمن حل آن باید به دنبال افزایش ظرفیت سردخانه‌ها نیز باشیم.
تولید سیب به شکل ارگانیک، عامل افزایش دایره‌ی فروش محصول/ حشرات مفید در سم‌پاشی از بین می‌روند
در پایان این نشست دکتر میرخلیل پیروزی‌فرد، عضو هیئت علمی گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه ارومیه، اظهار کرد: تولید سیب به شکل ارگانیک یکی از اشکال تولید این محصول است که با فراهم نمودن بازار ایجاد، دایره‌ی فروش آن را افزایش می‌دهد.
وی افزود: حشرات مفید و مضرّی در طبیعت وجود دارند که در روش مرسوم فعلی تولید سیب، با هر بار سم‌پاشی، تعداد حشرات مفیدی که از بین می‌بریم بیش از حشرات مضرّ هستند.
این عضو هیئت علمی گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه ارومیه تصریح کرد: حتی اگر روش ارگانیک گسترش پیدا نکند راهکارهایی برای افزایش کیفیت سیب تولیدی وجود دارد.
وی در ادامه گفت: متاسفانه از نظر تکنولوژی در حوزه‌ی تولید و عرضه‌ی سیب با خلاءهایی مواجه هستیم.
پیروزی‌فرد ابراز داشت: استفاده از تکنولوژی دیونیزه می‌تواند سموم شیمیایی را از محصول بگیرد یا رنگ کنسانتره را اصلاح کند.
وی بیان کرد: در حال حاضر هر تن کنسانتره‌ی تولید شده در کشور ما ۸۰۰ دلار خریداری شده و در اروپا به قیمت هزار و ۲۰۰ دلار به فروش می‌رسد، که در صورت استفاده از تکونولوژی دیونیزه موجب می‌شود بتوانیم آن را تا قیمت هزار دلار نیز به فروش برسانیم.
انتهای پیام/
