به گزارش سرویس بین‌الملل یولن، بحرین از ۱۴ فوریه سال ۲۰۱۱ میلادی شاهد انقلاب مردمی علیه رژیم آل خلیفه است و این انقلاب تا به امروز ادامه دارد در حالی که گزارش‌های متوالی سازمان‌های فعال حقوق بشری بر گسترش فضای سرکوب، فشار، تخریب وجهه علمای شیعه و به حاشیه بردن شهروندان اصیل این کشور و دادن قدرت به اقلیت مهاجر با هدف تغییر بافت جمعیتی صحه می‌گذارند.
در سایه گزارش‌های سازمان‌های فعال حقوق بشری، جامعه جهانی و سازمان ملل متحد که همواره مواضع خود را بر پایه و اساس اهداف و اغراض سیاسی و جناحی اتخاذ می‌کند، در قبال جنایات آل‌خلیفه در بحرین سکوت کرده است.
شیخ «حسین الدیهی» معاون دبیرکل جمعیت وفاق ملی بحرین به بهانه یازدهمین سالگرد این قیام مردمی در گفتوگو با یولن، از حربه رژیم دیکتاتوری بحرین برای منحرف کردن مسیر این انقلاب پرده برداشت و گفت که آل‌خلیفه در صدد ایجاد درگیری‌های اجتماعی با استفاده از درگیری‌های ساختگی و بزرگ‌نمایی حوادث فردی بود اما آگاهی مردم بیش از آن بود که به سوی این فریبکاریهای سست کشیده شود.
استراتژی انقلابیون بحرین برای تحقق مطالبات مشروع
وی در پاسخ به سوالی در خصوص استراتژی مخالفان برای تغییر با گذشت ۱۱ سال از انقلاب بحرین و ارزیابی در خصوص آینده این انقلاب گفت: « ما در درجه نخست به خدا توکل می‌کنیم؛ در درجه دوم به آگاهی، استواری و پافشاری مردم؛ در درجه سوم به آن‌چه که از دست ما در انجام کار خالصانه برای خدا، مردم و کشورمان بر می‌آید و در درجه چهارم به کمک و پشتیبانی نیکوکاران و حامیان انقلاب در سراسر جهان تکیه می‌کنیم. ما به خواست خدا، بحرین را به خیر می‌رسانیم مهم نیست چقدر طول بکشد تا این امر محقق شود».
شیخ حسین الدیهی افزود: «مخالفان دائماً در حال کار بر روی توسعه برنامه‌های سیاسی خود و تنظیم برنامه‌های مناسب برای توسعه سازوکارهای عمل سیاسی با توجه به سرکوب سیستماتیک رژیم است.درست است که چالش‌ها بزرگ هستند، اما ما بر اساس ابزار مشروع موجود کار می‌کنیم.».
وی در خصوص روند امور در بحرین و آینده انقلاب نیز گفت: «ما تلاش خواهیم کرد تا به اشکال مختلف مسالمت‌آمیز به مطالبه حقوق بدیهی خود ادامه دهیم و تلاش خواهیم کرد تا ظلمی که بر این مردم می‌شود را به تمام مردم آزاده که حامی دموکراسی و آزادی هستند و به انسان و حق آزادی مردم از بردگی احترام می گذارند، برسانیم.
انقلابیون بحرین با استفاده از کلیه شیوه‌های مسالمت‌آمیز، سرکوب سیستماتیک رژیم را به چالش می‌کشند
معاون دبیرکل جمعیت وفاق ملی بحرین در ادامه بر همکاری و همبستگی با همه کسانی که صمیمانه خواهان یافتن راه حل سیاسی ثابت و دایمی برای برون‌رفت کشور از این بحران و احیای حقوق مشروع مردم هستند، تاکید کرد.
وی در گفت‌وگوی تفصیلی با یولن، همچنین ضرورت حمایت و پشتیبانی از مردم خود به هر وسیله ممکن و تشویق آن‌ها به ادامه راه و استقامت در راه عزت و آزادی را متذکر شد و بر تقویت انسجام داخلی مخالفان و پرکردن شکاف‌ها و اختلاف نظرهایی که رسیدن به یک چشم انداز مشترک را که از آن یک برنامه عمل واقع بینانه تولید می شود، به تاخیر می اندازد، تاکید کرد.
تاکتیک‌های آل‌خلیفه برای سرکوب قیام‌های مردمی
معاون دبیرکل جمعیت الوفاق بحرین در ادامه با اشاره به برخی از تاکتیک‌های رژیم بحرین که در قیام‌های قبلی برای سرکوب توضیح داد: رژیم تلاش کرد تا با ساختن درگیری‌ها و ارعاب حوادث فردی، درگیری‌های اجتماعی ایجاد کند تا مسیر انقلاب را از انقلاب علیه یک رژیم سیاسی دیکتاتوری منحرف کند و آن را به درگیری‌های اجتماعی مبدل سازد اما آگاهی مردم فراتر از کشیده شدن به این فریبکاریهای سست و واهی بود.
انقلابیون بحرین با پافشاری بر مطالبات خود و آگاهی بالا اجازه ندادند آل‌خلیفه با تاکتیک‌های مختلف، انقلاب را دور بزند.
این مقام ارشد در جمعیت وفاق ملی بحرین گفت: رژیم از پاسخگویی به گذار به دموکراسی مورد خواسته مردم خودداری کرد و در مقابله با انقلاب از ابتدا در ۱۴ و ۱۷ فوریه ۲۰۱۱ و ۱۶ مارس ۲۰۱۱ خشونت به خرج داد. رژیم تا ۱۵ ژوئن ۲۰۱۱ مقررات اضطراری اعلام کرد و سیستماتیک ترین تخلفات را علیه حامیان دموکراسی که در گزارش بسیونی مستندسازی شده است (مانند قتل، شکنجه، تجاوز جنسی، تخریب مساجد، سرقت اموال، استفاده از رسانه ها، قوه قضائیه و همه نهادهای دولتی علیه طالبان دموکراسی) انجام داد و هر گونه گفت‌وگوی جدی را رد کرد. سپس رژیم با گفت‌وگوی رسمی، تغییرات رسمی در قانون اساسی و با ادعای دروغین قبول توصیه‌ها و اجرای آن در حالی که سرکوب همچنان ادامه داشت، تلاش کرد انقلاب را دور بزند.
وی ادامه داد: در مقابل مردم با تحصن، تجمع، فعالیت رسانه‌ای، سیاسی و حقوق بشری، تحمل و فداکاری بر خواسته‌های خود پافشاری کردند.
سرکوب؛ ابزار دست حکام ضعیف است
الدیهی در خصوص تکیه رژیم آل‌خلیفه بر سرکوب به عنوان ابزاری برای تداوم حاکمیت گفت که سرکوب وسیله‌ای برای ضعیفان است و نمی‌تواند ثبات یا توسعه پایدار را محقق کند. سرکوب به شمار مواردی که چهره کشور را مخدوش می‌کند و در کارنامه عملکرد آن ثبت است، می افزاید و ثابت می‌کند که هر کس تصمیم رسمی را مدیریت کند، ظالم و دیکتاتور است که از متحدان خود که دشمنان ملت هستند مانند صهیونیست‌ها کمک می‌گیرد؛ استفاده آل‌خلیفه از پگاسوس گواه همین امر است.
دلیل سکوت غرب در قبال جنایات آل‌خلیفه
معاون دبیرکل جمعیت «الوفاق» بحرین در خصوص دلیل سرپوش گذاشتن غرب بر جنایات متحدان خود، اظهار داشت: متأسفانه کشورهایی که مدعی دموکراسی و دفاع از آزادی هستند، کسانی هستند که منافع اقتصادی و نظامی را بر شعارهای دروغین دفاع از حقوق بشر و دموکراسی مقدم می دارند و در قبال جنایات ارتکابی که در کشورهای ما می‌بینند، سکوت می‌کنند.
غربی‌ها منافع اقتصادی خود را بر شعارهای دروغین خود در دفاع از دموکراسی مقدم می‌دارند.
الدیهی در پایان سخنان خود گفت: کسی که حق با آن نیست با طرق مختلف سرکوبگرانه سعی در سرپوش گذاشتن بر باطل، تخلفات و جنایات دارد و فکر می‌کند که مردم را به وحشت می اندازد و آن‌ها را از خواسته‌هایشان منصرف می کند. اما هر چه سرکوب بیشتر شود، مردم در مسیر انقلاب استوارتر می‌شوند وفداکاری‌ها و صبر لازم را برای رسیدن به خواسته‌های خود نشان می‌دهند.
گفتوگو از معصومه فروزان
انتهای پیام/م
