امیرمسعود عابدین_ اولین پرواز SR-۷۱ در ۲۲ دسامبر ۱۹۶۴ انجام شد؛ اولین SR-۷۱ تولیدشده در ژانویه ۱۹۶۶ به پایگاه نیروی هوایی بیل در کالیفرنیا تحویل داده شد. بلک‌بِرد در دسته‌بندی متفاوتی با هر چیزی بود که قبلاً آمده بود، معرفی شد.
سرعت SR-۷۱ از ۳۲۱۸ کیلومتر بر ساعت فراتر رفت. هواپیماهای دیگر آن دوران، از نظر تئوری می‌توانستند به این سرعت تقریبی برسند، اما فقط به‌صورت کوتاه‌مدت. بلک برد برای ساعت‌ها توانست این سرعت بالا را حفظ کند. در چنین سرعتی، اصطکاک با اتمسفر دما را چنان بالا می‌برد که بدنه معمولی ذوب می‌شود و به همین دلیل، آلیاژهای تیتانیوم‌پایه خاصی برای ساخت این هواپیما استفاده شد.
زمانی که جانسون در حال طراحی هواپیماهای A-۱۲/YF-۱۲ /M-۲۱ و SR-۷۱ بود، نمی‌خواست وزن هواپیما در زمان راه‌اندازی افزایش یابد. هر چه وزن آن بیشتر می‌شد، به سوخت بیشتری برای پرواز نیاز بود. بنابراین این تصمیم گرفته شد که دو موتور ۸ سیلندر بیوک Nailhead برای راه‌اندازی بلک برد به‌صورت مجزا طراحی شوند.
طبق گفته Autoevolution، موتورهای V۸ Nailhead از طریق یک گیربکس و محور محرک مشترک با یکدیگر ترکیب شدند تا پشت سر هم کار کنند؛ سپس در داخل محفظه‌ای فلزی نصب‌شده روی چهارچرخ با اتصال تریلر قرار گرفتند و AG۳۳۰ نام‌گذاری شدند. در نهایت این دو موتور مستقیماً به دو موتور بلک برد متصل شدند. با استفاده از محور محرک ترکیبی، این دو پیشرانه V۸ توربین‌ها را تا حدی می‌چرخانند که بتوانند فشرده‌سازی هوا را به‌تنهایی حفظ کنند و موتور پیشرفته هواپیما را روشن کنند. موتورهای V۸ نِیل‌هد به‌عنوان موتورهای استارت برای SR-۷۱ و پسرعموهایش، A-۱۲ Archangel و جنگنده YF-۱۲، حداقل تا سال ۱۹۷۰ خدمت می‌کردند.
منبع: theaviationgeekclub
۵۴۳۲۲
