به گزارش خبرگزاری یولن، سیدعلی موسوی گرمارودی که به گفته خودش ۳۱ فروردین سال ۱۳۲۰ در قم دیده به جهان گشوده و برخی رسانه ها به اشتباه تولدش را ۳۰ فروردین اعلام می کنند، شاعر، نویسنده، حافظ پژوه و منتخب ششمین همایش چهره های ماندگار کشور در سال ۱۳۸۵ و برگزیده دومین دوره جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش آیینی نیز هست.
به گزارش ایرنا، موسوی گرمارودی از جمله شاعرانی است که در کشمکش پیروزی انقلاب اسلامی، شعرهای کوبنده و پرمعنایی نوشت؛ به همین خاطر او را بنیانگذار شعرهای انقلابی می‌دانند. بسیاری از ما این شاعر بزرگ را با شعر «در سایه‌سار نخل ولایت» می‌شناسیم.
از همان کودکی بواسطه آموختن در محضر پدرش با علوم دینی اخت گرفت که این امر در افق شاعری اش بی تاثیر نبود، پدرش سید محمدعلی، از دانشمندان گرمارود الموت قزوین بود و سید علی از ۵ سالگی تحصیلات مقدماتی را نزد پدر آغاز کرد و «قرآن»، «نصاب الصبیان» ابونصر فراهی، «گلستان» سعدی، «طاقدیس» شیخ نراقی و گزیده‌هایی از «خمسه» نظامی را فرا گرفت.
موسوی گرمارودی ضمن تحصیلات حوزوی مدرک کارشناسی خود را در رشته علوم قضایی و کارشناسی ارشد و دکترای خود را در رشته ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفت و از همان عنفوان جوانی در عرصه شعر و ادبیات کشور حضور مؤثر داشته‌است.
تاکنون آثار ارزنده‌ای از این شاعر و مترجم توانای معاصر منتشر شده است که از آن جمله می‌توان به مجموعه شعرهای «چمن لاله»، «خط خون»، «تا نا کجا» – این اثر به زبان ایتالیایی ترجمه شده است – ، «دستچین»، «باران اخم»، «گزیده شعر نیستان»، «سرود رگبار»، «در فصل مردن سرخ»، «چمن لاله»، «خط خون«، «آغاز روشنایی آیینه»، «گوشواره عرش»، «تا محراب آن دو ابرو»، «برآشفتن گیسوی تاک»، «سفر به فطرت گلسنگ»، «پیوند زیتون بر شاخه ترنج»، «خواب ارغوانی» و «ما کجا، آن خوب، آن زیبا کجا» و تألیف کتاب‌های «غوطه در مهتاب: بررسی و نقد شعر ۳۲ شاعر معاصر»، «شعر و زندگی ادیب الممالک فراهانی»، «از ساقه تا صدر»، «دگر خند: بررسی طنز و هزل و هجو در ادب فارسی»، «زندگانی حاج شیخ محمدتقی بافقی» و داستان‌های «پرتو انسانها» (۲ جلد)، «در مسلخ عشق»، «صلیب نخل»، «داستان پیامبران» (۲ جلد) و ترجمه کتاب‌های «در کرانه با دریا»، «منشور دادگری»، «قرآن مجید» و «صحیفه سجادیه» و ده‌ها مقاله سودمند در نشریات مختلف اشاره کرد.
گرمارودی کتاب‌های «با دل شیر»، «بابا تاریخ»، «نواب صفوی»، «مرد خوش دل»، «هر که نان از عمل خویش خورد»، «آموزش دین»، «یونس (ع)، «زکریای رازی» و «داستان حضرت نوح (ع)» را نیز برای نوجوانان تألیف کرده است. استاد بهاءالدین خرمشاهی نیز در ۱۳۷۵هـ .ش گزینه اشعار او را با مقدمه‌ای مفصل به چاپ رساند.
این چهره ماندگار ادبیات به بهانه سالروز تولدش در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا به بیان خاطراتی از دوران فعالیت فرهنگی خود از جمله قبل از انقلاب و دستگیری اش توسط ساواک پرداخت و گفت: ششم شهریور ۱۳۵۰ بود که به دلیل نوع اشعار، گفت وگوها و مباحثاتم بویژه در حمایت از مردم فلسطین و حقوق آنها، توسط ساواک دستگیر و به ۳ سال حبس محکوم شدم اما عملا نزدیک به ۴ سال در اوین زندانی بودم تا اینکه فروردین ۱۳۵۶ آزاد شدم.
وی به زمان مسئولیتش در ریاست جمهوری اوایل انقلاب نیز اشاره کرد و گفت: در زمان ریاست جمهوری بنی صدر به صلاحدید آیت الله صدوقی به عنوان مشاور مطبوعاتی و فرهنگی رییس جمهور از طرف امام (ره) منصوب و به امر ایشان ماهانه یک بار خدمت مقام معظم شرفیاب می شدم اما با مشاهده نخستین انحرافات بنی صدر در یک شرفیابی خدمت حضرت امام خدمت ایشان اعلام کردم که مایل به استعفا هستم اما ایشان امر کردند که بمانم و بنی صدر را از انحرافات آگاه کنم.
این استاد ادبیات ادامه داد: اما با شدت گرفتن انحرافات کتبا به حاج احمد آقا پیام دادم و پس از پیگیری و درخواستم که اعلام کردم بنی صدر با سیاست در پیش گرفته به زودی از سوی مردم برکنار خواهد شد، بنیانگذار انقلاب هم قبول کردند و استعفایم با توجه به وضعیت بنی صدر و نحوه فرار او نجات بخش شد. بویژه که کتابی چاپ شده بود که به ناحق نام من در کنار منحرفانی چون بنی صدر قرار گرفته بود. در نهایت ۱۵ اسفند ۶۵ بود که از این سمت رسما کناره گیری کردم.
موسوی گرمارودی همچنین از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۲ رایزن فرهنگی ایران در تاجیکستان بود. او در این مدت تحقیق زیادی درباره زبان فارسی کرد و توانست مجله‌ای ادبی را در آنجا منتشر کند. او سرپرستی «سازمان آموزشی نومرز» یا همان «فرانکلین» سابق را برای مدتی بر عهده گرفت. مسئولیت تالار وحدت و مشاور فرهنگی وزارت پست و تلگراف از دیگر فعالیت‌های او بود.
