به گزارش یولن، جنگنده میگ ۴۱ با شعار «سرعت بیش از ماخ ۴» قرار است جایگزینی برای میگ ۳۱ باشد. روسیه با طراحی میگ ۴۱ قصد دارد تهدیدات مدرن را از دو زاویه سلاح هایپرسونیک و پرواز در ارتفاع بسیار بالا پوشش دهد. این جنگنده قرار است در ارتفاع بالا (near-space) پرواز کند و قادر به حمل موشک‌های دوربرد باشد. در گزارش آمده که ممکن است میگ ۴۱ بر اساس طراحی قرار است از تسلیحات ضدماهواره‌ای یا حتی سامانه‌های انرژی هدایت‌شده (مثل لیزر) استفاده کند.
بر اساس گزارش «National Security Journal»، یکی دیگر از ویژگی‌های ادعا شده، داشتن نسخه بدون خلبان (unmanned) است که می‌تواند برای عملیات خطرناک یا نظارت بلندمدت به کار رود.در عین حال، روس‌ها این جنگنده را با طراحی «رادارگریز» و مواد پیشرفته معرفی کرده‌اند تا رادار دشمن نتواند آن را به راحتی ردیابی کند.
واقعیت و چالش‌های توسعه
اگرچه ایده میگ ۴۱ بزرگ و جاه‌طلبانه است، اما چند مانع مهم در مسیر توسعه آن وجود دارد. نخست اینکه تاکنون هیچ نمونه آزمایشی (پروتوتایپ) عمومی از این هواپیما دیده نشده است. دوم اینکه محدودیت‌های صنعتی روسیه از جمله تحریم‌ها، زنجیره تأمین ضعیف و محدودیت بودجه باعث شده‌اند توسعه این پروژه به کندی پیش رود.
زمان‌بندی اولیه برای اولین پرواز این جنگنده نیز به تعویق افتاده است. گفته می‌شود اگر همه‌چیز طبق اهداف پیش برود، یک نمونه آزمایشی ممکن است تا میانه دهه ۲۰۳۰ آماده شود. این نشان می‌دهد که پروژه ممکن است زمان‌برتر باشد و هنوز در مرحله تحقیقات مفهومی قرار دارد.
از این رو میگ-۴۱ بیش‌تر از یک تهدید عملی فوری، سیگنالی برای نشان دادن جاه‌طلبی تکنولوژیک روسیه است که می‌خواهد به رقبا پیام دهد که در عرصه نسل آینده جنگنده‌ها نقشی فعال دارد. البته اگر این جنگنده به تولید برسد، می‌تواند وضعیت دفاع هوایی روسیه را متحول کند. ره‌گیری موشک‌های هایپرسونیک، و مقابله با تهدیدات نزدیک فضا، از جمله کاربردهای استراتژیک آن خواهد بود.
برای غرب به‌ویژه ایالات متحده میگ-۴۱ یک هشدار راهبردی است حتی اگر فعلاً یک «نماد» باشد. نشان می‌دهد که روسیه تمایل دارد در نسل ششم جنگنده‌ها حضور پررنگ داشته باشد.
۵۸۵۸
