به گزارش خبرنگار حوزه کتاب و ادبیات یولن، پیش از برگزاری جشنواره ادبی شهید حبیب غنی‌پور، با ملیحه ذوالفقاریان، نویسنده کتاب «صنم» که نامزد دریافت این جایزه ادبی است، گفت‌وگویی صورت گرفت که در ادامه حاصل این مصاحبه را خواهید خواند.
ذوالفقاریان در ابتدا ضمن معرفی خویش، درباره ورودش به عرصه نویسندگی گفت: از سال ۸۷ با انجمن سینمای جوان آشنا شدم و دوره یک‌ساله فیلمسازی را گذراندم. دو فیلم کوتاه، نویسندگی و کارگردانی کردم و از آن به بعد بر نگارش فیلم‌نامه متمرکز شدم. فیلم‌نامه اول من با ژانر اجتماعی و دومی دفاع مقدس بود که در جشنواره عمار به بخش جایزه راه پیدا کرد. گاهی نیز فیلم‌نامه‌های کوتاه و مستند نوشته‌ام که تعدادی به مرحله تولید رسیده است.
وی افزود: از آنجاکه به تولید رساندن فیلم‌نامه‌های بلند یا سینمایی برایم ممکن نبود، تصمیم گرفتم وارد حوزه رمان شوم. البته با تمرکز بر این موضوع که سعی می‌کنم این آثار قابلیت اقتباس برای فیلم‌نامه داشته باشد تا به هدفم نزدیک‌تر شوم. در همین اثنا با دوره یک‌ساله رمان استاد احمد دهقان آشنا شدم که بنیاد شعر و ادبیات داستانی در سال ۹۷ برگزار می‌کرد و به این ترتیب وارد حوزه رمان شدم.
نویسنده کتاب صنم درباره اثر برگزیده خود در جشنواره شهید غنی‌پور و سایر آثار ادبی‌اش گفت: با اینکه کتاب صنم دومین رمانی است که نوشته‌ام؛ ولی اولین رمانی است که به مرحله چاپ رسیده است. رمان اولم به دلایلی به مرحله چاپ نرسید. سومین رمانم به نام «ناپیدا» درباره نبرد ۳۴ روزه خرمشهر است که هم‌اکنون در انتشارات سروش مقدمات چاپ را طی می‌کند. رمان چهارم من نیز با نام «کلاه سفید» کتابی است با موضوع اربعین حسینی که در حال پیگیری برای چاپ است.
ذوالفقاریان ادامه داد: در واقع «صنم» یک رمان سیاسی اجتماعی است که حول عشق دو جوان به نام صنم و سیاوش شکل می‌گیرد. این دو جوان در جریان عشقشان جذب گروهک مجاهدین یا همان منافقین و درگیر مبارزه می‌شوند تا جایی که روند داستان به پادگان اشرف می‌رسد و ادامه پیدا می‌کند. داستان از اواخر دهه ۵۰ و سال‌های انقلاب شروع و در اواسط دهه ۹۰ به پایان می‌رسد. رمان «صنم» که در آبان سال ۹۹ به چاپ رسیده، اولین بار است در جشنواره‌ای نامزد هیأت داوران می‌شود که از این بابت خدا را شکر می‌کنم.
او در پایان در باره اهمیت این دست جشنواره‌ها در ارتقای توان ادبی کشور گفت: قطعاً برگزاری جشنواره‌های ادبی مختلف مخصوصاً جشنواره‌هایی مثل جشنواره شهید غنی‌پور که برآمده از دل مردم است می‌تواند به رشد و اعتلای ادبیات و فرهنگ کشور کمک کند. از طرفی دیگر زمینه معرفی آثار هنرمندان را فراهم می‌کند که این امر نیز در جای خود بخش مهمی از فرایند تولید و نشر کتاب است. همین مسأله می‌تواند انگیزه‌ای برای نویسندگان و ترغیبشان برای نگارش آثار فاخر باشد.
انتهای پیام/
