به گزارش یولن، نامه‌ی اعضای هیأت مدیره‌ی انجمن علمی روان‌درمانی ایران به انجمن‌های بین‌المللی در رابطه با پیامدهای اجتماعی و روانشناختی جنگ اخیر به شرح زیر است.
باسلام
ما به عنوان اعضای هیأت مدیره‌ی انجمن علمی روان‌درمانی ایران، در پی حمله نظامی اخیر اسرائیل به سرزمین ایران و کشته شدن نزدیک به ۱۰۰۰ نفر در خاک ایران ، که اکثریت قریب به اتفاق آنان شهروندان غیرنظامی بودند، با اندوهی عمیق و مسئولیتی سنگین، به شما می نویسیم.
در جهانی که انسانیت و ارزش‌های اخلاقی به شدت آسیب‌پذیر شده‌اند، ما روان‌درمانگران، نمی‌توانیم نسبت به فجایعی که روان انسان‌ها را درهم می‌شکند، ساکت بمانیم. جنگ، همان‌طور که فروید در مقاله‌اش با عنوان «تأملاتی درباره جنگ و مرگ» (۱۹۱۵) نوشت، نقاب تمدن را از چهره انسان کنار می‌زند و چهره‌ای واپس‌زده، خشن و افسارگسیخته از روان بشری را نمایان می‌سازد. او به‌درستی هشدار داد که تمدن، پوسته‌ای نازک است که با جنگ پاره می‌شود و اضطراب، بی‌اعتمادی و افسردگی حاصل آن خواهد بود. عوارضی که مستقیما دامن مردم عادی و غیرنظامی را می گیرد , روان کودکان را در وحشتی از مرگ فرو می برد و مادران و پدران را در ترسی از آینده ای نامعلوم و مبهم فرو می برد .
ما روان‌درمانگران، باید صدای رنج را به گوش جهان برسانیم. کشتار کودکان و مردمان بیگناه چه در ایران، چه در غزه و لبنان و چه هرجای دیگری از دنیا چیزی نیست که بتوان چشم بر آن بست. ما بر این باوریم که مسئولیت ما فراتر از مرزهای جغرافیایی است .باید افشا کنیم که جنگ تنها بدن‌ها را نمی‌کشد، بلکه روان‌ها را تباه می‌سازد، اعتماد اجتماعی را از بین می‌برد، روابط انسانی را مختل می‌کند، و زخم‌های بین‌نسلی بر جای می‌گذارد که سال‌ها و دهه‌ها باقی می‌ماند. سکوت در برابر مرگ، خود نوعی هم‌دستی است. تجربه‌ی تلخ تاریخ نشان داده است که از دل هیچ جنگی، صلحی پایدار زاده نمی‌شود. آتش جنگ، هرچند گاه به نام عدالت و دفاع شعله‌ور می‌شود، در نهایت خاکستر رنج، نفرت، و ویرانی بر جای می‌گذارد. صلحی که بر پایه‌ی کینه و انتقام شکل گیرد، بیش از آنکه مرهمی بر زخم‌ها باشد، زمینه‌ساز چرخه‌ای دیگر از خشونت و دشمنی خواهد بود. تنها از مسیر گفتگو، احترام متقابل، و تلاش برای درک متقابل است که می‌توان به صلحی واقعی، عادلانه، و انسانی دست یافت.امروز بیش از هر زمان، بشر نیازمند بازگشت به ارزش‌های بنیادینی چون عشق، مدارا، و همدلی است؛ ارزش‌هایی که مرزها را در می‌نوردند و وجدان مشترک انسانی را بیدار می‌سازند.
اگرچه اکنون جامعه و مردمان ایران زیر آتش جنگ و کینه قرار گرفته اند و ناعادلانه و مظلومانه کشته شده‌اند، ولی باور داریم در جهانی که هر لحظه‌اش می‌تواند به آتشی دیگر بدل شود و دامن هر انسانی را در هر نقطه ای از این دنیا بگیرد، مسئولیت نهادهای مسیول و مربوط به سلامت روان و اجتماع در دنیا آن است که در برابر کشتار سیستماتیک، اضطراب جمعی، سوگ ملی، و گسست‌های روانی ناشی از جنگ در کشورها ساکت ننشینند و با تاکید به هم‌زیستی مسالمت‌آمیز و اخلاق خصوصا به دولتها، بشر را از دام تکرار تاریخ خونین برهانند. صلح، میوه‌ی دل‌هایی است که به جای نفرت، عشق را برگزیده‌اند.
از آنجایی‌که سایه جنگ هنوز به شکل جدی مردمان ایران را علی‌رغم آتش بس تهدید می‌کند ، ما با قلبی مالامال از درد، از شما همکاران عزیز خود تقاضا داریم ، در برابر این خشونت عریان سکوت نکنید و به کمک همکاران خود در ایران و مردمان این سرزمین بیایید و این چرخه خشونت را محکوم کنید و از طریق بیانیه‌های عمومی، فشارهای اخلاقی بر نهادهای جهانی جهت توقف خشونت و حمایت از سلامت روان قربانیان وارد آورید.
با احترام
هیأت مدیره انجمن علمی روان درمانی ایران/تیرماه ١٤٠٤
٢٣٣٢٣٦
