با توجه به دستور محمدرضا شاه مبنی بر تشکیل حزب واحد، حزب رستاخیر برنده همه کرسی ها شد و میزان مشارکت در این انتخابات ۴۸.۶ درصد بود.
در این انتخابات ، ۷۰۰۰ نفر در کل کشور ثبت‌نام کردند اما فقط صلاحیت فقط ۹۵۰ نفر توسط هیات معتمدان و حزب رستاخیز تأیید شد.
آن موقع هم بیشترین نمایندگان شورای ملی مربوط به حوزه انتخابیه تهران بود و ۲۷ کرسی به تهران می رسید.
با نگاهی به جدول ذیل که میزان آرای اخذشده و آرای نفر اول و آخر راه یافته به مجلس برای ۹ شهر بزرگ را نشان میدهد، متوجه می شویم که تعداد شرکت کنندگان برای حوزه تهران بیش از ۷۲۰ هزار نفر بوده است که در مقایسه با دیگر شهرهای پرجمعیت آن زمان، بسیار بیشتر است. به عبارتی میزان شرکت کنندگان در دیگر شهرهای مهم کشور در آن انتخابات ، به یکصد هزار نفر هم نرسید.
برای همین سوال پیش می آید که علت این اختلاف بیش از ۶ برابری آمار شرکت کنندگان در تهران با سایر شهرهای ذکرشده در جدول چیست؟
پاسخ این پرسش، به اقدام قبل از روزهای برگزاری انتخابات برمی گردد. بدین شکل که حزب رستاخیر پیش از برگزاری انتخابات، به طور دستوری اقدام به ثبت نام از شهروندان تهرانی کرد تا در انتخابات شرکت کنند. به این ترتیب ، عدد ۷۲۰.۸۸۲ نفر، تعداد افرادی است که برگ ثبت نام در انتخابات گرفته بودند ؛ اما همه آن افراد روز انتخابات پای صندوق رای نرفتند. برای همین است که نفر اول برگزیده شده در انتخابات، فقط حدود ۲۳۹ هزار رای دارد.
۲۷۲۱۷
