به گزارش یولن، آزاده اولیایی درباره عوارض استفاده از ماده اعتیادآور گل اظهار کرد: مواد اعتیادآوری همچون «ماریجوانا»، «گل» یا «حشیش» از دسته خانواده «کانابیسها» هستند و استفاده از این مواد اعتیادآور بیشتر در طبقه سنی نوجوانان و جوانان دیده میشود.
مهر نوشت: این پژوهشگر و درمانگر اعتیاد با بیان اینکه مصرفکنندگان اعتیادآورهای مذکور همچون گل و حشیش به دلیل باورهای نادرستی مبنی بر اعتیادآور نبودشان ممکن است روی به مصرف آنها بیاورند، افزود: نوجوانان و جوانان همچنین به خاطر کنجکاوی و تبلیغات کاذب از سوی سوداگران مرگ مبنی بر افزایش درک، خوشحالی و آرامش بیشتر، روی به مصرف این مواد اعتیادآور میآورند.
علائم مصرف گل
کارشناس پیشگیری سازمان بهزیستی کشور با اشاره به نشانههای ظاهری و روانی مصرف این مواد اعتیادآور، از قرمز شدن سفیدی چشم و خندههای بیدلیل به عنوان نخستین نشانه جسمی مصرف گل نام برد و افزود: نوسانات خلقی و تغییرات رفتاری نیز از دیگر علائم مصرف مواد اعتیادآور همچون گل است.
این فعال رسانهای در حوزه پیشگیری و درمان اعتیاد ادامه داد: امکان دارد که الگوهای رفتاری مصرفکنندگان گل به مرور زمان دستخوش تغییر شود یعنی به طور مثال فرد گوشهگیر و منزوی، خوشحال و شاداب شود یا فردی که مدتها خوشرو و خوشخنده بود، ساعتها در خویش فرو رود و در اتاق خود در منزل تنهایی سپری کند.
اولیایی، افت تحصیلی را از دیگر علائم احتمالی و شایع مصرف گل دانست و تصریح کرد: عدم تمایل فرد مصرفکننده به ارتباط با دیگر اعضای خانواده و عدم وقت گذاشتن با آنها از دیگر علائم رفتاری مصرف گل است که در رفتار افراد مصرفکننده نمایان میشود و البته این علائم نیز بیشتر در نوجوانان و جوانان بروز پیدا میکند.
این پژوهشگر و درمانگر اعتیاد با بیان اینکه قرار نیست با هر تک علامتی سریعاً بگوییم یک نوجوان یا جوان، مصرفکننده گل شده است، تأکید کرد: فرد مصرفکننده باید در روزهای متوالی رصد شده و این علائم باید چند وقت و به طور مکرر دیده شود و در صورت یقین به مصرف و بروز این علائم باید با مشاور تخصصی صحبت کنیم.
ترس از طردشدگی و از دست دادن گروه دوستان از دلایل مصرف مواد اعتیادآور همچون گل است
کارشناس پیشگیری سازمان بهزیستی کشور، بیشترین عامل خطر و نخستین عامل مصرف مواد اعتیادآور همچون گل را به دلیل ارتباط با دوستان نامناسب و ناباب دانست و گفت: فرد مصرفکننده به دلیل عدم آموزش «نه گفتن» و «ترس از طردشدگی از گروه دوستان» روی به مصرف این مواد اعتیادآور همچون گل میآورد.
وی ادامه داد: خیلی از اوقات فرد مصرفکننده میداند که مصرف آن ماده بد است و ضرر دارد اما از ترس از دست دادن گروه دوستان و متهم شدن به ترسو بودن و طردشدگی، به ناچار به مصرف این مواد روی میآورد.
عدم آموزش مهارتهای زندگی نخستین عامل گرایش نوجوانان و جوانان به مواد مخدر است
این فعال رسانهای در حوزه پیشگیری و درمان اعتیاد، مهمترین دلیل گرایش نوجوانان و جوانان به مواد مخدر را «عدم آموزش مهارتهای زندگی» دانست و با اشاره به مبحث مهم پیشگیری از اعتیاد، خاطرنشان کرد: برای پیشگیری باید چند اقدام انجام دهیم.
هفت سال نخست زندگی دوران طلایی تربیت فرزندان است
اولیایی سن زیر هفت سالگی را دوران طلایی تربیت دانست و گفت: خانواده در این هفت سال باید روی «فرزندپروری»، «افزایش اعتماد به نفس»، «مهارت نه گفتن» و آشنایی با مواد مضر کار کند و این موارد را به فرزند آموزش دهد.
این پژوهشگر و درمانگر اعتیاد افزود: به طور مثال وقتی به یک کودک بگوییم به «فلان ماده شوینده یا مضر دست نزن»، «قرص نخور، به بخاری داغ دست نزن» و … این موارد از جمله همان مواردی است که از پایه کودکی به کودک عوامل خطر را آموزش میدهیم و بسیار زیبا است.
کارشناس پیشگیری سازمان بهزیستی کشور گفت: در بحث عوامل محافظتی به طور مثال به فرزند میگوئیم در زمان بیرون رفتن و فصول سرد باید لباس مناسب بپوشد تا سرما نخورد یا اینکه همانطور هم زیر باران با خودش چتر همراه دارد برای پیشگیری از اعتیاد نیز باید مهارتهای زندگی را آموزش ببیند.
۴۷۲۳۶
