به گزارش خبرگزاری یولن، در اردیبهشت ۱۳۵۸ صادق طباطبایی معاون سیاسی وزارت کشور از طرف مهندس بازرگان نخست‌وزیر دولت موقت برای بازدید از نمایندگی‌های سیاسی ایران در اروپا و انجام پاره‌ای مذاکرات اقتصادی و سیاسی به آلمان غربی سفر کرد. در این سفر خبرنگار صدای آلمان گفت‌وگویی با طباطبایی انجام داد. دو پرسش مهمی که در این گفت‌وگو مطرح شد درباره‌ی ادامه‌ی ساخت نیروگاه اتمی بوشهر بود که در سال ۵۵ و با تاسیس سازمان انرژی اتمی ایران با آلمان غربی بسته شده بود. در ادامه این بخش از مصاحبه‌ی یادشده را به نقل از روزنامه‌ی کیهان به تاریخ ۳۰ اردیبهشت ۵۸ (ص ۶) می‌خوانید:
مسئله‌ی دیگر مسئله‌ی نیروگاه‌های اتمی است و الان می‌دانید دو تا از آن‌ها در بوشهر ساخته شده، یعنی در حال ساختمان [است] می‌گویند ۵۰ درصد کارش انجام شده، در این مورد چه تصمیمی گرفته شده؟
تصمیم قطعی دولت را مدیرعامل انرژی اتمی دکتر سبحانی که چند وقت پیش در آلمان بود از قرار با پاره‌ای از مقامات صحبت کرد. این تصمیم نهایی به جلسه‌ی آینده موکول شد چون می‌دانید که فقط قرارداد تاسیس دو تا رآکتور اتمی نبوده، قراردادی بوده که با شرکت‌های متفاوت بسته شده، از شرکتی که اورانیوم خریداری می‌کند، از شرکتی که ایران مستقیم با آن‌ها قرارداد بسته بود که این شرکت‌ها هر کدام به نوعی در جاهایی از ایران سرمایه‌گذاری کرده‌اند. یعنی لغو این قراردادها لازمه‌ی یک توافق کلی است با خط مشی سیاست اقتصادی دولت آلمان که بر آن اساس می‌شود سایر قراردادها را یکی یکی حذف کرد. ولی این واضح است که برنامه‌ی آینده‌ی ایران در برنامه‌ی درازمدت تا آن‌جا که من اطلاع دارم استفاده از نیروگاه‌های اتمی نیست. البته پایگاه‌های بوشهر گفته می‌شود هشتاد تا نود درصد آن ساخته شده ولی به هر حال باید تصمیمی گرفته شود. ولی این تنها تمام شدن اسکله‌ی رآکتور تعیین‌کننده نیست برنامه‌های آینده‌اش، خریدها و خرج‌های دیگری که به دنبال فروش دارد حتی به کار انداختن این نیروگاه‌ها و استفاده از انرژی هم مستلزم مخارج زیادی است که قابل ملاحظه است که ما از این صرف‌نظر کنیم یا به هر حال به نوعی به صورتی باشد که برای‌مان قابل استفاده باشد. این مسائلی است که سازمان انرژی اتمی ایران در حال حاضر در دست مطالعه دارد و به‌زودی نظر خودش را اعلام خواهد کرد.
آقای طباطبایی! من از این موقعیت استفاده کرده سوالی مطرح می‌کنم؛ این دانشجویانی که آمدند برای تعلیم رآکتورها و کارآموزی‌هایی که از طرف سازمان انرژی اتمی است، این‌ها به ایران بازگشتند یا هنوز این‌جا به کارشان ادامه می‌دهند؟
باز تا آن‌جا که من اطلاع دارم همان‌طور که می‌دانیم این کارآموزها قراردادشان با سازمان انرژی اتمی در رژیم سابق بسته شده و گفتم تا آن‌جا که اطلاع دارم آن عده‌ای که در فرانسه بودند به ایران خواسته شدند. البته می‌توانند این‌جا بمانند و در رشته‌های آن کار بکنند ولی تعهدی نسبت به سامان انرژی اتمی دارند آن تعهد دیگر اگر برنگردند به ایران تا سازمان تکلیف آن‌ها را روشن بکند نسبت به این سازمان ندارند و سازمان هم نسبت به این‌ها تعهدی ندارد…
۲۵۹
