گروه تاریخ یولن ـ امین رحیمی: وضعیت نوروز سال ۱۳۵۸ شمسی نسبت به نوروز سال قبل این‌طوری بود: «یک‌سال گذشته بود اما فضا به اندازه چندین قرن تغییر کرده بود».
موعد تحویل سال، چهارشنبه ساعت ۸ و ۵۵ دقیقه و ۱ ثانیه بود و تلویزیون ویژه‌برنامه تحویل سال داشت و شیرینی پیام تبریک امام خمینی (ره) به جان مردم نشست و پیامی برای پیروزی نهایی به گوش تاریخ خوانده شد: «در این سال نو از شما جوانان دلیر و غیوری که کابوس استعمار را به زانو در‌آوردید، تقدیر می‌کنم. از شما رزمندگان عزیزی که نهال آزادی را در این مرز و بوم بارور کردید، تشکر می‌کنم. موفقیت بیش از پیش شما را در راه رسیدن به پیروزی نهایی از خدای تعالی خواستارم. در این موقع حساس که باقی‌مانده دشمنان شکست خورده ما در کمین هستندـ اتحاد و برادری خود را حفظ کنید و از راه تفرقه و اختلاف، مجال فعالیت مجدد را به دست دشمن ندهید. من از دعای خیر به شما عزیزان غافل نیستم».
بعد هم معلوم شد سبک مراسم نوروزی مردم در این سال تغییر کرده است و از همه جالب‌تر اینکه: «مردم امسال در عید دیدنی‌ها دادن سکه پهلوی را به یکدیگر تحریم کردند و به‌جای آن کتاب و به‌خصوص قرآن و کتاب‌های سیاسی هدیه دادند و امسال این سکه‌ها بی‌خریدار مانده بود».
سیل حوادث، بی‌وقفه بود
در نوروز بی‌تاج و تخت آن‌سال که انقلاب اسلامی تازه پیروز شده بود ایران شرایطی خاص داشت؛ همچنان ترس‌هایی بود از خرابکاری ساواکی‌های مخفی و طرفداران سلطنت که نخستین نوروز انقلاب را به کام مردم تلخ کنند و روزنامه اطلاعات روز ۲۹ اسفند تیتر زده بود: «توطئه ساواک برای کشتار و تخریب در نوروز». همین روزنامه بخشی از سخنان یکی از اعضای جداشده از ساواک را هم درباره جلسات مخفیانه برای بمب‌گذاری در تهران افشا کرده بود. سیل حوادث در آن‌روزها بی‌وقفه بود ولی خب، نوروز هم بود.
در آن بهار آزادی، جای شهدا خالی بود و خانواده‌هایی هم بودند که چهلم عزیزانی که در راه انقلاب داده بودند هنوز فرا نرسیده بود؛ حال و هوای دیگری بود و چه باشکوه‌تر از اینکه شهیدی هنوز ۴۰ روز از شهادتش نگذشته باشد که آرمانش محقق شده باشد.
نوروز به‌روایت روزنامه کیهان
روزنامه‌ها آن‌سال پیشاپیش ویژه‌نامه‌های نوروزی منتشر کرده بودند و نوروز پیروزی را تبریک گفته بودند. در نخستین روزهای سال نیز روزنامه کیهان مطلبی منتشر کرد با عنوان «نخستین نوروز بی‌طاغوت چگونه برگزار شد» و به حاجی فیروز اشاره کرده بود و روسیاهی که به شاه ماند و از حال و هوای نوروز آن‌سال را برای تاریخ روایت کرد.
در ادامه بخشی از این گزارش را بخوانیم که شرح مفصلی است از نخستین نوروز در بهار آزادی: «میلیون‌ها ایرانی برای اولین‌بار در تاریخ خود نوروز بدون طاغوت را جشن گرفتند. حاجی فیروز را امسال در کوچه‌ها کمتر می‌دیدیم؛ چرا که روسیاهی به شاه ماند و بس. به جای قصه خسته‌کننده تکراری، امسال در همه خانه‌ها بحث‌های سیاسی گرم بود و اول و آخر این بحث‌ها این بود که: در بهار آزادی، جای شهدا خالی.
در تهران با فرا رسیدن سال نو پاسداران انقلاب به نشانه شروع اولین بهار آزادی هزاران تیر به هوا شلیک کردند و با سرودهای انقلابی خود عید را جشن گرفتند. بعد رادیو به آنها اخطار کرد که ضد انقلاب ممکن است از این کار آنها سوءاستفاده و خرابکاری کند و آنها هم از شلیک خودداری کردند.
تهران اگر چه در این سال خلوت بود، ولی شلوغ‌تر از سال‌های پیش نشان می‌داد. شلوغی نسبی خیابان‌های تهران به‌دلیل… وضع اقتصادی بیشتر مردم بود که اعتصابات انقلابی‌شان که منجر به سرنگونی رژیم شده بود مجالی به آنها ندادند تا در روزهای عید به سیر و سیاحت بپردازند…
در عیددیدنی‌ها هم مسأله اصلی سیاسی چگونگی بافت سیاسی، اقتصادی اسلام، وجود اشتراک و افتراق اسلام با سرمایه‌داری و سوسیالیسم و… بود. فیلم‌های سینمایی بهتر از دوران طاغوت نمایش داده شد. تلویزیون توانست با نمایش چند فیلم سنگین سینمایی تا حدودی این خلاء را پر کند که از جمله می‌توان از خوشه‌های خشم و فستیوال فیلم‌های چارلی چاپلین نام برد.
امسال تمام کوچه‌ها و خیابان‌های شهر تحت‌الشعاع جو سیاسی کشور قرار گرفت. برگزاری چند میتینگ و تظاهرات که مهم‌ترین آنها گرامیداشت شهدا در بهشت زهرا (س) و اعتراض به موافقت‌نامه سادات و کارتر و چند میتینگ دیگر بود شهر را یکپارچه سیاسی کرد».
انتهای پیام/
