به گزارش خبرگزاری یولن، جوزف مسعد استاد سیاست مدرن عرب و تاریخ روشنفکری در دانشگاه کلمبیا، نیویورک در یادداشتی برای میدل‌ایست آی با عنوان «در حالی که فلسطینی‌ها به دلیل ماندن قتل عام می‌شوند، اسرائیلی‌ها به شدت به دنبال فرار هستند» نوشت: مدت‌ها قبل از ۷ اکتبر، اسرائیلی‌ها دسته دسته در حال ترک اراضی اشغالی بودند. اکنون، در بحبوحه نسل‌کشی و جنگ منطقه‌ای، از فرار آنها جلوگیری می‌شود.
در ادامه این یادداشت آمده است:
حتی پس از ۲۰ ماه محاصره، آوارگی و کشتار جمعی، فلسطینی‌ها در غزه همچنان بر اراده خود برای ماندن تأکید می‌کنند – در حالی که اسرائیل با حمله به مراکز توزیع کمک و قتل عام غیرنظامیان گرسنه‌ای که از ترک آنجا امتناع می‌کنند، کارزار نسل‌کشی خود را تشدید می‌کند.
در همین حال، انتقام ایران علیه تجاوز اخیر اسرائیل، باعث خروج دیگری از یهودیان اسرائیلی از این شهرک‌نشین شده است.
شهروندان اسرائیلی، شهروندان دو تابعیتی و گردشگران به شدت به دنبال فرار از کشور با استفاده از “ناوگان‌های فرار” و “پروازهای نجات” بوده‌اند، زیرا شرایط در دو سال گذشته حتی غیرقابل سکونت‌تر از قبل از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ شده است.
با توجه به اینکه “تعداد زیادی از شهروندان اسرائیلی” به شدت به دنبال فرار هستند، دولت اسرائیل تصمیمی مبنی بر ممنوعیت خروج آنها صادر کرده است.
علیرغم بازگشت کسانی که در طول جنگ اخیر در خارج از کشور سرگردان بودند، فرار فعلی یهودیان اسرائیلی روند گسترده‌تری را در سال‌های اخیر برای ترک کشور داشته است.
در دسامبر ۲۰۲۲، روزنامه اسرائیلی معاریو، از جنبش جدیدی با هدف تسهیل مهاجرت یهودیان اسرائیلی، به ایالات متحده پس از انتخابات گذشته اسرائیل گزارش داد، انتخاباتی که شرکت‌کنندگان نگران تغییر رابطه دولت صهیونیستی با مذهب بودند.
این گروه که “ترک کشور – با هم” نام دارد، از جابجایی ۱۰۰۰۰ یهودی اسرائیلی در مرحله اول طرح خود صحبت کرد. رهبران این گروه شامل یانیف گورلیک، فعال ضد نتانیاهو و مردخای کاهانا، تاجر اسرائیلی-آمریکایی هستند.
کاهانا در مصاحبه‌ای اظهار داشت: “من افرادی را در یک گروه واتس‌اپ دیدم که در مورد مهاجرت اسرائیلی‌ها به رومانی یا یونان صحبت می‌کردند، اما شخصاً فکر می‌کنم مهاجرت به ایالات متحده برای آنها بسیار آسان‌تر خواهد بود.” «من یک مزرعه بزرگ در نیوجرسی دارم و به اسرائیلی‌ها پیشنهاد دادم که به من بپیوندند تا مزرعه‌ام را به یک کیبوتص تبدیل کنم… با چنین دولتی در اسرائیل، دولت آمریکا باید به هر اسرائیلی که صاحب یک شرکت است یا حرفه مورد علاقه‌ای در ایالات متحده دارد، مانند پزشکان و خلبانان، اجازه مهاجرت به ایالات متحده را بدهد.»
این پدیده جدیدی نیست.
سال‌هاست که تعداد فزاینده‌ای از یهودیان اسرائیلی به دلیل سرخوردگی سیاسی، ترس از دست دادن حکومت اکثریت یهودی و ناپایداری بلندمدت پروژه صهیونیستی، به دنبال ترک مستعمره مهاجران بوده‌اند.
خروج‌های قبلی
همانطور که بیش از دو سال پیش در مقاله‌ای برای این نشریه شرح دادم، تا پایان سال ۲۰۰۳، دولت اسرائیل تخمین زد که بیش از ۷۵۰،۰۰۰ اسرائیلی به طور دائم در خارج از کشور زندگی می‌کنند که اکثریت آنها در ایالات متحده و کانادا هستند. از حدود ۶۰۰۰۰۰ تا ۷۵۰۰۰۰ اسرائیلی ساکن ایالات متحده، ۲۳۰۰۰۰ نفر یهودی متولد اسرائیل (به معنای فرزندان مهاجران یهودی در اسرائیل) بودند.
طبق آمار دولت اسرائیل، بین سال‌های ۱۹۴۸ تا ۲۰۱۵، ۷۲۰۰۰۰ اسرائیلی کشور را ترک کرده و هرگز بازنگشتند.
تا سال ۲۰۱۶، تخمین زده می‌شود که ۳۰ درصد از یهودیان فرانسوی که به اسرائیل مهاجرت کرده بودند، با وجود تلاش‌های شدید اسرائیل و گروه‌های صهیونیستی برای جذب و نگه داشتن آنها در کشور، به خانه خود در فرانسه بازگشتند.
در سال ۲۰۱۱، وزارت جذب مهاجران اسرائیل یک کمپین تبلیغاتی راه‌اندازی کرد که برای ایجاد احساس گناه در مهاجران اسرائیلی و وادار کردن آنها به بازگشت طراحی شده بود. همانطور که مجله مومنت یکی از تبلیغات را توصیف کرد:
پسر کوچکی که نقاشی‌اش تمام شده بود، به سمت پدرش برمی‌گردد. اما پدر روی یک صندلی راحتی خوابیده است و یک مجله اکونومیست روی سینه‌اش قرار دارد. پسر فریاد می‌زند: «بابا؟» اما فایده‌ای ندارد. مکث. او دوباره تلاش می‌کند، این بار با زمزمه: «آبا؟» چشمان پدر فوراً باز می‌شود. اثر هنری مورد تحسین قرار می‌گیرد؛ موها با محبت به هم می‌ریزند. صحنه محو می‌شود و گوینده به زبان عبری می‌گوید: «آنها همیشه اسرائیلی باقی خواهند ماند. فرزندانشان نخواهند ماند. به آنها کمک کنید تا به سرزمینشان بازگردند.»
این تبلیغ به دلیل اینکه می‌گوید «آمریکا جایی برای یک یهودی واقعی نیست و یک یهودی که نگران آینده یهودیان است باید در اسرائیل زندگی کند» واکنش‌های شدیدی را برانگیخت – دیدگاهی که جفری گلدبرگ، زندانبان سابق اسرائیلی و روزنامه‌نگار ساکن آمریکا، آن را «کهنه» توصیف کرد. این تبلیغ حذف شد و وزارتخانه عذرخواهی کرد.
بحران جمعیتی
در سال ۲۰۱۷، دولت اسرائیل چنان نگران مهاجرت فزاینده اسرائیلی‌ها به ایالات متحده بود که شروع به ارائه مزایا و خدمات بیشتر به کسانی کرد که مایل به بازگشت بودند و دیگران را نیز به بازگشت تشویق می‌کرد.
در واقع، در همان سال، وزیر علوم و فناوری اسرائیل، اوفیر آکونیس، تلاش کرد تا با ارائه بورسیه تحصیلی برای تکمیل دوره دکترای خود، مهاجران در سیلیکون ولی را به اسرائیل بازگرداند. او موفق نشد.
در واقع، جمعیت‌شناسان اسرائیلی، از جمله سرجیو دلا پرگولا، متخصص ارشد جمعیت این کشور، سال‌هاست که مهاجرت دسته‌جمعی از اسرائیل را پیش‌بینی می‌کنند.
این مهاجرت فعال، مقدم بر جنگ‌هایی بود که اسرائیل از زمان آغاز نسل‌کشی علیه مردم فلسطین در ۸ اکتبر ۲۰۲۳، منطقه را درگیر آن کرده است. از آن زمان، داده‌های رسمی اسرائیل نشان می‌دهد که ۸۲۰۰۰ یهودی اسرائیلی از کشور گریخته‌اند و برآوردهای غیررسمی این تعداد را نزدیک به نیم میلیون نفر تخمین می‌زنند.
با توجه به این مهاجرت قابل توجه یهودیان اسرائیل، مقامات اسرائیلی حق دارند نگران باشند که یهودیان در حال ترک کشور هستند.
این یک مسئله جدی است، به ویژه که فلسطینی‌ها از سال ۲۰۱۰ اکثریت بین رودخانه و دریا را تشکیل داده‌اند و بقای بلندمدت دولت برتری‌طلب یهودی را تهدید می‌کنند. همانطور که اخیراً استدلال کردم، این دلیل اصلی نسل‌کشی مداوم مردم فلسطین توسط اسرائیل است.
ممنوعیت رسمی
برای جلوگیری از موج مهاجرت یهودیان، کابینه اسرائیل هفته گذشته قطعنامه‌ای صادر کرد که «پرواز به خارج از کشور» را برای شهروندان اسرائیلی «به تأیید کمیته استثنائات به رهبری دولت» مشروط می‌کند.
در این قطعنامه آمده است که «دولت همچنین تصمیم گرفته است که وقتی پروازهای تجاری امکان‌پذیر شود… یک کمیته راهبری دولتی معیارهایی را برای رسیدگی به درخواست‌های ترک اسرائیل تعیین خواهد کرد.»
در حالی که برخی از ۴۰ هزار شهروند خارجی سرگردان در کشور می‌توانستند آنجا را ترک کنند، خطوط هوایی تجاری، طبق دستورالعمل‌های دولت اسرائیل، به شهروندان اسرائیلی که به دنبال خرید بلیط برای خروج از کشور بودند، اطلاع دادند که از فروش بلیط به آنها منع شده‌اند.
با این حال، ده‌ها هزار نفر در تلاش برای فرار هستند.
طبق برآوردها، بیش از ۷۰۰ هزار آمریکایی و نیم میلیون شهروند دوگانه اروپایی در اسرائیل وجود دارند. تامی بروس، سخنگوی وزارت امور خارجه، در ۲۰ ژوئن قبل از بمباران ایران توسط ایالات متحده به خبرنگاران گفت که بیش از ۲۵۰۰۰ آمریکایی برای کسب اطلاعات در مورد ترک اسرائیل، کرانه باختری و ایران تماس گرفته‌اند.
در حالی که بروس از «ارائه جزئیات مربوط به منشأ سوالات و اظهار نظر در مورد تخلیه سفارت‌ها» خودداری کرد، واضح است که اکثریت آنها از اسرائیل و سرزمین‌های اشغالی آمده‌اند.
در واقع، یک یادداشت داخلی وزارت امور خارجه، نزدیک به ۱۰۰۰۰ درخواست برای ترک اسرائیل را که در یک روز در هفته گذشته ارائه شده بود، فهرست کرده است. این اعداد احتمالاً از آن زمان به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
تخلیه خارجی‌ها
در آغاز این هفته، وزارت امور جهانی کانادا اعلام کرد که ۶۰۰۰ کانادایی با استفاده از پایگاه داده این وزارتخانه در اسرائیل ثبت نام کرده‌اند، در حالی که حدود ۴۰۰ نفر دیگر در کرانه باختری برای فرار از کشور ثبت نام کرده‌اند.
کانادا با ترتیب دادن پروازها و ارائه حمل و نقل اتوبوس برای کانادایی‌هایی که از اسرائیل به کشورهای همسایه مصر و اردن فرار می‌کنند، واکنش نشان داد، چند روز پس از آنکه فرانسه و استرالیا خدمات مشابهی را به شهروندان خود ارائه دادند.
تا آن زمان، بسیاری از آمریکایی‌ها از طریق مصر از کشور جنگ‌طلب فرار کرده بودند، همانطور که بسیاری از اتباع آلمانی از طریق اردن خارج شدند.
بسیاری دیگر از یهودیان اسرائیلی از طریق دریا کشور را ترک کرده‌اند و با قایق‌های تفریحی و کشتی‌هایی که روزنامه پیشرو اسرائیل، هاآرتص، آنها را “ناوگان‌های فرار” نامیده است، به قبرس رفته‌اند.
ممنوعیت خروج دولت اسرائیل که توسط وزیر حمل و نقل، میری رگو، اعمال شده است، به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. همانطور که هاآرتص بیان کرد: “اسرائیلی‌ها می‌توانند به خانه‌هایشان برگردند، اما فرار از آن ممنوع است.” طبق گزارش‌ها، هزاران بریتانیایی – از جمله شهروندان دوگانه اسرائیلی – مشتاق بازگشت به بریتانیا بوده‌اند.
“بگذارید مردم من بروند”
در همین حال، در غزه، در حالی که اسرائیل همچنان از گرسنگی به عنوان سلاحی برای نسل‌کشی و پاکسازی قومی استفاده می‌کند، گزارشی از هاآرتص در اوایل این ماه نشان داد که اکثر فلسطینی‌ها در تمایل خود برای بازگشت به خانه‌هایشان مصمم هستند و این برخلاف فرضیات اسرائیلی‌ها مبنی بر ترجیح آنها برای ترک کشور است.
در مقابل، همین گزارش مشاهده کرد که اکنون سه برابر بیشتر از روزهای اولیه جنگ، جوانان اسرائیلی خواهان ترک کشور هستند. همانطور که یکی از آنها گفت: «جنگ یک عوضی دولبه است. اسرائیلی‌ها مثل غزه‌ای‌ها رنج نمی‌کشند، اما تعداد فزاینده‌ای از آنها هم دوست ندارند اینجا زندگی کنند.»
با این حال، در حالی که دولت اسرائیل همچنان مانع خروج شهروندان خود از این کشور جنگ‌زده می‌شود، جنبش اسرائیل برای دولت باکیفیت، نگرانی‌هایی را در مورد معیارهای مبهمی که توسط «کمیته استثنائات» کابینه برای اعطای مجوز خروج استفاده می‌شود، مطرح کرده است.
این گروه نامه‌ای به دادستان کل اسرائیل ارسال کرد و شکایت کرد که ممنوعیت خروج، قانون اساسی اسرائیل را نقض می‌کند.
از قضا، وقتی ایالات متحده و اسرائیل در دهه 1970 یک کمپین تبلیغاتی برای جذب مهاجرت یهودیان شوروی به اسرائیل آغاز کردند، خواستار مجوزهای مهاجرت ویژه برای یهودیان شوروی شدند که برای سایر شهروندان شوروی رد می‌شد.
درخواست جنجالی اسرائیل از اتحاد جماهیر شوروی این بود که «قوم مرا رها کن» که تکرار درخواست کتاب مقدس از فرعون بود.
امروزه، به نظر می‌رسد هزاران یهودی اسرائیلی التماس می‌کنند: «نتانیاهو، قوم مرا رها کن.»
315 315
