به گزارش یولن، حذف سرخک در ایران، دستاوردی برجسته در نظام سلامت، نتیجه همکاری نزدیک با سازمان‌های بین‌المللی مانند سازمان جهانی بهداشت (WHO) و صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف) است.
سازمان جهانی بهداشت از دهه ۱۳۷۰ (۱۹۹۰) با تعیین هدف حذف سرخک در منطقه مدیترانه شرقی (ابتدا تا ۲۰۱۰، سپس ۲۰۲۰)، حمایت فنی از ایران را آغاز کرد. ایران از طریق کمیته ملی حذف سرخک و سرخجه، گزارش‌های سالانه پوشش واکسیناسیون (بالای ۹۵ درصد)، نظارت اپیدمیولوژیک و آزمایش‌های IgM را به کمیسیون منطقه‌ای تأیید حذف (RVC MR) ارائه داد.
سازمان جهانی بهداشت با ارائه دستورالعمل‌ها، آموزش کارشناسان و ارزیابی مستقل، نقش کلیدی در تأیید حذف سرخک ایفا کرد. این سازمان موفقیت ایران را الگویی در منطقه مدیترانه شرقی ستوده است.
یونیسف هم از دهه ۱۳۳۰ (۱۹۵۰) با ایران در ایمن‌سازی کودکان همکاری داشته است. در کمپین سال ۱۳۸۲ (۲۰۰۳)، که ۳۳ میلیون نفر را علیه سرخک و سرخجه ایمن‌سازی کرد، یونیسف واکسن و تجهیزات زنجیره سرد تأمین کرد.
در سال ۱۴۰۱ (۲۰۲۲)، یونیسف پویش ایمن‌سازی تکمیلی برای کودکان زیر ۱۵ سال پناهنده افغان را با ۶۰۰,۰۰۰ دوز واکسن سرخک و سرخجه و مکمل ویتامین A حمایت کرد. این پویش، با همکاری وزارت بهداشت، پوشش واکسیناسیون را در مناطق مرزی تقویت کرد.
این همکاری‌ها، ایران را به یکی از چهار کشور منطقه مدیترانه شرقی (ایران، بحرین، عمان، اردن) با گواهی حذف سرخک تبدیل کرد. پوشش واکسیناسیون بالای ۹۵ درصد و نظام مراقبت قوی، موارد سرخک بومی را به صفر رساند. در سال‌های اخیر، اکثر موارد سرخک وارداتی بوده و بیش از نیمی از آنها در میان مهاجران، به‌ویژه افغان، گزارش شده است.
۴۷۲۳۲
