نگار علی- «مایکل یگر» و «گرالد رهمان» دو اخترعکاس برجسته اروپایی اعلام کردند تصاویر تازه ۳I/ATLAS در تاریخ ۷ سپتامبر ۲۰۲۵ تغییر رنگ واضحی را در هاله این جرم نشان می‌دهد؛ پدیده‌ای که تا پیش از این در هیچ‌یک از داده‌های طیفی ثبت نشده بود.
مشاهدات تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) در ۲۵ اوت ۲۰۲۵ از افزایش چشمگیر تولید سیانید (CN) خبر داده بودند؛ عاملی که احتمالاً منشأ این تغییر رنگ است. در کنار سیانید، مقادیر غیرمعمولی از نیکل بدون آهن نیز شناسایی شده که رفتار متفاوتی نسبت به دنباله‌دارهای معمولی دارد.
داده‌های منتشرشده توسط تیم تلسکوپ اطلس (ATLAS) نیز نشان می‌دهد پراکندگی نور اطراف این جرم از اواخر مارس ۲۰۲۵ روندی غیرعادی داشته است؛ ابتدا تحت‌تأثیر گرد و غبار سطحی قرمز رنگ و سپس با آزاد شدن دانه‌های یخی کوچک و درخشان. این تغییر، کدر بودن هاله اطراف جرم را دگرگون کرده است.
تصاویر تلسکوپ فضایی هابل در ژوئیه و داده‌های تلسکوپ جیمز وب و مأموریت SPHEREx در ماه اوت نشان داده‌اند که گازهای اطراف این جرم عمدتاً از دی‌اکسیدکربن (۸۷ درصد) تشکیل شده است؛ در کنار مقادیری منوکسیدکربن و آب. این ترکیب شیمیایی به‌همراه مدار منحصربه‌فرد آن در صفحه منظومه شمسی، ۳I/ATLAS را به جرمی «غیرمعمول» نسبت به دنباله‌دارهای شناخته‌شده تبدیل کرده است.
این جرم، سومین مهمان میان‌ستاره‌ای پس از اوموآموآ (۲۰۱۷) و بوریسوف (۲۰۱۹) محسوب می‌شود. برخلاف اوموآموآ که تبخیر و دنباله‌ای نداشت و بوریسوف که رفتاری شبیه دنباله‌دارهای عادی نشان داد، ۳I/ATLAS ترکیبی از ویژگی‌های عجیب و ناشناخته را به نمایش گذاشته است.
اخترشناسان تأکید دارند که مطالعه چنین اجرامی می‌تواند سرنخ‌های تازه‌ای درباره ترکیب مواد میان‌ستاره‌ای و تاریخچه شکل‌گیری منظومه‌های سیاره‌ای ارائه کند. تغییر رنگ اخیر، بار دیگر نگاه‌ها را به این جرم مرموز جلب کرده و پرسش‌های تازه‌ای را درباره ماهیت آن پیش روی جامعه علمی قرار داده است.
منبع: livescience
۲۲۷۲۲۷
