فرهاد طالبیان: از تغییر نام‌های پرحاشیه در زمان شورای شهر ششم تهران تغییر نام خیابان انوشیروان بود. آذر ماه سال ۱۴۰۰ شورای شهر تهران نام گذاری هفت معبر شهری را در دستور کار خود قرار دادند که دو تغییر نام با حاشیه هایی همراه بود .نخست تغییر نام خیابان فرجام و دیگری تغییر نام خیابان انوشیروان .
مرتضی نادعلی، سخنگوی شورای شهر تهران دراین‌باره گفته بود:خیابان انوشیروان چند کوچه پایین‌تر از دفتر مقام معظم رهبری قرار دارد و وجود نام این پادشاه روی این خیابان در آن منطقه، با اصول انقلاب اسلامی در تعارض است.
او ادامه داده بود: ما در جمهوری اسلامی سیاست‌های رسمی داریم. یا انقلاب کردیم یا خیر. انقلاب اسلامی سال ۵۷ ضدیت با سلطنت ۲۵۰۰ ساله داشت یعنی ما غیر از پادشاهی حضرت سلیمان و حضرت داوود هیچ پادشاهی را به رسمیت نمی‌شناسیم. ما انقلاب کردیم و رژیم سلطنتی را برانداختیم. قرار بود اخلاق سلطنتی نداشته باشیم، ظلم نکنیم، مردم‌داری کنیم، فساد نباشد، استقلال باشد و وادادگی به بیگانگان صورت نگیرد که خوشبختانه در بخش اعظمی، جمهوری اسلامی در این خصوص موفق بود اما قرار نیست آثار تاریخی تمدنی خود را محو کنیم. بالاخره اینها جزئی از تاریخ ایران هستند. تاریخ ایران را نمی‌توان نادیده گرفت و آن را حذف کرد.
این استدلال‌ها باعث شد تا اختلاف نظرهایی شکل بگیرد از جمله اینکه پرویز سروری، عضو دیگر شورای اسلامی شهر تهران در برابر تغییر نام خیابان انوشیروان به نام شهید محمود شهبازی موضع گیری کرد. او گفت که تغییر نام خیابان انوشیروان به نام یک شهید تقابل به وجود می‌آورد. در گام دوم نیز، اعضای شورای شهر تهران استدلال‌های سخنگو را نپذیرفتند و با تغییر نام خیابان انوشیروان مخالفت کردند.
و در نهایت این تغییر نام در صحن شورای شهر رأی نیاورد.
