به گزارش یولن، به نقل از یورونیوز، قرار است دو شرکت دفاعی آلمانی «روهد اند شوارتز» و «ترومف» با همکاری یکدیگر یک سامانه ضدپهپاد اروپایی را ساخته و توسعه دهند. این سلاح ضدپهپاد ترکیبی از حسگرهای شناسایی و ردیابی، مانند رادار و سامانه پایش طیف فرکانسی، و یک سلاح «انرژی هدایت‌شده با توان بالا» است که برای خنثی‌سازی پهپادهای مهاجم طراحی شده است.
هدف از این پروژه، محافظت از زیرساخت‌های حیاتی و حریم‌های هوایی ممنوعه در برابر ورود پهپادهای بدون سرنشین، چه پهپادهای کوچک و چه احتمالا پهپادهای بزرگ‌تر، اعلام شده است.
این سامانه بر پایه مفهوم دفاع لایه‌لایه طراحی شده است: شناسایی، طبقه‌بندی و سپس درگیری با پهپاد از طریق سلاح انرژی هدایت‌شده. بنابر اعلام سازندگان، بخش حسگر این سامانه را شرکت روهد اند شوارتز و بخش لیزری آن را شرکت ترومف تأمین می‌کند.
اهمیت این پروژه در این است که پهپادهای روسی به تهدیدی فزاینده برای منطقه تبدیل شده‌اند. این پهپادها به‌سختی قابل شناسایی و انهدام با سامانه‌های پدافندی موجود هستند.
دولت‌های متخاصم می‌توانند از آن‌ها برای جاسوسی، حملات هدفمند، خرابکاری پنهان در زیرساخت‌های حیاتی و تحلیل توان دفاع هوایی کشورهای هدف استفاده کنند.
در واقع یک پهپاد ارزان روسی می‌تواند مدافعان اروپایی را وادار کند که از موشک‌های رهگیر بسیار گران‌تر استفاده کنند. از این رو سامانه ضدپهپاد مبتنی بر انرژی هدایت‌شده اروپا می‌تواند این نابرابری را کاهش دهد.
سامانه‌های لیزری مزایایی قابل توجه دارند: هزینه هر شلیک پایین‌تر است، هدف‌گیری مجدد بسیار سریع انجام می‌شود، و خطر آسیب جانبی ناشی از انفجارها کاهش می‌یابد. علاوه بر این، چنین سلاحی بالقوه قادر است با دسته‌پهپادهای بزرگ مقابله کند.
با وجود ضرورت چنین طرحی، هنوز ابهامات زیادی درباره آن وجود دارد. برای مثال، توان خروجی دقیق لیزر و برد مؤثرش مشخص نیست. یکی از عناصر کلیدی این سلاح باید توانایی درگیری هم‌زمان با چند هدف باشد، نه فقط یک پهپاد در هر لحظه، اما هنوز معلوم نیست آیا این هدف واقعا قابل تحقق است یا نه.
افزون بر این، لیزرها به شدت تحت تأثیر شرایط محیطی (مثل باران، مه، دود و غیره) هستند و هنوز روشن نشده که مهندسان اروپایی چه تدابیری برای مقابله با این محدودیت‌ها اندیشیده‌اند. با این حال، همکاری این دو شرکت بزرگ اروپایی نشان‌دهنده وجود بازاری واقعی و روبه‌رشد برای سلاح‌های انرژی هدایت‌شده ضدپهپاد است.
نکته قابل توجه این است که این فناوری‌ها فقط برای ارتش‌ها توسعه نمی‌یابند؛ بلکه به فرودگاه‌ها و زیرساخت‌های غیرنظامی نیز پیشنهاد می‌شوند. این خود نشانه‌ای است از آن‌که فناوری ضدپهپاد در مدت کوتاهی از عرصه صرفا نظامی به حوزه نیمه‌تجاری دفاعی وارد شده است.
این در شرایطی است که همچون بسیاری از پروژه‌های مشابه اروپایی، بخشی از این ماجرا هم می‌تواند سویه تبلیغاتی طرح باشد.
کارشناسان می‌گویند هرچند اروپا در نمایش توانایی خود برای تسلیح مجدد و بومی‌سازی صنایع دفاعی‌اش توانا نشان می‌دهد، اما در عمل پیشرفت این برنامه‌ها اغلب کند و ناپایدار است. با این وجود فعالان بخش نظامی امیدوارند این سامانه ضدپهپاد از این روند منفی مستثنا باشد و به واقع به نتیجه برسد.
۵۸۵۸
