به گزارش خبرگزاری یولن، قطعا مدیریت باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس، جذاب‌ترین پست‌های شغلی در ایران محسوب می‌شوند. سمت‌هایی که فرد را یک‌شبه تبدیل به یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های نه تنها فوتبال که ورزش ایران می‌کنند. شهرت مدیران عامل استقلال و پرسپولیس تا آنجایی پیش رفته که حتی وزرای دولت هم چنین شهرتی را هرگز تجربه نکرده‌اند.
هر چند این موضوع تنها روی خوش خود را به مدیران سرخابی نشان نداده و در بسیاری از مواقع آنها به شدت تحت فشار هواداران و به خصوص فضای مجازی بوده‌اند؛ اما با این حال صندلی ریاست استقلال و پرسپولیس آنقدر خاطرخواه دارد که بسیاری از مدیران عامل استقلال و پرسپولیس حتی در بدترین شرایط هم حاضر به ترک آن نشده‌اند.
ایرنا در ادامه نوشت: وضعیت این روزهای پرسپولیس مصداقی برای این مطلب است. تا قبل از اینکه پیمان حدادی و علی اینانلو به عضویت هیات‌مدیره پرسپولیس دربیایند شاید حتی همسایه‌های‌شان هم شناخت چندانی از آنها و اینکه به چه کاری مشغولند نداشتند؛ اما پس از حضورشان در هیات مدیره سرخپوشان و به خصوص از زمانی که نام‌شان به عنوان گزینه‌های مدیرعاملی پرسپولیس مطرح شد در هر کوی و برزنی و در هر نقطه از کشور که عده‌ای از فوتبال حرف می‌زنند نام حدادی و اینانلو هم شنیده می‌شود.
اینکه مدیران استقلال و پرسپولیس بر اساسی چه معیارهایی منصوب می‌شوند خود حدیث مفصلی است که در ادامه به صورت گذرا به آن پرداخته می‌شود. در فوتبال رسم بر این شده که کسانی که از حوزه‌های دیگر کنار گذاشته‌اند یا در تقسیم سمت‌ها، بی‌نصیب مانده‌اند مدیریت در فوتبال به آنها تعارف زده می‌شود. بی آنکه تخصصی در این حوزه داشته باشند. اتفاق ناخوشایند اینکه آنها با وجود اینکه به عدم کفایت خود در مدیریت فوتبال آگاه هستند اما تب دیده شدن و البته منافع مالی باعث شده با حرص و ولع، سمت‌های خود را حفظ کنند.
در حال حاضر پرسپولیس و حتی استقلال مدیران عامل خود را نمی‌شناسند. هر دو باشگاه با سرپرست مدیرعامل اداره می‌شوند؛ اما در پرسپولیس سرپرست مدیرعامل پرسپولیس، خودش به دنبال مدیرعاملی است. حدادی که عضو هیات مدیره پرسپولیس است به واسطه استعفای اجباری رضا درویش از مدیرعاملی این باشگاه به عنوان سرپرست این باشگاه منصوب شد. گفته می‌شود حدادی در این خصوص با اینانلو که او هم داعیه مدیرعاملی پرسپولیس را دارد به توافق رسیده تا یکی از آنها این سمت را بر عهده بگیرد.
واضح است که نه حدادی و نه اینانلو شرایط و کفایت لازم را برای اینکه مدیرعامل باشگاه پرسپولیس شوند را ندارند. این سمت نیازمند بسیاری از فاکتورهاست که مهمترین آن، داشتن تجربه موفق در مدیریت در سطح اول فوتبال و حتی در ورزش است. اینکه حدادی تصور می‌کند با جذب مربی‌ای که هواداران از او خاطرات خوب زیادی دارند توانسته سکوها را با خود همراه کند و به همین دلیل شایسته مدیرعاملی باشگاه پرسپولیس است یک تفکر کاملا اشتباه محسوب می‌شود.
اقدامات پوپولیستی که در طول دهه‌های گذشته توسط مدیران وقت سرخابی‌ها انجام شده هزاران میلیارد تومان زیان انباشته برای این دو باشگاه به دنبال داشته و وقت آن رسیده این چرخه معیوب و باطل دیگر حرکت نکند تا یکبار برای همیشه شاخصه‌هایی برای اینکه چه کسانی صلاحتیت مدیرعاملی استقلال و پرسپولیس را دارند تعریف شود. اینکه عده‌ای آرزوهای شخصی خود را در اتاق مدیرعاملی باشگاه‌های بزرگ و مطرح فوتبال ایران جستجو کنند منشاء یک نابسامانی عظیم است.
حدادی و اینانلو و یا هر کسی که خرد جمعی، مخالف حضور آنها در راس استقلال و پرسپولیس است باید بپذیرند نام و سابقه مدیریتی‌شان در حد مدیرعاملی پرسپولیس نیست. سرخابی ها به لحاظ تعداد هوادارانی که در داخل کشور دارند قابل مقایسه با باشگاه‌های بزرگ دنیا هستند و به همین دلیل نباید شأن و وجهه آنها را با انتصاب افرادی که خودشان هم می‌دانند اندازه‌شان بسیار کوچکتر از قواره این دو باشگاه است پایین نیاوریم.
