در حالی که خلبانان معمولاً هنگام سفر در ارتفاعات بالا از سیستم خلبان خودکار استفاده میکنند، معمولاً هنگام ورود به فضاهای هوایی شلوغ و ارتفاعات پایینتر، به کنترل دستی روی میآورند و خودشان فرمان را در دست میگیرند.
اما اگر یک هواپیما خلبان نداشته باشد، چه باید کرد؟ یک سیستم خلبان خودکار هوش مصنوعی جدید برای فضاهای هوایی شلوغ در این مواقع میتواند کارگشا باشد. این سیستم که در حال حاضر توسط پژوهشگران دانشگاه “کارنگی ملون” آمریکا درحال توسعه است، روی دادههای جمعآوریشده در فرودگاه “آلگنی” (Allegheny) در پنسیلوانیا و فرودگاه “پیتسبورگ-باتلر” آموزش داده شده است.
سیستم خلبان خودکار هوش مصنوعی همراه با استفاده از ابزار دقیق موجود در هواپیماهای خودران و اطلاعات ارائهشده توسط کنترلکنندههای ترافیک هوایی محلی، دارای شش دوربین و یک سیستم بینش رایانهای است که به گفته دانشمندان، به این سیستم اجازه میدهد تا هواپیماهای مجاور را دقیقاً مانند یک خلبان انسان تشخیص دهد. این سیستم میتواند هواپیماهای اطراف را ردیابی و مسیر آنها را پیشبینی کند و در صورت لزوم برای جلوگیری از برخورد با آنها اقدام کند.
بر اساس گزارشها، این سیستم حتی میتواند ارتباطات رادیویی به زبان ساده را از خلبانان دیگر یا فرودگاهها درک کند و با سیستم گفتار مصنوعی خودش به آنها پاسخ دهد.
اگرچه این فناوری هنوز روی یک هواپیمای واقعی آزمایش نشده، اما در مجموعهای که شامل دو شبیهساز پرواز مرتبط بود، آزمایش شده است. در این آزمایش، یک انسان یک هواپیمای مجازی را هدایت میکرد، در حالی که سیستم هوش مصنوعی هواپیمای دیگری را در همان فضای هوایی هدایت میکرد. در نهایت مشخص شد که سیستم هوش مصنوعی قادر است با موفقیت از برخورد با هواپیمای دارای خلبان انسانی، حتی زمانی که خلبان تجربه کمی در پرواز با هواپیما دارد، جلوگیری کند.
دانشمندان امیدوارند که این سیستم پس از توسعه بیشتر، بتواند در هواپیماهای خودران مانند تاکسیهای پرنده یا پهپادهای تحویل کالا نیز به کار گرفته شود.
پروفسور “سباستین شرر” از اعضای تیم توسعه این سیستم میگوید: این اولین خلبان هوش مصنوعی است که در حریم هوایی فعلی کار میکند. من تصور نمیکنم که فضای حریم هوایی برای پهپادها و هواپیماهای بدون سرنشین تغییری کند، بنابراین پهپادها باید خود را با حریم هوایی تطبیق دهند.
۴۶
