به گزارش یولن ، در این مقاله که روزنامه هم میهن آن را منتشر کرده، آمده است: تا پنج ماه پیش کمتر کسی خارج از حلقه‌های مشاورین املاک نیویورک می‌دانست چنین آدمی وجود دارد. ظهور چشم‌گیر استیو ویتکاف در صحنه جهانی، دیپلمات‌های حرفهای آمریکا را مبهوت کرده و بخشی از وظایف مارکو روبیو، وزیر واقعی امور خارجه و مشاور موقت امنیت ملی را کم کرده است. روبیو با یک نقطه ضعف عظیم در این سمت قرار گرفت: او دوست دونالد ترامپ نیست. ویتکاف کاملاً هست. ۴۰ سال هست هم را می‌شناسند.
او مثل ترامپ کامل تراکنش‌گراست. از نگاه او، آیت‌الله خامنه‌ای و ولادیمیر پوتین و برخی دیگر، مستبدانی ماکیاولیست و بی‌رحم نیستند که گرفتار ایدئولوژی‌های عمیقاً خصمانه باشند و عمیقاً وابستگی احساسی به این ایدئولوژی‌ها داشته باشند؛ بلکه از نظر او آنها مذاکره‌کنندگانی باهوش‌اند، مثل وکلای املاک بسیاری که او در کسب‌وکارش با آنها مواجه بود و صرفاً به دنبال بهترین معامله ممکن هستند. به نظر می‌رسد ویتکاف میل پوتین به دیدار با او را نه نمایش تسلط که نشانه‌ای از علاقه واقعی رهبر روسیه به صلح می‌بیند.
او درباره اسرائیلی‌ها بدبینی بیشتری نشان داده. برای کسب توافق ماه ژانویه او به دیوید بارنی، رئیس موساد گفت اگر اسرائیل موافقت نکند، او باید به دوستانی جواب پس بدهد که بچه‌هایشان هیچ‌وقت از اسارت در غزه باز نخواهند گشت. ماه مارس، او در حالی دوحه را ترک کرد که باور داشت با حماس توافق کرده آتش‌بس تمدید شود اما حماس دوباره شرایط دیگری را پیشنهاد داد. آن زمان ویتکاف گفت: «شاید من اینجا گول خوردم.» یکی از نزدیکان یکی از رهبران کشوری در حاشیه خلیج[فارس] موضوع را این‌طور برای من توضیح داد که سرسختی این درگیری او را «تحقیر» کرد.
همان موقع‌ها بود که مقامات ایالات متحده شروع به گفت‌وگوی مستقیم با حماس کردند، برخلاف پروتکل‌های آمریکا. امتیازی که این گروه شبه‌نظامی این هفته داد، در فرایند مذاکره‌ای حاصل شد که اسرائیل کاملاً از آن کنار گذاشته شده بود. «بشارت بحبح» در این مذاکرات کمک کرد، رئیس گروهی که پیشتر به نام «عرب‌آمریکایی‌های طرفدار ترامپ» شناخته می‌شد. این تحولات کارشناسان قدیمی را شوکه کرد. آرون دیوید میلر، تحلیلگر و مذاکره‌کننده سابق وزارت خارجه در حوزه خاورمیانه در این باره می‌گوید به ویتکاف «قدرت استفاده از ابزارهایی داده شده که هیچ دولتی تابه‌حال از آنها استفاده نکرده است. هیچ‌وقت ندیده‌ایم دولتی این‌قدر خودش را این‌طور از اسرائیل جدا کند.»
ویتکاف هیچ سابقه رسمی در روابط بین‌الملل ندارد. آموزش یا تجربه‌ای به عنوان دیپلمات هم ندارد. او در حال پیگیری مذاکرات برای توافق در مسائل متنوع و پیچیده است؛ از جنگ روسیه و اوکراین گرفته تا برنامه هسته‌ای ایران. برای این کار، اتکای سنگینی بر غریزه‌اش دارد، بر سابقه‌اش در مذاکرات املاکی و رفاقت شخصی‌اش با رئیس‌جمهور. می‌گوید در ماه‌های اخیر درباره درگیری‌های دنیا کتاب‌های بسیاری خوانده و مستندات بسیاری را در نتفلیکس تماشا کرده (شامل «نقطه عطف: جنگ ویتنام»). شبیه باوری که ترامپ درباره سیاست دارد، او هم به این باور رسیده که می‌تواند فقدان تخصص را به امتیازی برای خودش تبدیل کند و جایی که متخصصان ناکام مانده‌اند، موفق شود.
خیلی‌ها به شانس موفقیت ویتکاف بدبین‌اند. تعجبی هم ندارد. گفته می‌شود بعضی دیپلمات‌ها که ترامپ خودش دستچین کرده، تحفظ عمیقی درباره روش ویتکاف دارند. وقتی ویتکاف از جلسه ماه مارس‌اش با پوتین بازگشت، کلیدنکته‌های کرملین را در مصاحبه‌ای با تاکر کارلسون، مجری سابق فاکس‌نیوز مطرح کرد و با این کار کهنه‌کاران سیاست خارجی ایالات متحده را بهت‌زده کرد.
او گفت پوتین «نمی‌خواهد شاهد این باشد که کلی آدم کشته شوند.» به نظر می‌رسید این نماینده ویژه، ادعاهای روسیه نسبت به مناطق شرقی اوکراین را تأیید می‌کند. اساس این ادعاها، همه‌پرسی‌های قلابی بودند که در سال ۲۰۲۲ در آنها نمایش داده شدند. ویتکاف درباره جذابیت شخصی پوتین هم ذوق و شوق نشان داد و گفت بعد از اینکه در یک تجمع انتخاباتی، یک گلوله گوش ترامپ را خراشید، رهبر روسیه مشغول «دعا برای دوستش» بوده است. ویتکاف سرراست و بی‌هیجان درباره پوتین گفت: «از او خوشم می‌آید.»
ویتکاف با خرید و فروش املاک معروف شد. این کار را هم خوب انجام داد و معامله‌های خرید حسادت‌برانگیزی داشت مثل خرید ساختمان «دیلی‌نیوز» و ساختمان «وولورس» در نیویورک. ثروتی خالصی به اندازه ۲ میلیارد دلار هم جمع کرد. ویتکاف هر چه در سوابق دیپلماتیک کم دارد، در داشتن اعتماد رئیس‌جمهور جبران می‌کند. دستیاران و دیگر متحدانش می‌گویند ترامپ به ویتکاف اعتماد دارد، چون او در کاری موفق بوده که رئیس‌جمهور برایش احترام قائل است، یعنی در پول‌درآوردن و نیز چون وفاداری ویتکاف مطلق است.
ویتکاف مدرک لیسانس علوم سیاسی دارد و مدرک حقوق، هر دو از دانشگاه هافسترا در لانگ‌آیلند. او اولین بار در دهه ۱۹۸۰ با ترامپ آشنا شد. آن زمان ویتکاف در دفتر حقوقی «درایر و تراب» در نیویورک کار می‌کرد و این دفتر، وکالت این غول املاک را در معاملاتش به عهده داشت. یک بار ویتکاف اواخر شب در یک اغذیه‌فروشی بوده که ترامپ وارد می‌شود، درحالی‌که هیچ پولی همراه نداشته. ترامپ ویتکاف را از دفتر حقوقی‌اش می‌شناسد و از او می‌پرسد که می‌شود یک ساندویچ گوشت و پنیر برایش حساب کند.
درک اینکه ویتکاف چطور نماینده رئیس‌جمهور در همه چیز شد، نیازمند مطالعه شیوه گلف‌بازی ترامپ است. لیندزی گرام می‌گوید: «صبحانه می‌خورید و صبحانه هر چقدر ترامپ بخواهد طول می‌کشد. بعد گلف بازی می‌کنید و بعد ناهار می‌خورید.» گرام می‌گوید در این صبحانه و ناهار «درباره کلی چیزها حرف می‌زنید.» او می‌گوید در نمونه ویتکاف «کلی چیزها» شامل این بود که این دوست و هم‌بازی گلف ترامپ مایل است در دوره دوم احتمالی او خودش را چطور مشغول کند. بعد از اینکه در بهار ۲۰۲۴، نامزدی ترامپ برای حزب جمهوری‌خواه قطعی شد، صحبت‌های ناهار بعد از گلف شامل صحبت درباره نقش آینده ویتکاف هم می‌شد.
23302
