تینا مزدکی_ما همچنان مقادیر بسیار زیادی از دی‌ا کسید کربن را به جو وارد می‌کنیم و نزدیک به یک‌سوم آن توسط اقیانوس جذب می‌شود که در نهایت آب را اسیدی‌تر می‌کند. برای کوسه‌ها، عواقب این پدیده می‌تواند وحشتناک باشد. پژوهشی جدید نشان می‌دهد که این اسیدی شدن می‌تواند دندان‌های کوسه‌ها را حل کرده و تضعیف کند و به توانایی این شکارچیان رأس هرم غذایی برای تغذیه و دفاع از خود آسیب جدی بزند. حتی توانایی آن‌ها در رشد مجدد ردیف‌های دندان‌های مرگبارشان نیز ممکن است برای جبران این پدیده کافی نباشد.
ماکسیمیلیان باوم، زیست‌شناس در دانشگاه هاینریش هاینه آلمان و نویسنده اصلی پژوهش جدیدی که در ژورنال Frontiers in Marine Science منتشر شده، در بیانیه‌ای در این باره گفت: «دندان‌های کوسه، با وجود اینکه از فسفات‌های معدنی تشکیل شده‌اند، همچنان در برابر خوردگی تحت تاثیر اسیدی شدن اقیانوس در آینده، آسیب‌پذیر هستند. آن‌ها سلاح‌های بسیار پیشرفته‌ای هستند که برای بریدن گوشت ساخته شده‌اند، نه برای مقاومت در برابر اسید اقیانوس. نتایج ما نشان می‌دهد که حتی تیزترین سلاح‌های طبیعت چقدر می‌توانند آسیب‌پذیر باشند.»
در حال حاضر، میانگین سطح pH اقیانوس ۸.۱ است. یک پژوهش پیش‌بینی می‌کند که اگر نرخ فعلی انتشار گازهای گلخانه‌ای ادامه یابد، سطح pH اقیانوس تا سال ۲۳۰۰ می‌تواند به ۷.۳ کاهش یابد. در همین حال، برخی تحقیقات نشان داده‌اند که سطح pH فعلی از هم‌اکنون در حال آسیب رساندن به دندانه‌های پوستی (denticles)، یعنی فلس‌های کوچک و دندانه‌داری که لایه رویی پوست کوسه را تشکیل می‌دهند، است.
در یک آزمایش، پژوهشگران دندان‌های ریخته‌شده کوسه‌هایی را که در یک آکواریوم محلی نگهداری می‌شدند، جمع‌آوری کردند. آن‌ها برای هشت هفته، یک دسته از دندان‌ها را در مخزنی حاوی آب با pH فعلی اقیانوس یعنی ۸.۱ و دسته دیگر را در مخزنی با pH پیش‌بینی‌شده ۷.۳ غوطه‌ور کردند. پس از بررسی دندان‌ها با میکروسکوپ الکترونی، بلافاصله مشخص شد که کدام مجموعه از دندان‌ها وضعیت بدتری دارند.
نکته عجیب در نتایج این بود که محیط دندان‌های آسیب‌دیده از اسید، افزایش پیدا کرده بودند. باوم گفت: «بسیاری از گونه‌های کوسه به طور همزمان از چندین ردیف دندان استفاده می‌کنند و دندان‌های منفرد می‌توانند برای هفته‌ها یا حتی ماه‌ها در حال استفاده باقی بمانند. بنابراین، آسیب تجمعی می‌تواند کارایی تغذیه را کاهش داده و نیاز به انرژی را افزایش دهد، به ویژه در گونه‌هایی با چرخه‌های جایگزینی کندتر و ردیف‌های دندان زیاد که همزمان استفاده می‌شوند.»
ایوان ناگلکرکن، استاد بوم‌شناسی دریایی در دانشگاه آدلاید استرالیا، به CNN هشدار داد که این یک پژوهش نیست که شرایط دنیای واقعی را به طور کامل شبیه‌سازی کند. دندان‌ها از قبل ریخته شده و از کوسه‌های آکواریومی بودند. درحالی‌که کوسه‌ها عموماً دهان خود را برای کمک به تنفس همیشه باز نگه می‌دارند، مشخص نیست که آیا صرفاً انداختن دندان‌ها در آب اسیدی برای ماه‌ها، شبیه‌سازی خوبی از آن واقعیت است یا خیر. علاوه بر این، این پژوهش بر یک پیش‌بینی نسبتاً شدید از اسیدی شدن اقیانوس تکیه کرده است.
باوم با این موضوع موافق است، اما بر این باور است که این اولین گام مهم در یک حوزه کم‌تر مطالعه شده است. او گفت: «مطالعه ما بر روی دندان‌هایی متمرکز شده که به طور طبیعی افتاده بود، زیرا در حال حاضر داده‌های بسیار کمی در این زمینه وجود دارد. با جداسازی اثرات شیمیایی آب دریای اسیدی بر خود ساختار معدنی، ما می‌خواهیم یک خط پایه برای درک آسیب‌پذیری دندان‌های کوسه فراهم کنیم.»
منبع: futurism
۵۸۳۲۳
