چهار تهدید حیاتی رژیم صهیونیستی؛ از ترکیب جمعیتی تا حملات سایبری

به گزارش سرویس بین‌الملل یولن، روزنامه هاآرتص چاپ سرزمین اشغالی امروز (چهارشنبه) در گزارشی به تهدیدات فراروی رژیم موقت صهیونیستی پرداخته است.

این روزنامه در ابتدا به تازه‌ترین آمار از تعداد فلسطینی‌ها و یهودیان از بحر تا نهر (دریای مدیترانه تا رود اردن. مناطقی که به طور عمده تحت اشغال و کنترل رژیم صهیونیستی است) در سرزمین اشغالی فلسطین پرداخت. آماری که در دو سال اخیر گرفته شده و تعداد جمعیت این منطقه را کمی بیشتر از ۱۴ میلیون نفر بر آورد می‌کند.

این روزنامه نوشت که دو نهاد امنیتی صهیونیستی در دو سال گذشته دو گزارش غیر رسمی در خصوص ترکیب جمعیتی «اسرائیلی- فلسطینی» تهیه کرده‌اند که این دو گزارش بر اساس جمع‌آوری و تحلیل داده‌های مؤسسات آماری مختلفی بوده و به نتایج مشابهی منتهی شده است.

در این دو گزارش مشخص شده است که سال ۲۰۲۰ یک نقطه تحول در ترکیب جمعیتی در مناطق ما بین دریای مدیرتانه تا رود اردن به شمار می‌رود و از آن زمان، پس از سال‌ها جمعیت اعراب مقداری هرچند اندک از جمعیت صهیونیست‌ها بیشتر شده است.

به نوشته هاآرتص، این مسأله یک نقطه تحول مهم به شمار می‌رود، چرا که با گذشت زمان، این روند نیز در آینده ادامه خواهد یافت و پیش‌بینی می‌شود که با توجه به نرخ رشد جمعیت در مناطق مختلف سرزمین اشغالی و میان فلسطینی‌ها و یهودیان، اختلاف جمعیتی میان آن‌ها نیز اندکی افزایش یابد. هرچند طبق این دو گزارش، نرخ زاد و ولد در میان فلسطینی‌ها نیز کاسته شده است.

هاآرتص در ادامه نوشت که در طولانی‌ مدت، جامعه جهانی نیز آگاهی بیشتری از این واقعیت پیدا خواهد کرد و در این شرایط رژیم صهیونیستی برای حفظ اشغالگری خود در مناطق وسیعی از کرانه باختری با مشکلات عدیده‌ای مواجه خواهد شد. منطقه‌ای که بخشی از فلسطینی‌ها در آن تحت سیطره اسرائیل و بخشی دیگر نیز تحت کنترل نسبی این رژیم هستند و این در شرایطی است که تمامی این فلسطینی‌ها از حق رأی برای نهادهای منتخب اسرائیلی محروم هستند.

افزایش ایده تک دولتی در میان فلسطینی‌ها

هاآرتص در ادامه گزارش خود نوشت که نظرسنجی‌های صورت گرفته در میان فلسطینی‌ها در مناطق اشغالی ۱۹۴۸، نشان می‌دهد که ایده تک دولتی در میان فلسطینی‌ها به خصوص جوانان، در حال افزایش و ایده دو دولتی در حال کاهش است. جوانان فلسطینی بر این عقیده هستند که راه‌حل دو دولتی در نهایت کنار رفته و همه چیز به نفع فلسطینی‌ها پایان خواهد یافت و ترکیب جمعیتی در نهایت فشار غیر قابل تحملی را بر رژیم صهیونیستی وارد کرده و این رژیم را مجبور به کوتاه آمدن و سازش و اتحاد با اکثریت اعراب می‌کند.

این روزنامه افزود: دو تن از روسای سابق «اداره مدنی» ارتش اشغالگر رژیم صهیونیستی یک بررسی جامع میدانی در کرانه باختری انجام دادند و نتیجه آن‌ها این بود که «ساخت نظام‌مند شهرک‌‌ها در سال‌های اخیر در کلونی‌ها و  ایجاد مزارع و گسترش سکونتگاه‌های موجود، واقعیت جدیدی را ایجاد کرده است که تصور جدایی بین دو گروه جمعیتی را تقریباً غیرقابل اجرا می‌کند.»

طبق گفته «عاموس هارئیل» تحلیلگر نظامی هاآرتص، در این شرایط که سال‌هاست ادامه دارد، «هیچکس به فرماندهان میدانی ارتش دستور نمی‌دهد که دقیقاً چگونه رفتار کنند. در دوران نخست‌وزیری آریل شارون، بنیامین نتانیاهو و نفتالی بنت که همگی به دنبال حفظ شرایط بن بست سیاسی در قبال فلسطینی‌ها بوده و هستند، انتظارات همواره این بوده که فرماندهان نظامی بدون هیچ حرفی متوجه شوند که شرایط سیاسی به چه سمتی می‌رود.»

به گزارش فارس، تهدید جمعیتی موضوع جدیدی برای صهیونیست‌ها نیست و بسیاری به این موضوع از مدت‌ها پیش پرداخته‌اند. در این باره  «جونی منصور» مورخ فلسطین ساکن مناطق ۱۹۴۸ در کتاب «اسرائیل دیگر، نگاهی از درون» از مسأله بافت جمعیتی به عنوان «بمب ساعتی» برای رژیم صهیونیستی یاد کرده و نوشته است: «مسأله ترکیب جمعیتی موضوع جدیدی در فضای سیاسی اسرائیل نیست. از دهها سال پیش اسرائیل با ابزارهای اقتصادی، فرهنگی و نظامی در پی علاج این تهدید برآمده است.»

همان‌طور که گفته شد آمارها نشان از حفظ ترکیب جمعیتی فلسطین به نفع فلسطینیان دارد. در جدول زیر طبق اداره مرکزی آمار رژیم صهیونیستی، جمعیت فلسطینی‌ها در سال ۲۰۵۰ با تمامی تلاش‌های سران تل آویو ۶۲.۸ درصد کل سرزمین فلسطین را تشکیل خواهد داد.

Israeli Central Bureau of Statistices, United Nations World Population Prospects

چهار تهدید حیاتی پیش روی رژیم موقت صهیونیستی

روزنامه هاآرتص در ادامه گزارش خود، به چهار تهدید حیاتی که رژیم صهیونیستی با آن مواجه است، اشاره کرده است؛ اولین مسأله، ترکیب جمعیتی و تبعات آن است و تهدید دوم طبق این روزنامه این است که کابینه صهیونیستی از هرگونه فعالیتی در شهرهای عرب‌نشین از سیستم جمع‌آوری مالیات گرفته تا انجام امور جاری به طور مستمر شانه خالی کرده و پیامدهای این سیاست در یک سال اخیر خود را در درگیری‌های شدید در شهرهای مختلف در خلال جنگ ۱۲ روزه غزه و همچنین عملیات‌های انفرادی در جامعه عربی علیه یهودیان خود را نشان داده است.

این گزارش می‌افزاید: «شرایط حاکم بر شهرها و شهرک‌های عرب‌نشین صرفا نتیجه امتناع عامدانه حاکمیت صهیونیستی بر اعمال حاکمیت و نظم در این مناطق نیست. این وضعیت از همان اکتبر سال ۲۰۰۰ و درگیری‌های آن زمان که ۱۳ فلسطینی‌ها در درگیری‌ها کشته شدند، آغاز شده بود. عدم فعالیت دولت گسترده‌تر از این مسائل است و تقریبا تمامی شئونات از آموزش و بهداشت تا اشتغال را در بر گرفته است.»

هاآرتص نوشت که در سال ۲۰۱۵ در دوره نتانیاهو نیز که ۳۰ میلیارد شکل بودجه برای بهبود وضعیت شهرهای عرب‌نشین اختصاص داده بود، این بودجه به اهداف خود نرسید و بسیاری از این مبلغ به جای تزریق در پروژه‌ها در یک پروسه فسادآلود، حیف و میل شد.

تهدید حیاتی سوم علیه رژیم موقت صهیونیستی از نگاه روزنامه هاآرتص به مسأله سربازگیری و تغییر مفاهیم نظامی از جمله کاهش ارزش نیروی زمینی در جنگ‌های آتی مربوط می‌شود. این روزنامه در این خصوص نوشت که علی‌رغم تزریق بودجه هنگفت برای افزایش توان ارتش صهیونیستی، اما این بودجه دو مشکل اساسی فوق‌الذکر را نتوانسته حل کند.

کاهش رغبت جوانان اسرائیلی برای حضور در خدمت نظامی در ۲۰ سال اخیر در رژیم صهیونیستی توجه محافل پژوهشی را به خود جلب کرده است. عدم حضور در ارتش شاید در یک منطقه و کشور دیگری موضوع چندان حادی نباشد، اما در سرزمین اشغالی که مؤسسان آن امنیتی بودن را جزو عناصر اصلی اسرائیل تعریف کرده‌اند، یک تهدید امنیتی محسوب می‌شود.

طبق این گزارش «بحران نیروی انسانی تهدید اصلی ارتش اسرائیل است زیرا فقط نیمی از مردان جوان در سن ۱۸ سالگی به خدمت سربازی می‌روند. این بحران تنها از عدم سربازگیری از “حریدی‌ها” ناشی نمی‌شود، بلکه عمدتاً ناشی از تغییرات در جامعه اسرائیل و ماهیت سربازان وظیفه است.

هاآرتص در پایان به تهدید موجودیتی چهارم پرداخت و آن «تهدید سایبری» دانست و نوشت که صهیونیست‌ها به میزان لازم به این تهدید توجه نمی‌کنند و عل‌رغم اینکه به قدرت سایبری خود می‌بلند، اما همان لحظه نیز با ضد حملات بسیار شدیدی مواجه می‌شوند.

انتهای پیام/م