به گزارش یولن،وبگاه مِدیکال اِکسپرس در گزارشی آورده است:
ایرنا در خبری نوشت:پژوهشگران دانشگاه کمپلوتنسه مادرید در مطالعه‌ای بلندمدت که نتایج آن در مجله معتبر Obesity/ چاقی منتشر شد، ارتباط معناداری بین زمان‌بندی وعده‌های غذایی و تأثیرپذیری از ژن‌های چاقی کشف کردند. این پژوهش با مشارکت هزار و ۱۹۵ بزرگسال دچار چاقی یا اضافه‌وزن (میانگین سن ۴۱ سال) که ۸۰ درصد آن‌ها زن بودند، در ۶ درمانگاه تخصصی اسپانیا انجام شد.
یافته‌های پژوهشگران نشان داد که ساعت غذا بر وزن تأثیر دارد و هر یک ساعت تأخیر در میانگین زمان مصرف وعده‌های غذایی (فاصله بین اولین و آخرین وعده غذایی روزانه) با افزایش ۰.۹۵۲ واحدی شاخص توده بدنی (BMI) و افزایش ۲.۲ درصدی وزن بدن پس از ۱۲ سال پیگیری مرتبط است. در افراد با بالاترین استعداد ژنتیکی چاقی، هر ساعت تأخیر غذایی به افزایش ۲.۲۱ واحدی شاخص توده بدنی منجر شد.
چرا ساعت غذا خوردن اهمیت دارد؟
پاسخ در ساعت زیستی بدن (circadian rhythms) نهفته است: غذا به‌عنوان یک هماهنگ‌ساز زیستی (Zeitgeber) عمل می‌کند و زمان مصرف غذا، ریتم عملکرد اندام‌های متابولیک (کبد، لوزالمعده، بافت چربی) را تنظیم می‌کند.
تأخیر در غذا خوردن باعث اختلال در هم‌زمانی ساعت مرکزی بدن (که وابسته به نور است) و ساعت اندام‌های گوارشی می‌شود و در نتیجه، این ناهماهنگی، ذخیره چربی بدن را افزایش می‌دهد و کاهش وزن پایدار را مختل می‌کند.
بر اساس این پژوهش، غذا خوردن زودهنگام در طول روز، به‌ویژه برای افراد دارای استعداد ژنتیکی چاقی، یک راهکار مؤثر برای کاهش وزن پایدار است.
۲۲۳۲۱۷
