در قرن ۲۱ ما مواجه با نسلی از ایرانیان شده ایم که تقدیس گربه ها را گاهی در مرز پرستش کشانده اند. رفتار گربه دوست های ایرانی نشان می دهد که بشر هنوز با ۳۰۰۰ سال پیش خود چندان تفاوتی نکرده است.
شواهد علمی جدی وجود دارد که گربه در مصر باستان اهلی شده است. آنها وقتی متوجه شدند که گربه ها موش را می خورند، بازی برد-بردی را آغاز کردند. دانشمندان علم تکامل معتقدند که گربه خودش در اثر همجواری با انسان اهلی شده است.
گربه ها برای تمدن مصر بسیار مقدس بودند و گربه را باستت(Bastet) یا نماد فیزیکی خدا می دانستند. گربه به حدی مقدس بود که مجازات کشتن، آسیب، آزار، زخمی کردن آن – حتی اگر سهوی باشد – با مرگ برابر بود.
کمبوجیه دوم، فرزند کوروش یکی از موفق ترین سرداران هخامنشی بود که در گسترش امپراتوری پرشیا نقش مهمی داشت. او با آگاهی از قداست گربه ها نزد مصریان، ترفندی روانشناسی بکار برد تا ارتش قدرتمند مصر فرعونی را به زیر بکشد. کمبوجیه دستور داد که ادوات جنگی با نقوش و اشکال گربه ای آماده شوند. علاوه بر آن تعداد زیادی گربه را نیز در خط مقدم همراه کرد. در نبردی که موسوم به نبرد پلوزیوم است، در محلی در دره نیل، لشکر مصر با مشاهده ادوات گربه ای و گربه ها، از کار می افتد و بدین سان، امپراتوری مصر باستان با این ترفند کمبوجیه دوم در تاریخ جمع می شود.
من وقتی رفتار افراطی برخی هموطنانم را در تقدیس گربه می بینم، تعجب می کنم که گویا انسان در این ۲۶ قرن تغییر زیادی نکرده هیچ، حتی عقب گرد هم داشته. در زمان فرعون گربه ها با گرفتن موش نقش مهمی در حفظ غذای مردم و رشد تمدن مصر داشتند. اما آنچه ایرانیان – فرزندان کوروش – در تقدیس گربه و غذا دهی افراطی با آن انجام می دهند – چیزی فراتر از جهل است.
با این حال امیدوارم که کوروش و کمبوجیه من را ببخشند، چون گربه پرستان وطنی حتما کمبوجیه را به جرم حیوان ستیزی و حیوان آزاری فحش داده و نفرین خواهند کرد .
