به گزارش خبرگزاری یولن، در هفته‌های گذشته تعدادی استعفا در دولت چهاردهم رخ داد. این جریان از استعفای فیاض زاهد، روزنامه‌نگار و عضو شورای اطلاع‌رسانی دولت، آغاز شد و سپس محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا و دیگر عضو همان شورا، از سمت خود کناره‌گیری کرد.
در کنار این دو، شایعه‌ای هم درباره احتمال استعفای محمدرضا عارف، معاون اول رئیس‌جمهور، نیز مطرح شد که با وجود تکذیب رسمی، باز هم بحث‌های گسترده‌ای را در میان رسانه‌ها و محافل سیاسی برانگیخت. آنچه این روند را حساس‌تر کرده، ترکیب متنوع و گاه متناقض اعضای دولت است؛ دولت با شعار «وفاق» شکل گرفته، اما حضور افراد با دیدگاه‌های مختلف سیاسی و ناهماهنگی‌های داخلی، زمینه بروز این نوع حاشیه‌ها را فراهم کرده است.
در همین زمینه یولن نظر مصطفی هاشمی طبا فعال سیاسی را جویا شده است. هاشمی طبا معتقد است وقتی به نام وفاق مخالفان دولت که قصد تضعیف آن را دارند در دولت به کار گرفته می‌شوند چنین اتفاقاتی قابل پیش‌بینی است.
مشروح گفتگوی یولن با مصطفی هاشمی طبا را در ادامه بخوانید؛
****
* استعفای دو عضو شورای اطلاع‌رسانی دولت و همچنین شایعه استعفای آقای عارف را چطور ارزیابی می کنید؟
استعفای آقای عارف هنوز تأیید نشده درباره آن خبری نداریم؛ فعلاً در حد حرف است. ممکن است چنین چیزی رخ داده باشد، اما الان درباره آن نمی‌توان به طور قطعی اظهار نظر کرد. البته در دولت‌ها کم‌وبیش رفت‌وآمد بوده؛ افراد یا استیضاح شده‌اند، استعفا داده‌اند، یا برکنار شده‌اند. اما مهم‌تر از همه، باید ببینیم علت این اتفاقات چیست.
در ارتباط با آقای فیاض زاهد از اعضای شورای اطلاع‌رسانی دولت، که استعفا داده‌اند، احتمالاً ناهماهنگی‌هایی وجود دارد؛ این موضوع را باید بررسی کنند و تا حد امکان آن را برطرف کنند.
* درست است که آقایان زاهد و آقای مهاجری فقط اعضای شورای اطلاع رسانی بوده اند اما از آنجایی که این شورا زیرمجموعه دولت به شمار می‌رود این نوع استعفاها ظاهرا می‌تواند پیامی به جامعه مخابره کند. به نظر شما این چه نوع پیامی است؟ و چطور می توان مسائل را کنترل کرد که به جامعه منتقل نشود؟
جلوی این طور مسائل را نمی‌توان گرفت. چون با نام «وفاق» افراد مختلف‌الفکری در دولت حضور دارند. و به این ترتیب قابل پیش‌بینی است که چنین اتفاقاتی رخ دهد. وقتی دولت یک‌دست نباشد، در داخل آن صداهای مختلفی هم شنیده می‌شود؛ از صداهای کسانی که قبلاً مخالف بوده‌اند اما با نام «وفاق» وارد شده‌اند تا افرادی که همسو با دولت هستند و ممکن است از حضور آن دسته افراد ناراضی باشند.
البته یک‌دست بودن به این معنا نیست که همه یک‌طور فکر کنند، بلکه به این معناست که مخالفان علنی در دولت حضور نداشته باشند. اینکه کسانی افکار متفاوت و مستقل داشته باشند با اینکه افرادی وابسته به یک گروه خاص باشند فرق دارد؛ آن هم گروهی که درصدد تضعیف یا براندازی دولت است. این وضعیت در دولت اشکال ایجاد می‌کند؛ هرچند ظاهر را درست و آرام نشان می‌دهند، اما واقعیت این نیست.
به نظر من، نگاه دقیق‌تر به ترکیب دولت می‌تواند از بروز چنین مواردی جلوگیری کند.
حسن حبیبی در دولت هاشمی بیشتر نقش ریش‌سفیدی و شیخوخیت ایفا می‌کرد
* یکی از مواردی که درباره شایعه احتمالی آقای عارف مطرح شده این است که اختیارات معاون اول محدود شده و اختلافاتی با آقای قائم‌پناه دارند. این موضوع نشان‌دهنده ناهماهنگی‌هایی است که شما هم به آن اشاره کردید…
وظایف باید مشخص باشد. در همه دولت‌ها همین مسئله وجود داشته، اما نوع برخورد رئیس‌جمهور تعیین‌کننده بوده است. مثلاً در دولت آقای هاشمی، همه کارها در اختیار خود ایشان بود و آقای حبیبی معاون اول رئیس جمهور بیشتر نقش ریش‌سفیدی و شیخوخیت ایفا می‌کرد. این تفکیک وظایف، مثل شرکتی می‌ماند که مدیرعامل و قائم‌مقام دارد.
شرح وظایف باید کاملاً روشن و دقیق تعریف شود؛ اینکه رئیس‌جمهور چه مسئولیت‌هایی دارد، معاون اول چه وظایفی بر عهده می‌گیرد و حوزه عملکرد معاون اجرایی دقیقاً شامل چه اموری می‌شود. من این وضعیت را طبیعی می‌دانم، نه به این معنا که آن را مثبت بدانم، بلکه احساس می‌کنم وقتی وظایف دقیقاً مشخص نباشد، بروز چنین مشکلاتی قابل پیش‌بینی است.
* این استعفاها می‌تواند روی پشتوانه اجتماعی آقای پزشکیان تأثیر بگذارد؟
بله هر نوع تصمیم رئیس‌جمهور و حرف‌هایی که می‌زند اثر گذار است.
* استعفاها چطور؟
آن‌ها اگر علت منطقی و روشن داشته باشد، خیر؛ اما اگر علت آن معلوم نباشد، حتماً اثر می‌گذارد.
* گفته می‌شود آقای قائم‌پناه از مخالفان جدی حضور چهره‌هایی مانند طیب‌نیا یا آذری‌جهرمی در دولت بوده‌اند و حتی سال گذشته مطرح بود که او یکی از جریان‌های موافق با خروج آقای ظریف از دولت است. با این اوصاف بهتر نیست درباره جایگاه یا میزان اختیارات ایشان تجدیدنظر شود؟
تصور نمی‌کنم او فردی به آن معنا سیاسی باشد. دور از ذهن است که چنین نظر یا رویکردی داشته یا در این مسائل نقشی ایفا کرده باشد. اگر هم چیزی بوده، من اطلاعی ندارم، اما به‌طور کلی بعید می‌دانم ایشان فردی سیاسی با دیدگاه‌های مشخص و پررنگ باشد. بنابراین، این ادعا را چندان نمی‌پذیرم و او را جدی نمی‌گیرم.
۳۱۲۱۱
