توافق نانوشته با یمن دور از انتظار نبود؛ زیرا تمامی حملات آمریکا نتیجه ملموسی در کاهش قدرت نظامی حوثی ها نداشته است. اما در این میان نه ترامپ و نه طرف های دیگر هیچ سخنی از اسرائیل و منافع صهیونیزم به میان نیاوردند. روز بعد حوثی ها گفتند که موضع آمریکا را راستی آزمایی می کنند و تاکید کردند که حملات آنها به اسرائیل ادامه پیدا می کند. هیچ کس به نکته دوم اعتراضی نکرد و از این به بعد اسرائیل در جنگ با حوثی ها تنهاست و احتمالا کمک های پنهانی هم دریافت نخواهد کرد.
در ابتدا این چند خبر باعث سردرگمی می شود که چگونه است که ترامپ منافع اسرائیل را در توافق با یمن در نظر نگرفته است؟ یک نکته این میانه پاسخ را روشن می کند: ترامپ می خواهد اسرائیلی ها را تنبیه کند که دیگر پا را از گلیم خود فراتر نگذارند و جایگاه خود را به عنوان دست نشانده آمریکا بدانند. حلقه مفقوده این وضعیت خبر اخراج مایک والتز از سمت مشاور امنیت ملی آمریکا است. والتز از کسانی بود که مخالف سرسخت مذاکرات با ایران بود و موافق گزینه نظامی. چیزی که با هدف مطلوب ترامپ تعارض داشت. اما چند روز پس از اخراج وی واشگنتن پست در گزارشی دلایل دیگری را بحث کرد که می تواند روشنی بخش باشند.
در گزارش مذکور اذعان شده بود که مایک والتز در مقام مشاور امنیت ملی آمریکا خود رأسا تماس های زیادی با اسرائیلی ها داشته است. والتز از ابتدا مخالف سرسخت ایران بود پس اخراج وی در این مقطع باید توسط این ارتباط غیرمتعارف بوده باشد. در واقع این کار نوعی دخالت اسرائیلی ها در امور داخلی دولت آمریکا بوده است که خشم ترامپ را برانگیخته است. اکنون ترامپ می خواهد آنها را تنبیه کند و یادآوری کند که اگر آمریکا مراقب رژیم پردردسر اسرائیل نباشد دوام نخواهند آورد.
اسرائیلی ها سوابق زیادی در این دخالت ها دارند و زود فراموش می کنند که آنها مهره آمریکا هستند نه برعکس؛ چنانکه در سال ۲۰۱۵ در بحبوحه مذاکرات دولت اوباما با ایران، نتانیاهو به دعوت کنگره آمریکا بدون اطلاع قبلی دولت قرار جلسه ای را تنظیم کرد که خشم اوباما را برانگیخت. در آن زمان اوباما اعلام کرد که دیدار با نخست وزیر اسرائیل شکستن رویه ها است و ممکن نیست و او را به حضور نپذیرفت. روابط دولت اوباما با نتانیاهو تا آخر تلخ ماند.
اکنون به نظر می رسد که همین مسئله یکبار دیگر با دولت ترامپ پیش آمده باشد. با این تفاوت که اوباما صبورتر از ترامپ و پیش بینی پذیرتر است. بعید نیست که ترامپ تنبیهی بیش از چیزی که کرده است در نظر داشته باشد. زیرا اسرائیلی ها در مذاکرات ایران و آمریکا سنگ اندازی می کنند اما ترامپ به این مذاکرات امید دارد.
از طرف دیگر، رژیم صهیونیست توافق آتش بسی که ترامپ آنها را مجبور به آن کرد، شکسته است؛ در حالی که ترامپ آن را دستاورد خود می دانست. این دستاورد اکنون از کف رفته است. از این رو، دلایل ترامپ برای تنبیه اسرائیل حتی بیشتر از آن چیزی است که به نظر می رسد.
