به گزارش خبرگزاری یولن، بر اساس سه پژوهش تازه که در نشریات معتبر Nature Astronomy و Nature Geoscience منتشر شده، نمونه‌های جمع‌آوری‌شده توسط فضاپیمای OSIRIS-REx ناسا در سال ۲۰۲۰ نشان می‌دهد که «بِنو» مانند یک کپسول زمان، ترکیبی شگفت‌انگیز از مواد اولیه کیهان را در خود حفظ کرده است.
این نمونه‌ها شامل غبار میان‌ستاره‌ای، مواد آلی و دانه‌هایی از «غبار ستاره‌ای» هستند که پیش از تولد خورشید شکل گرفته‌اند. پژوهشگران دانشگاه آریزونا می‌گویند برخی از این دانه‌های میکروسکوپی حاوی امضای شیمیایی ستارگانی هستند که میلیاردها سال پیش نابود شده‌اند.
«پیِر هِنِکور»، از نویسندگان این تحقیقات، تأکید می‌کند:«بِنو در واقع بقایای موادی است که در مراحل بسیار ابتدایی شکل‌گیری منظومه شمسی در فضا پراکنده بودند. این سیارک به ما اجازه می‌دهد گذشته‌ای را ببینیم که دیگر در هیچ نقطه‌ای از کیهان قابل مشاهده نیست.»
مطالعات نشان می‌دهد که یخ موجود در سیارک مادرِ بنو، پس از ذوب‌شدن با گرد و غبار واکنش داده و حدود ۸۰ درصد از مواد معدنی کنونی این جرم آسمانی را ساخته است. همچنین سطح این سیارک طی میلیون‌ها سال تحت تأثیر «هوازدگی فضایی» قرار گرفته و بارها با میکروشهاب‌سنگ‌ها و بادهای خورشیدی تغییر شکل داده است.
مقایسه با سیارک «ریوگو» که توسط مأموریت ژاپنی هایابوسا۲ بررسی شد، نشان می‌دهد برخوردها نقشی پررنگ‌تر از آنچه تصور می‌شد در تغییر سطح سیارک‌ها دارند.
دانشمندان تأکید می‌کنند که چنین یافته‌هایی تنها از طریق نمونه‌برداری مستقیم از فضا ممکن است؛ چراکه شهاب‌سنگ‌های رسیده به زمین معمولاً تاریخ کامل یک سیارک را بازگو نمی‌کنند.
«جسیکا بارنز»، سرپرست یکی از این مقالات، می‌گوید:«این همان چیزی است که سال‌ها آرزوی دیدنش را داشتیم؛ اکنون برای نخستین‌بار می‌توانیم به گذشته دور منظومه شمسی نگاه کنیم.»
۲۲۷۲۲۷
