نگار علی- تلسکوپ فضایی جیمز وب موفق شده است نشانه‌هایی از حضور آب، یا دقیق‌تر بگوییم، گروه‌های هیدروکسیل، را در سطح سیارک سایک (Psyche) شناسایی کند؛ سیارکی عظیم با ارزش تقریبی ۱۰۰ هزار کوادریلیون دلار که در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری شناور است.
سیارک سایک که تصور می‌شد هسته‌ی فلزی لخت یک سیاره‌ی ناکام باشد، حالا در سایه داده‌های تازه‌ی جیمز وب، چهره‌ی متفاوت‌تری از خود نشان داده است: ترکیبی پیچیده از فلز و سنگ، شکل‌گرفته بر اثر برخوردهای کیهانی و شاید هم همراه با ردی از آب.
در مارس ۲۰۲۳، اخترشناسان با استفاده از ابزارهای پیشرفته‌ی جیمز وب، طیف‌سنج فروسرخ نزدیک (NIRSpec) و ابزار فروسرخ میانی (MIRI)، به بررسی قطب شمال این سیارک پرداختند. نتیجه: کشف امضای شیمیایی هیدروکسیل، مولکولی که معمولاً در نتیجه‌ی واکنش آب با مواد معدنی ایجاد می‌شود؛ درست مانند زنگ‌زدگی آهن.
با وجود این، در اسکن‌های طول‌موج بلندتر، نشانی قطعی از آب دیده نشد. پژوهشگران با این حال خوش‌بین‌اند و می‌گویند احتمال دارد مقدار آب آن‌قدر کم باشد که از چشم MIRI پنهان مانده باشد.
استفانی جارمک، سیاره‌شناس مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان، این کشف را «گامی بزرگ» در مسیر شناخت بهتر سیارک‌ها توصیف کرده است. او می‌گوید: «ما با کمک جیمز وب پیش‌تر توانسته‌ایم آب مولکولی را در سطح ماه شناسایی کنیم، اما این نخستین بار است که چنین ردی از آب در سیارکی مانند سایک پیدا می‌شود.»
تا پیش از این، گمان می‌رفت Psyche صرفاً یک توده‌ی فلزی عظیم باشد، اما حالا با یافته‌های تازه مشخص شده که ترکیب آن پیچیده‌تر است و احتمالاً در طول زمان، بر اثر برخورد با سیارک‌های دیگر، به‌ویژه سیارک‌هایی که آب در ترکیب‌شان داشته‌اند، تغییر یافته است.
ماموریت فضایی ناسا برای رسیدن به سیارک سایک که در سال ۲۰۲۳ آغاز شد، در سال ۲۰۲۹ به مقصد خواهد رسید. دانشمندان امیدوارند بتوانند نقاطی که این فلزات «آب‌دیده» در آن تمرکز دارند، از نزدیک بررسی کنند.
یکی از اهداف اصلی آن‌ها، دهانه‌ی بزرگی در قطب جنوب Psyche است که ممکن است یادگار برخوردی با یک جرم آبی باشد؛ جرمی که آب و مواد معدنی را به سطح این سیارک اسرارآمیز منتقل کرده است.
منبع: businesstoday
۲۲۷۲۲۷
