به گزارش یولن، به نقل از یورونیوز، طراحان این کفش، که با نام «پروژه اَمپلیفای» معرفی شده، می‌گویند محصول جدیدشان «حرکت طبیعی ساق و مچ پا» را تقویت می‌کند.
به گفته نایکی کفش جدید دارای موتور سبک‌وزن، تسمه انتقال نیرو و یک باتری قابل‌شارژ است که درون ساختار فیبرکربنی کفش جا می‌گیرد. این کفش را می‌توان با یا بدون سیستم برقی پوشید.
بنابر اعلام شرکت، هدف این فناوری آن است که به ورزشکاران «احساس داشتن یک جفت عضله ساق پای اضافه» بدهد و کمک کند تا سریع‌تر و با صرف انرژی کمتر مسافت بیشتری را بدوند.
نایکی وعده داده است که این کفش «آینده دویدن، پیاده‌روی و حتی نرم‌دوی» را دگرگون خواهد کرد.
در بیانیه منتشره آمده است که بیش از ۴۰۰ ورزشکار در آزمایشگاه پژوهش ورزشی نایک این کفش را در قالب ۹ نسخه مختلف امتحان کرده‌اند و در مجموع بیش از ۲.۴ میلیون گام با آن برداشته‌اند.
هنوز زمان دقیق عرضه این کفش مشخص نیست، اما سازندگان می‌گویند در مرحله آزمایش قرار دارد و قرار است «در سال‌های آینده» به بازار بیاید.
رقبای نایکی در ساخت کفش‌های هوشمند
نایکی تنها شرکتی نیست که روی کفش‌های رباتیک کار می‌کند. شرکت «دفی»، شریک نایکی در همین پروژه، اعلام کرده در حال آماده‌سازی یک سیستم کفش بیونیک به نام «ساید کیک» است. دستگاهی پوشیدنی برای مچ پا که به افراد امکان می‌دهد «با خستگی کمتر، سریع‌تر و بیشتر راه بروند».
در سال ۲۰۲۳ یک شرکت آمریکایی به نام «شیفت روبوتیکس» کفشی به نام «مون‌واکر» را عرضه کرد؛ کفشی مجهز به هوش مصنوعی و باتری قابل‌شارژ که با هشت چرخ کوچک، شیوه راه رفتن، وزن و نوع زمین کاربر را تحلیل و تطبیق می‌دهد.
در سوئیس نیز مهندسان دانشگاه علوم کاربردی زوریخ کفشی ساخته‌اند که انرژی جنبشی بدن را به برق تبدیل می‌کند.
این انرژی از طریق یک ژنراتور پیزوالکتریک ذخیره می‌شود و کفش بدون نیاز به باتری کار می‌کند. علاوه بر این، داده‌های حرکتی کاربر از طریق بلوتوث به تلفن همراه او منتقل می‌شود.
کارشناسان می‌گویند در سال‌های اخیر رقابت برای ساخت نسل بعدی کفش‌های هوشمند و «برقی» به‌تدریج شدت گرفته است.
شرکت‌های دیگری مانند «ری‌واک روبوتیکس» نیز در حال توسعه اسکلت‌های بیرونی رباتیک هستند. این اجزا شامل کفش‌هایی می‌شوند که به افراد ناتوان اجازه راه رفتن می‌دهند.
۵۸۵۸
