به گزارش خبرنگار یولن از بیرجند، باران که بر زمین نشست، شهر سرریز پاکی و طراوت شد. شهر که غرق رحمت شد پاکی هوا را با تمام وجود نفس کشید و ریه‌های شهر که مدتی بود غبار گرفته بود با قطرات زلال باران نفس راست کرد.
آهنگ گوش نواز باران که در شهر پیچید همه زیر لب نجوای قدردانی از خدای باران سر دادند و سر بر سجده شکر نهادند. صدای ناودان‌ها که به گوش شهروندان رسید دیگر در پوست خود نمی‌گنجیدند برای همین پا را از خانه بیرون نهاده و به تماشای باران در کوچه، خیابان، رودهای فصلی، سد و بندها رفتند و زیر باران دعا کردند.
اما وقتی باران دست به دست هم داده و رواناب و سیلاب شد باید راهی برای خروج می‌یافت، هر چند در شهر کانال و جوی‌ها، هدایت این رواناب‌ها را به دوش می‌کشند اما گاهی حجم رواناب‌ها و سیلاب‌ها از توان این کانال‌ها و جوی‌ها بیشتر است و برای شهروندان مشکل‌ساز می‌شود و این موضوعی است که هر زمان شاهد نزول رحمت الهی یا باران‌های سیل‌آسا در شهر بیرجند هستیم معضل آبگرفتگی معابر تکرار می‌شود.
دوباره کوچه‌ها و خیابان‌هایی که مهندسی درستی در زمان احداث آن‌ها اعمال نشده دچار آبگرفتگی می‌شود و عابران و خودروها را به زحمت می‌اندازد که لازم است متولیان امور شهری و شهرداری از هم‌اکنون به فکر چاره باشند تا اگر شاهد رحمت الهی بر سرمردمان این شهر بودیم هیچکس به زحمت نیفتد.
هر چند هدایت رواناب‌ها در شهر بر عهده شهرداری است که تا حدودی از پس این مأموریت با ایجاد کانال‌ها و جوی‌های آب برآمده اما سؤالی که ذهن همه شهروندان را به خود مشغول کرده این است که سرنوشت این رواناب‌ها که به وسیله کانال‌های کبوترخان، پل باغ و غیره به خارج از شهر هدایت می‌شود به کجا می‌رسد؟ چرا باید این رواناب‌ها از مرزهای استان خارج شود و چندان استفاده‌ای مردم از آن نبرند.
سال‌هاست که شهرداری برای آبرسانی فضای سبز با مشکل مواجه است در حالی که با برنامه‌ریزی مناسب و آینده‌نگر و به همت شورا و شهرداری می‌توان چاره‌ای اندیشید و با ایجاد مخزن آبی در نزدیکی شهر از حالا به فکر روزهای داغ تابستان بود.
به طور حتم شهرداری می‌تواند با همکاری و استفاده از تجربه اداراتی چون آب منطقه‌ای و منابع‌طبیعی در نقطه‌ای که این رواناب‌ها به هم می‌پیوندد و از شهر خارج می‌شود مخزن یا سدی برای ذخیره‌سازی ایجاد کند و از این آب برای آبیاری فضای سبز و دیگر مصارف استفاده کند.
انتهای پیام/۳۶۳۵/ح
