به گزارش یولن؛ “تحقیقات قبلی نشان داده بود که هر فرد به طور متوسط هر هفته به اندازه یک کارت اعتباری، ذرات پلاستیکی را می‌بلعد”. همچنین محققان نشان داده بودند که “آب بطری‌های پلاستیکی می‌تواند حاوی ده‌ها هزار میکروپلاستیک قابل اندازه‌گیری با ابزارهای موجود باشد” و قلمرو نانوپلاستیک‌ها تا حد زیادی برای آنها یک راز بود.
دویچه وله فارسی در خبری نوشت:میکروپلاستیک به هر پلاستیکی اطلاق می‌شود که طول آن کمتر از ۵ میلی‌متر (۰.۲ اینچ) باشد.
با گذشت زمان، میکروپلاستیک‌ها می‌توانند حتی به نانوپلاستیک‌ها تجزیه شوند. نانوپلاستیک‌ها به قدری ریز هستند که می‌توانند از روده‌ها و ریه‌های ما مستقیماً وارد جریان خون شده و به سمت اندام‌های حیاتی از جمله قلب و مغز ما حرکت کنند.
تیمی از محققان دانشگاه کالیفرنیا اکنون با استفاده از تکنیکی که می‌تواند ذرات به اندازه یک ویروس کووید را شناسایی کند، توانسته به طور متوسط ۲۴۰۰۰۰ ذره پلاستیک را در هر لیتر آب بطری اندازه‌گیری کند. به گفته محققان “۹۰ درصد این ذرات نانوپلاستیک بوده است و این میزان تا ۱۰۰ برابر بیشتر از تخمین‌های قبلی است.”
محققان نتیجه این مطالعه را در “مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم” منتشر کردند.
یکی از انواع رایج پلاستیک که در این آنالیز شناسایی شد، “پلی اتیلن ترفتالات” یا PET بود. از PET برای ساخت بطری‌های آب و همچنین ظروف نوشابه، نوشیدنی‌های ورزشی و محصولاتی مانند سس کچاپ و سس مایونز استفاده می‌شود.
با این حال، محققان با شگفتی متوجه شدند که PET از سایر ذرات پلاستیکی، از جمله “پلی آمید”، نوعی نایلون، بیشتر است.
به گفته آنها، در حالی که تأثیر واقعی میکرو و نانوپلاستیک‌ها بر سلامت انسان هنوز مشخص نشده است، مطالعات حیوانی و آزمایشگاهی نشان می‌دهد که “میکروپلاستیک‌ها ممکن است خطر ابتلا به سرطان را افزایش داده و به سیستم گوارشی، تولیدمثل و سیستم تنفسی انسان آسیب برساند.”
تحقیقات همچنین ارتباط نانوذرات را با اختلال در عملکرد تیروئید و غدد درون ریز، چاقی و مقاومت به انسولین مرتبط دانسته است.
توصیه محققان برای کسانی که می‌خواهند قرار گرفتن در معرض میکرو و نانوپلاستیک‌ها را محدود کنند، “نوشیدن آب لوله‌کشی یا آب در بطری‌های شیشه‌ای” است.
۲۳۳۲۱۷
