یولن ـ گروه کتاب و ادبیات: بازار ورق‌پاره‌فروش‌های خیابان انقلاب، حسابی سکه بود و آنقدر کاغذ باطله گران شده بود که خیلی از مردم به فکر فروش کتاب‌ها و روزنامه‌جات قدیمی خود افتاده بودند! ورق‌پاره‌ها به سرعت خمیر می‌شدند تا با قیمتی چند برابر از بازار ظهیرالاسلام سر در آورند و به عنوان کاغذ نو به مشتری عرضه شوند.
روزی چند وانت کتاب و مجله باطله از هر مغازه خریدار کاغذ کهنه بارگیری می‌شد و در حالی که همین ورق‌پاره‌ها قبلا به ارزش هر کیلو دو ـ سه هزار تومان خریده می‌شد، قیمتش به دو برابر و حتی بیشتر رسیده بود؛ چون بازار، تشنه کاغذ بود و خمیر کردن کهنه‌جات، راه کوتاه‌تری برای رسیدن به چرخه تقاضا.
خیلی‌ها معتقدند: نان در کاغذ باطله است، اما این کاغذها کجا می‌رود؟
بازار کاغذ آنچنان گرم بود که هر بند از نوع چینی آن در ابعاد ۶۰ در ۹۰ به حدود ۷۰۰ هزار تومان رسیده بود. ناشران، دست روی دست گذاشته بودند و از چاپ کتاب، کم‌تر خبری به گوش می‌رسید. البته کرونا، بازار ادبیات را چنان بی‌حس و حال کرده که گرانی کاغذ را می‌شود آخرین میخ بر تابوت نشر کشور دانست، اما مهار قیمت کاغذ و آرامش بازار این متاع در همین سه ماه، موجب شده دوباره چاپخانه‌های کشور سفارش بگیرند و کارگرانشان را پای دستگاه ببینند.
پالس مثبت کشف انبار احتکار کاغذ به بازار
یکم آبان خبر رسید که ۲۲۰۰ تن از کاغذهای احتکارشده از سوی شرکتی که با ارز دولتی کاغذ وارد کشور کرده، اما تحویل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نداده بود، کشف شد. [اینجا بخوانید] هرچند این رقم کمی نیست، ولی همچنان تکلیف ۳۳۰۰ تن دیگر مشخص نیست. این در حالی است که ۱۶ روز قبل، یولن از صفر شدن موجودی کاغذ دولتی خبر داده بود.
کشف کاغذ قاچاق، بازار را کمی آرام کرد؛ اما وزارت ارشاد تدابیر دیگری هم برای آرامش کاغذ بازار دارد
همان روزها، معاون فرهنگی وزارت ارشاد در جمع تشکل‌های نشر از «مذاکره برای تامین کاغذ نشر از طریق کارخانه‌های داخلی» خبر می‌داد؛ امری که به سرعت محقق نمی‌شود، اما کشف کاغذهای احتکارشده، بازار را تا اندازه زیادی آرام کرد. نکته مهم در این فقره از کشفیات، آن بود که: در کشف جدید مقامات قضایی علاوه بر کاغذهایی که با ارز دولتی وارد و انبار شده بود، کاغذهایی هم که با ارز نیمایی وارد شده بود، کشف شد که باید آنها هم تعیین تکلیف و به متولیان تحویل شود.
خانه ادیبان ایران به صاحبش برگردانده می‌شود
بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان که سال‌ها از تأسیس آن می‌گذشت، تابستان سال گذشته با دو موسسه خانه کتاب و موسسه نمایشگاه‌های فرهنگی ادغام شد تا موسسه جدیدی با نام «خانه کتاب و ادبیات» پا بگیرد. بنا بود این اقدام، موجب چابکی، پویایی و هوشمندی موسسات شود، اما بنیاد شعر و ادبیات داستانی که مجری سه جایزه و جشنواره مهم ادبی به نام‌های جلال آل‌احمد، شعر فجر و پروین اعتصامی است، در این ادغام از نفس افتاد و حتی ساختمان آن نیز که محل آمد و شد شاعران و نویسندگان بود، به بخش‌های دیگر واگذار شد.
جایزه جلال در سال‌های گذشته با این همه شکوه برگزار می شد
ادغام این بنیاد با شیوع کرونا مقارن شد و جشنواره‌ها و جایزه‌هایی هم که باید در موعد مقرر برگزار می‌شدند، از شکوه و جلال همیشگی افتادند و مجازی شدند. گریزی هم از این امر نبود، اما این افول بر ادیبان ایرانی خوش نیامد و پس از حاصل نشدن چابکی و پویایی و هوشمندی ـ که باید از نتایج ادغام بود ـ دست به اعتراض زدند.
حجمی از گلایه‌ها و اعتراضات نسبت به ادغام موسسات به گوش وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی رسید و بخشی از آنها هم پس از انتخاب یاسر احمدوند به عنوان معاون فرهنگی به او منتقل شد. زهیر توکلی از شاعران جوان کشورمان هم با فارس مصاحبه کرد و به نقد و تحلیل این ادغام ناموفق پرداخت. او این ادغام را موجب پایین آمدن شأن شعر و ادبیات دانست. [اینجا بخوانید]
وزیر ارشاد: فقط نظر خودم نبود؛ شاعران خواستند
محمدمهدی اسماعیلی که حالا پشت میز سیدعباس صالحی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشسته است، گفت: احیای مجدد بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان صرفاً مطالبه من نبود. این اتفاق، مطالبه شاعران بود و من براساس مطالبه جامعه شاعران و نویسندگان ادبیات داستانی به این نتیجه رسیدم. چند جلسه با فعالان این عرصه داشتم و احیای بنیاد شعر ادبیات داستانی ایرانیان، فصل مشترک همه این جلسه‌ها بود.
محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت سیدابراهیم رئیسی
وزیر پیش از او گفته بود: ساماندهی موسسات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به این منظور نیست که کارمندان آنها را تعطیل و تعدیل کنیم؛ بلکه این اقدام در راستای چابک‌سازی است. به نظر می‌آید این تجمیع سامان‌یافته جدید کمک می‌کند نظام مدیریتی ما روان‌تر و هزینه‌های بالاسری و ستادی ما کاهش پیدا کند.
این گفته‌ها در حالی مطرح می‌شود که مجموع کارکنان و مدیران بنیاد شعر و ادبیات داستانی فقط ۲۷ نفر بود!
فصل نهایی این تصمیم را معاون فرهنگی وزیر ارشاد، یعنی یاسر احمدوند با خبرنگار فارس در میان گذاشت و احیای بنیاد شعر و ادبیات داستانی را تأیید کرد [اینجا بخوانید]
آن ساختار جمع و جور که نتوانست پس از ادغام، طراوت و دوندگی خود را حفظ کند و به یک «دفتر» تنزل یافته بود، حالا به شاعران و نویسندگان باز خواهد گشت و البته هنوز برای مدیریت آن تصمیم دقیقی گرفته یا حداقل رسانه‌ای نشده است. این بنیاد که فعلا با عنوان و اندازه «دفتر گسترش شعر و ادبیات داستانی» فعالیت می‌کند، زیر نظر غلامرضا طریقی، شاعر نام‌آشنای کشورمان اداره می‌شود.
غلامرضا طریقی، شاعر و مدیر دفتر گسترش شعر و ادبیات داستانی
محمدکاظم کاظمی که روزگاری دبیر جشنواره شعر فجر بوده و با همین بنیاد تعامل داشته، درباره انتخاب مدیر آن نکته دارد و می‌ترسد که برای آن مسؤولی از جماعت غیرادبیاتی‌ها انتخاب شود. [اینجا بخوانید]
پایین آمدن میانگین سنی مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به خصوص معاونان و مدیران کل ارشاد در تهران و استان‌ها از نکات مثبت دولت سیدابراهیم رئیسی است. آن‌چه مشاهده می‌شود، اغلب انتصاب‌ها از افراد جوان صورت گرفته است.
این گزارش را با خواندن اخبار مرتبط زیر همین متن تکمیل کنید
انتهای پیام/
