هلیکوپترهای نظامی چه مدت می‌توانند بدون سوخت گیری در هوا بمانند؟

به گزارش خبرگزاری یولن و براساس گزارش گجت‌نیوز، در سراسر جهان، یگان‌های نظامی برای انجام ماموریت‌های متنوع خود به طور گسترده‌ای به هلیکوپتر وابسته هستند. این وسایل نقلیه هوایی امکان انتقال سریع نیروها و تخلیه سربازان از مناطق مختلف را فراهم می‌آورند. هلیکوپترهای بزرگ‌تر به ویژه در زمینه پشتیبانی لجستیکی، جابجایی کالاها و تجهیزات بین نقاط مختلف و همچنین انتقال سربازان زخمی از صحنه نبرد بسیار کارآمد هستند. علاوه بر این، نوعی از هلیکوپترها با عنوان هلیکوپترهای تهاجمی وجود دارند که با ایجاد تخریب در میدان جنگ، از نیروهای زمینی حمایت می‌کنند.

مدت زمان پرواز هلیکوپترهای نظامی بدون سوخت گیری

هلیکوپترها به عنوان رکن اساسی هر نیروی نظامی توانمند محسوب می‌شوند. همان‌گونه که نقش‌ آن‌ها در عرصه نبردهای گوناگون متفاوت است، مشخصات فنی و قابلیت‌های آن‌ها نیز متنوع است. برخی از این پرنده‌های عمودپرواز قادرند قبل از سوخت‌گیری مجدد، صدها کیلومتر را طی کنند، در حالی که برخی دیگر به دلیل طراحی خاص خود برای سوخت‌گیری هوایی، از قابلیت پرواز نامحدود برخوردارند.

مدت زمان پرواز مداوم یک هلیکوپتر نظامی، یعنی بازه زمانی که می‌تواند بدون نیاز به سوخت‌گیری مجدد در آسمان باقی بماند، می‌تواند به طور چشمگیری از یک مدل به مدل دیگر فرق کند. تعیین یک استاندارد دقیق و مشخص برای تمامی هلیکوپترهای نظامی عملاً امکان‌پذیر نیست، زیرا در بهترین حالت، این امر یک تعمیم‌سازی خواهد بود. برای به دست آوردن یک ایده تقریبی از مدت زمانی که هلیکوپترهای مختلف می‌توانند پیش از نیاز به سوخت‌گیری در هوا بمانند، در ادامه نگاهی به برخی از هلیکوپترهای رایج و پرکاربرد بیندازیم.

UH-۶۰ Black Hawk

در میان بالگردهای مورد استفاده در ارتش آمریکا، UH-۶۰ بلک هاوک از شهرت زیادی برخوردار است. این هلیکوپتر که در دهه ۹۰ میلادی مورد توجه فراوان قرار گرفت، اخیراً پس از سانحه برخورد یک فروند از آن با یک هواپیمای مسافربری در آسمان واشنگتن دی.سی. به صدر اخبار راه یافت. این بالگرد به سبب انعطاف‌پذیری و توانایی‌هایش، برای بیش از چهار دهه در خدمت ارتش آمریکا باقی مانده است. بلک هاوک این قابلیت را دارد که به مخازن سوخت خارجی تجهیز شود و با حمل حدود ۴۵۰ گالن سوخت اضافی، مدت زمان پرواز خود را افزایش دهد، با این حال، طول ماموریت معمول آن در حدود چهار ساعت تخمین زده می‌شود.

بلک هاوک در ماموریت‌های گوناگونی از جمله تخلیه پزشکی میدان نبرد، عملیات جستجو و نجات، جابجایی نیروها و تجهیزات و همچنین در عملیات ویژه به کار گرفته می‌شود. این پرنده آنچنان توانمند ظاهر شده که حتی سازمان‌های غیرنظامی نیز مدل‌های اختصاصی خود از بلک هاوک را در اختیار دارند. قابلیت گشت مرزی نیز از مزایای این بالگردها محسوب می‌شود و حتی رهبران چندین کشور دنیا از مدل‌هایی از بلک هاوک استفاده می‌کنند.

AH-۶۴ Apache

آپاچی، جنگ‌افزاری توانمند است که هر سربازی از بودن آن در میدان نبرد خرسند خواهد شد. تنها توپ زنجیره‌ای ۳۰ میلی‌متری M۲۳۰ این بالگرد، با ظرفیت حمل ۱۲۰۰ گلوله و نرخ شلیک ۶۵۰ گلوله در دقیقه، به تنهایی قادر است پشتیبانی هوایی گسترده‌ای را فراهم آورد و خسارات قابل توجهی را هم به اهداف زرهی و هم به اهداف سبک وارد سازد.

این هلیکوپتر تهاجمی در نابودی اهدافی مانند تانک‌های اصلی نبرد با هیچ چالشی روبرو نیست. تسلیحات این بالگرد شامل موشک‌های هوا به زمین ۷۰ میلی‌متری هایدرا و CRV۷، موشک‌های AGM-۱۱۴ Hellfire یا AIM-۹۲ Stinger هستند. روتور اصلی چهار تیغه‌ای و روتور دم چهار تیغه‌ای آن، نیروی خود را از دو موتور توربوشفت T۷۰۰-GE-۷۰۱C دریافت می‌کنند که می‌توانند آن را به سرعت ۲۷۹ کیلومتر بر ساعت برسانند.

اگرچه برد نهایی حدود ۵۰۰ کیلومتر برای یک هلیکوپتر تهاجمی رقمی قابل توجه است، اما آنچه در صحنه نبرد اهمیت بیشتری دارد، توانایی آن در پرواز مداوم به مدت دو ساعت و نیم است. این ویژگی به ویژه در پشتیبانی از نیروهای زمینی یا انجام ماموریت‌های شناسایی که ممکن است نیازمند پرواز ثابت در یک نقطه برای مدت طولانی باشد، بسیار کارآمد است.

AH-۱Z Viper

در حالیکه ارتش ایالات متحده به طور کامل از توانایی‌های آپاچی بهره می‌برد، اما نیروی دریایی این کشور از مزایای بالگردهای AH-۱Z وایپر استفاده می‌کند. مقایسه این دو نوع هلیکوپتر تهاجمی، با هدف تعیین برتری نهایی، تنها رقابت بین این دو شاخه نظامی آمریکا را بیشتر می‌کند. هر دوی این بالگردها به خودی خود فوق‌العاده‌ هستند، اما وایپر از نظر مدت زمان پرواز مداوم عملکرد بهتری دارد و پیروز این رقابت است.

هلیکوپتر AH-۱Z وایپر قادر است به مدت سه ساعت و نیم به علاوه بیست دقیقه سوخت ذخیره خود، بدون نیاز به سوخت‌گیری مجدد در آسمان بماند. وایپر که به عنوان جایگزینی برای سوپر کبرا معرفی شده، به جای سیستم روتور دو پره‌ای، از یک سیستم روتور کامپوزیتی چهار پره‌ای بهره می‌برد که نیروی خود را از دو موتور توربوشفت جنرال الکتریک مدل T۷۰۰-GE-۴۰۱C تأمین می‌کند.

با گنجایش تقریبی ۴۱۲ گالن سوخت، بالگرد وایپر دارای شعاع عملیاتی ۱۳۱ مایل دریایی و حداکثر برد ۳۱۰ مایل دریایی است. این هلیکوپتر قادر به حمل انواع گوناگونی از تسلیحات با استفاده از شش جایگاه حمل سلاح خود می‌باشد، که شامل موشک‌های هلفایر، راکت‌های ۷۰ میلی‌متری و یک توپ ۲۰ میلی‌متری است. نیروی دریایی ایالات متحده، علاوه بر وایپر، از UH-۱Y ونوم نیز استفاده می‌کند که یک بالگرد چند منظوره با ۸۵ درصد اشتراکات با وایپر، از جمله مداومت پروازی مشابه، است.

CH-۵۳K King Stallion

بالگرد سیکورسکی CH-۵۳K کینگ استالیون، جدیدترین مدل سری CH-۵۳ بوده که به عنوان جانشین مدل CH-۵۳E در خدمت نیروی دریایی ایالات متحده قرار گرفته است. این هلیکوپتر سنگین‌وزن توانایی آن را دارد که باری به وزن تقریبی ۱۲۲۵۰ کیلوگرم را در محدوده‌ی عملیاتی ۱۱۰ مایل دریایی حمل کند که سه برابر ظرفیت حمل بار مدل CH-۵۳E است. علاوه بر این، این بالگرد قادر است تا ۱۶۳۳۰ کیلوگرم بار خارجی را جابجا کند.

نیروی تفنگداران دریایی آمریکا در نظر دارد تا تعداد ۲۰۰ فروند از بالگردهای کینگ استالیون را تهیه کند و پیش‌بینی می‌شود که نخستین ماموریت آن در سال ۲۰۲۵ انجام شود. این هلیکوپتر دارای سه پیشرانه‌ی توربوشفت مدل T۴۰۸-GE-۴۰۰ است و قابلیت سوخت‌گیری در هوا نیز دارد. اما پیش از آنکه تمامی ۸۴۲۰ لیتر سوخت خود را به اتمام برساند، قادر است تا حدود چهار ساعت و نیم به پرواز ادامه دهد. این مدت زمان مناسبی برای یک بالگرد چندمنظوره محسوب می‌شود تا بتواند حداکثر ۳۰ سرباز را به مقصد منتقل کند.

UH-۱Y Venom

بالگرد UH-۱Y ونوم، در واقع یک مدل پیشرفته‌تر از هلیکوپتر چندمنظوره UH-۱ ایروکوای است که در دوران جنگ ویتنام خدمت می‌کرد و معمولاً با نام Huey شناخته می‌شد. این مدل جدید، مجهز به حسگرهای فروسرخ و همچنین قابلیت سازگاری با کلاه ایمنی پیشرفته TopOwl است که امکان تغییر یکپارچه بین دید در شب و دید معمولی را فراهم می‌کند.

اگرچه این بالگرد در مقایسه با وایپر، تنها قادر به حمل ۳۸۸ گالن سوخت است، اما اختلاف چندانی در مدت زمان پرواز مداوم بین این دو مدل وجود ندارد. UH-۱Y ونوم می‌تواند اندکی بیش از سه ساعت در آسمان بماند که این میزان، به طور چشمگیری از مدل‌های قدیمی‌تر با حدود دو ساعت مداومت پروازی بهتر است.

ونوم از دو موتور توربوشفت جنرال الکتریک مدل T-۷۰۰-GE-۴۰۱C بهره می‌برد و همچنین دارای یک سامانه روتور چهارپره با قابلیت مقاومت در برابر اصابت گلوله است، در حالی که مدل‌های قبلی تنها از روتور دوپره استفاده می‌کردند. توانایی‌های ارتقا یافته این بالگرد، امکان انجام ماموریت‌های گوناگونی را برای آن فراهم می‌کند. علاوه بر این، ونوم این قابلیت را دارد که به مجموعه‌ای از سلاح‌های مختلف مجهز شود تا ماموریت‌های تهاجمی نظامی را به انجام رسانده و از نیروهای زمینی پشتیبانی کند.

۲۲۲۷۲۲۷