به گزارش یولن، یون سوک یئول، رئیس جمهور وقت کره جنوبی، دو سال پیش در کاخ سفید با اجرای آهنگ «امریکن پای» برای جو بایدن آواز خواند. در آن دوران به نظر می‌رسید که پایه‌های روابط واشنگتن با سئول، که یکی از مهم‌ترین متحدانش در آسیا-اقیانوسیه است، به اندازه صدای آواز خواندن یون قوی و خوب باشد.
اکنون یون، رئیس جمهور استیضاح شده و برکنار شده کره جنوبی جای خود را به لی جائه میونگ می‌دهد و رهبر جدید کره جنوبی باید آهنگ کاملاً متفاوتی را با جانشین بایدن در کاخ سفید بنوازد.
گاردین در تحلیلی از روابط سئول و واشنگتن در دوره جدید می‌نویسد لی پس از مراسم تحلیف ساده‌اش، تاکید کرد که اولویت‌هایش التیام زخم عمیقی است که سلفش، یون، در جامعه کره جنوبی بر جا گذاشته‌است و پس از آن احیای رشد اقتصادی چهارمین اقتصاد بزرگ آسیا.
در جستجوی راهی برای تعامل با ترامپ
یکی از نخستین مشکلات لی مساله رابطه با آمریکا است. با این حال، او ناگزیر به زودی باید راهی برای تعامل با کاخ سفید دونالد ترامپ بیابد.
به نظر می‌رسد که از همین روز اول تکلیف رابطه لی و ترامپ مشخص شد. نخستین واکنش ترامپ به پیروزی قاطع لی بر رقیب محافظه‌کارش این بود که چین زمینه به قدرت رسیدن لی را در کره جنوبی همواره کرده و پکن در انتخابات کره جنوبی مداخله کرده‌است. به قدرت با مداخله چین در رأی‌گیری هموار شده
جای تعجب نیست که لی بخش قابل توجهی از اولین سخنرانی خود به عنوان رئیس جمهور را به جنگ تجاری ترامپ اختصاص داد و سیاست‌های حمایت‌گرایانه اقتصادی و تجاری ترامپ را «تهدیدی برای بقای ما» خواند.
یکی از نخستین موانع لی برای احیای رشد اقتصادی کره جنوبی، مساله تعرفه‌های واردات فولاد به آمریکا است که از امروز اعمال شد.
در نخستین روز کاری لی در سئول هیچ برنامه فوری برای درخواست مذاکره در مورد وضع تعرفه ۵۰ درصدی بر واردات فولاد و آلومینیوم اعلام نشده‌است.
کره جنوبی سال گذشته چهارمین صادرکننده بزرگ فولاد به ایالات متحده بود که ۱۳ درصد از کل واردات فولاد واشنگتن را تشکیل می‌داد. معنایش این است که صادرات فولاد کره جنوبی به آمریکا برای سئول اهمیت زیادی دارد و قطعا تعرفه‌های ۵۰ درصدی ترامپ، آثار جدی برای کره جنوبی در بر خواهد داشت.
مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی (CSIS) واشنگتن در تحلیلی می‌نویسد: «لی جائه میونگ، رئیس جمهور جدید کره جنوبی، به زودی متوجه خواهد شد که برای رسیدگی به مهم‌ترین مسوولیت دوره اولیه ریاست جمهوری‌اش، یعنی دستیابی به توافق با ترامپ، زمان بسیار ناچیزی دارد.»
هنوز کسی به درستی نمی‌داند که برنامه لی برای ایجاد توازن در رابطه میان کره جنوبی با چین و آمریکا چیست. چین بزرگترین شریک تجاری کره جنوبی است، اما لی باید روشی پیدا کند که بدون خشمگین کردن ترامپ رابطه سئول و پکن را توسعه دهد.
کیم جون سئوک، استاد علوم سیاسی در دانشگاه دونگ‌گوک در سئول، به گاردین می‌گوید که جدای از بازگرداندن اعتماد عمومی به دموکراسی پس از دوره یون، چالش‌های بزرگ دیگری هم در انتظار لی هستند. او معتقد است: «پیش‌بینی می‌شود رشد اقتصادی شاید کمتر از ۱٪ باشد که چشم‌انداز آینده اقتصادی کره جنوبی را بسیار تیره می‌کند. همزمان پیش‌بینی بحران در سیاست خارجی، یعنی مقابله با ترامپ کار را سخت‌تر می‌کن. لی کارهای زیادی برای انجام دادن دارد.»
سیاست آشتی با کره شمالی
بزرگترین چالش سیاست خارجی که روسای جمهور جدید کره جنوبی به طور سنتی با آن روبرو بوده‌اند، مساله همسایه اتمی شمالی، کره شمالی است.
لی روز چهارشنبه در مراسم تحلیفش قول داد که پس از سه سال روابط رو به وخامت تحت حکومت یون، گفت‌وگو با کره شمالی را از سر بگیرد.
او گفت: «هرچند پرهزینه، صلح بهتر از جنگ است» و قول داد که «ضمن گشودن کانال‌های ارتباطی، از اقدامات تحریک‌آمیز هسته‌ای و نظامی کره شمالی» جلوگیری کند.
نشانه‌های مثبت در رابطه با آمریکا در روز نخست
هرچند ترامپ اخیراً دوباره خواسته‌ای را که در دوره اول ریاست جمهوری خود را، یعنی پرداخت سهم بیشتر از سوی سئول برای هزینه میزبانی ۲۸۵۰۰ سرباز آمریکایی در کره جنوبی، تکرار کرد، به نظر می‌رسد روابط امنیتی دوجانبه فعلاً همچنان بر پایه محکمی استوار است.
مارکو روبیو، وزیر امور خارجه آمریکا، پس از پیروزی لی گفت: «ایالات متحده و کره جنوبی تعهد خلل‌ناپذیری به ائتلاف دارند که بر اساس معاهده دفاع متقابل، ارزش‌های مشترک و روابط اقتصادی عمیق بنا شده است.»
باید منتظر ماند و دید که لی چقدر فضای مانور برای برقراری ارتباط با هر دو کشور چین و ایالات متحده دارد. تاکنون، او روابط ایالات متحده و کره جنوبی را مورد ستایش قرار داده‌است و می‌گوید قصد دارد مشارکت سه جانبه با واشنگتن و توکیو را تقویت کند.
لی، پس از مراسم تحلیف مختصرش در مجلس ملی، طبق رسم با رئیس ستاد مشترک خود تماس تلفنی برقرار کرد و سپس در گورستان ملی سئول به کشته‌شدگان جنگ کره ادای احترام کرد. انتظار می‌رفت او در ادامه روز تماس‌هایی از رهبران جهان دریافت کند که ترامپ اولین کسی بود که تبریک گفت.
کیم دای جونگ، استاد دانشگاه سجونگ در سئول، به گاردین می‌گوید: «رهبری سیاسی در زمان‌هایی مانند این بسیار حیاتی است. و با یک رئیس جمهور منتخب، یک تماس تلفنی با ترامپ می‌تواند وضعیت را به طور قابل توجهی بهبود بخشد.»
حامیان لی او را یک مذاکره‌کننده عمل‌گرا و مؤثر توصیف می‌کنند، اما اگر بتواند از سلف خود الگوبرداری کند، شاید به جای آهنگ آمریکن پای که سلفش برای سلف ترامپ اجرای کرد، لی بهتر است به پیام آهنگ دیگری از دان مک‌لین در اوایل دهه ۱۹۷۰ توجه کند: «اگر تلاش کنیم» (If We Try).
۴۲/۴۲
