فائزه احمدی دارنده مدال طلای رشته پاراتیراندازی در بازیهای پاراآسیایی 2022 هانگژو، صبح امروز تصویری از یکی از دانشگاههای پایتخت را در صفحه شخصیاش در اینستاگرام منتشر و از شرایط دانشگاهها که رمپ یا آسانسور ندارند، برای حضور معلولین و توانیابان انتقاد کرد.
این اتفاق در دومین روز از هفته پارالمپیک رخ داد؛ هفتهای که حواسهای جامعه به سمت ورزش معلولین و توانیابان جلب میشود، اما برخی از قولها و وعدهها بعد از یک هفته از یادها میرود.
فائزه احمدی اظهار داشت: این تصویر مربوط به دانشگاه علوم تحقیقات است. 80 درصد دانشگاههای آزاد در تهران برای معلولین مناسبسازی نشدهاند و اولویت برای این کار، دانشگاههای دولتی هستند. به چند دانشگاه دولتی که رفتم، اکثراً مناسبسازی شده بودند، یعنی آسانسور و رمپ داشتند و کاملاً مناسب یک فرد معلول و ویلچری بودند، اما دانشگاههای آزاد و علمی-کاربردی کمتر به این مسئله توجه میکنند.
وی ادامه داد: به جز من، نسرین شاهی دیگر ملیپوش پاراتیراندازی نیز چهار سال است که میخواهد در دانشگاه ثبتنام کند، اما هر بار که برای ثبتنام اقدام میکند، متوجه میشود که مسئول آموزش آن دانشگاه در طبقههای بالاتر است و هیچ رمپ یا آسانسوری هم وجود ندارد و کسی هم برای تحویل گرفتن مدارک به پایین نمیآید. اینگونه میشود که او نمیتواند به دانشگاه برود. 80 درصد دانشگاهها برای معلولین مناسبسازی نشدهاند. فقط دانشگاه آزاد تهران شمال است که به طور کامل برای معلولین مناسب سازی شده، اما رشته روانشناسی ورزشی که من قبول شدهام را ندارد.
احمدی تصریح کرد: ورزشکاران المپیکی که مدال قهرمانی آسیا، جهان، جام جهانی، بازیهای آسیایی و المپیک را دارند، میتوانند بدون کنکور در رشتههای علوم ورزشی دانشگاههای دولتی مشغول به تحصیل شوند، اما این قبولی برای معلولین نیست. زمانی که این موضوع را پیگیری کردیم، گفتند که در قانون اشارهای به ورزشکاران پارالمپیکی نشده و این به خاطر محدودیتهاست. پیگیری زیادی کردم و گفتم رشتهای که میخواهم بخوانم، روانشناسی ورزشی است و هیچ فعالیت بدنی نیاز ندارد و معلولیت، در آن هیچ محدودیتی ایجاد نمیکند. مسئولان نیز این حرفها را قبول کردند، اما گفتند با توجه به اینکه در قانون فقط مدالآوران المپیکی قید شده و هیچ اشارهای به پارالمپیکی نشده، نمیتوانند اجازه بدهند. در واقع فرق ما با المپیکیها فقط کلمه «پارا» است.
مدالآور ایران در بازیهای پاراآسیایی 2022 هانگژو عنوان کرد: هم شرایط اردوها را تحمل میکنم، هم به سختی درس میخوانم، اما رتبهام به دانشگاه دولتی نرسیده است. امروز برای ثبتنام به دانشگاه علوم تحقیقات رفتم و خودم را به سختی رساندم، اما دیدم که اول باید از پله بالا رفت و سپس به آسانسور رسید. آنجا به حراست دانشگاه گفتم «حداقل ذکر میکردید که اینجا مناسب معلولین نیست»، آن فرد به من پاسخ داد که «اگر میخواستی دانشگاه مناسبسازی شده درس بخوانی، بیشتر درس میخوندی و دانشگاه دولتی قبول میشدی». واقعاً اینکه در تمرینات و اردو و مسابقه شرکت کنیم و همزمان درس هم بخوانیم تا در دانشگاه دولتی قبول شویم، بسیار سخت است.
احمدی گفت: نه دانشگاه مناسبسازی شده وجود دارد، نه قانونی که از ورزشکاران پارالمپیکی حمایت کند، نه سهمیهای که مثل المپیکیها به دانشگاه برویم. میگویند «قهرمان بیسواد به درد نمیخورد» و مسئولان در جلسات مختلف به این نکته اشاره میکنند، با این وضعیت چه کار میتوانیم انجام دهیم؟
