به گزارش خبرگزاری یولن، ۲۰ آبان هشتاد و پنجمین سالروز تولد امیر سرلشکر پرویز خوشرو نابغه ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۱۸ است.
او مصداق این سخنان امام خمینی بود که در پاسخ به پرسش خبرنگار رادیو کانادا در نوفل لوشاتو که از ایشان پرسید: «ارتش ایران را آمریکایی‌ها تعلیم داده‌اند و نسبت به شاه وفادار هستند. چنانکه شاه سقوط کند چه کسی ارتش را کنترل می‌کند؟» به آن خبرنگار پاسخ دادند: «بعضی از افراد طبقۀ اول ارتش به شاه وفادارند ولی رده‌های بعد اینطور نیستند.» و امیر سرلشگر پرویز خوشرو در شمار همان ارتشیانی بود که امام بیان کردند.
چند روز بعد از خوانده شدن خبر اعلام بی‌طرفی شورای فرماندهان ارتش شاهنشاهی از رادیو سراسری در ساعت ۱۰:۳۰ در روز ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، پرویز خوشرو به همراه اولین گروهان فرماندهان انقلابی ارتش که دل در گرو اسلام، انقلاب، مردم و امام داشتند، التزام عملی خود و یارانش به امام و راه و سیره ایشان را ثابت کرد و با حضور در مدرسه علوی تهران، محل سکونت موقت امام خمینی با ایشان بیعت کردند.
پرویز؟
حاصل ازدواج وهاب و محبوبه در تاریخ ۲۰ آبان ۱۳۱۸ در شهر اردبیل به دنیا آمد و نامش را پرویز گذاشتند. پدر در سال ۱۳۲۳ تصمیم به مهاجرت به تهران گرفت و خانواده پنج نفره خوشرو در محله گمرک ساکن شدند.
او دوره ابتدایی را در دبستان رازی و دوره متوسطه را در دبیرستان رهنما درس خواند و در سال ۱۳۳۶ دیپلم گرفت. پرویز از ابتدای نوجوانی به رشته‌های سوارکاری و والیبال علاقمند بود.
او بعد از فراغت از درس وارد بازار کار شد، اما به دلیل علاقه زیاد به نظام در سال ۱۳۳۹ به دبیرستان نظام رفت و بعد از شرکت در آزمون دانشکده افسری ارتش و قبولی در آن در تاریخ اول مهر ۱۳۴۳ به خدمت ارتش شاهنشاهی درآمد.
او چند ماه بعد از ورود به دانشکده افسری، پدرش را از دست داد. بعد از درگذشت پدر علاوه بر درس و کار، سرپرستی مادر و خواهرهایش را بر عهده گرفت.
پرویز با طی کردن مراحل مختلف علمی و نظامی، در اول مهر ۱۳۴۶ با رسته مخابرات و درجه ستوان دومی به خدمت در رده‌های مختلف مخابرات ارتش درآمد.
شخصیت و خانواده مذهبی پرویز خوشرو موجب علاقمندی او به کتاب‌های دکتر مرتضی مطهری شد. او عمده مطالعات آزادش را به خواندن کتاب‌های این استاد فرهیخته اختصاص داد.
پرویز در ارتش با حسن آبشناسان و علی صیاد شیرازی هم‌دوره بود. پرویز، حسن، علی و جمع دیگری از افسران ارتش شاهنشاهی مجمع افسران مذهبی را تشکیل دادند.
او همزمان با کسب مهارت و آموزش‌های نظامی، تزکیه نفس و خودسازی هم داشت. دوستانش در خاطراتی از خصوصیات اخلاقی پرویز تعریف کردند: «پرویز بسیار متواضع و خوش اخلاق و انسانی خودساخته و با تلاش بود که در راه اداره زندگی و شغل خود با جدیت با مشکلاتی که مانع رسیدن به اهدافش بود، مقابله کرد.»
او بعد از آشنایی با مشی مبارزاتی آیت‌الله سید روح‌الله موسوی خمینی به اتفاق سایر افسران مذهبی ارتش به اندیشه‌های سیاسی ایشان گرایش پیدا کردند، اما به علت فعالیت‌هایش همواره مورد خشم و ظلم مقامات و فرماندهان ارتش گرفت.
ازدواج
پرویز در سال ۱۳۵۱ در ۳۳ سالگی ازدواج کرد و حاصل ۱۲ سال زندگی مشترکش، یک پسر و دو دختر بود. پسرش بعدها در رشته مهندسی صنایع و دخترانش در رشته‌های علوم اجتماعی و دکتری دندانپزشکی موفق به طی مدارج عالی تحصیلی و اشتغال در رشته‌های مرتبط با تحصیل شدند.
پرویز در سال ۱۳۵۱ به همراه زبده‌ترین افسران مخابرات ارتش شاهنشاهی به مونترال کانادا اعزام شد و دوره ویژه مخابرات را با موفقیت پشت سر گذاشت.
او طی مدت حضور در ارتش موفق به تحصیل در دبیرستان نظام، دانشکده افسری و بعد دانشکده فرماندهی و ستاد در مقطع کارشناسی ارشد مدیریت علوم دفاعی شد.
پرویز دوره‌های مقدماتی رسته‌ای، رنجر و کوهستان، زبان انگلیسی، عالی رسته‌ای، رادیو رله در کشور کانادا و فرماندهی و ستاد را با موفقیت پشت سر گذاشت.
پرویز انقلاب
او جزو اولین افسران ارتش بود که با آغاز مبارزات انقلابی امام خمینی به صورت مخفیانه جذب مرام و مسلک ایشان شد و به جمع دوستداران ایشان پیوست و در طول سال‌های مبارزه بارها و بارها به همین دلیل مورد توبیخ و بازداشت قرار گرفت.
پرویز خوشرو در اولین هفته پیروزی انقلاب اسلامی به دیدار امام خمینی در مدرسه علوی رفت و جزو اولین فرماندهان و درجه‌داران ارتش شاهنشاهی بود که با ایشان بیعت کرد.
او چند ماه بعد به فرماندهی پادگان ۰۱ مخابرات نیروی زمینی ارتش منصوب شد و وضعیت این پادگان را ساماندهی کرد.
پرویز همزمان در کمیته انقلاب اسلامی منطقه چیذر تهران و مسجد امام زمان (عج) در خیابان آزادی نیز حضوری فعال داشت و تا شروع جنگ تحمیلی با اعضای کمیته انقلاب اسلامی در حوزه مخابرات و ارتباطات همکاری کرد.
با شروع جنگ تحمیلی در نیمه دوم سال ۱۳۵۹ به جبهه‌های حق علیه باطل رفت.
عمده اقدامات خوشرو در جبهه‌ها برقراری ارتباط کلیه قرارگاه‌های ارتش در مناطق جنگی جنوب و غرب کشور بود که به گفته هم‌رزمانش، مانند یک سرباز ساده چه در خط مقدم و چه در مقر فرماندهی خدمت کرد.
این سرباز شجاع و قهرمانِ وطن در اواخر دوره دانشجویی در دانشکده فرماندهی و ستاد (دافوس آجا) به جبهه‌های حق علیه باطل پیوست و در میدان جنگ دارخوین و شلمچه چندین بار از ناحیه چشم و پا مورد اصابت ترکش دشمن بعثی قرار گرفت و زخمی شد اما این اتفاقات مانع از جدایی او از جبهه‌ها نشد.
شهادت
اقدامات و رشادت های امیر سرلشگر پرویز خشرو تا ۳۰ تیر ۱۳۶۳ ادامه یافت تا در این روز در منطقه عملیاتی شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره توپخانه ارتش رژیم بعث عراق در ۴۵ سالگی و در کسوت فرمانده مخابرات قرارگاه کربلا به شهادت رسید. او در هنگام شهادت دانشجوی ارشد دانشکده فرماندهی و ستاد ارتش (دافوس) بود.
پرویز هنگام شناسایی و بازدید از مناطق جنگی در حالی که آتش توپخانه دشمن روی منطقه عملیاتی قرارگاه کربلا در حال اجرا بود و چندین گلوله توپ اطراف کانکس مخابرات منفجر شد، برای هشدار به نیروهای تحت امر و هدایت آنها به پناهگاه، وارد محوطه قرارگاه شد و در این هنگام گلوله توپ دشمن در نزدیکش منفجر شد و از ناحیه شکم مورد اصابت ترکش قرار گرفت.
با انتقال به بیمارستان جندی شاپور اهواز و چندین عمل جراحی اما به علت شدت جراحات به شهادت رسید و پیکر شهیدش بعد از تشییع جنازه با شکوه در قطعه ۲۶ گلزار شهدای بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
نخستین یادواره شهید سرلشکر پرویز خوشرو در تاریخ ۲۹ تیر ۱۳۹۳ در دانشگاه فرماندهی و ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران با حضور فرماندهان ارشد ارتش و دوستانش برگزار شد.
به پاس یادبود سرلشکر شهید، رسته‌ای به نام «رسته سایبری» در ارتش جمهوری اسلامی ایران ایجاد شد.
2727
