زیرساختهای ما به شدت در مواجهه با آسیب های ناشی از سوانح اقلیمی شدید آسیب پذیر است. سیلاب ۵-۴-۱۴۰۳ در سوادکوه مازندران سومین رخداد پرخسارت سیلاب در سال ۱۴۰۳ تا این تاریخ است که موجب کشته و مفقود شدن هم میهنان ما می شود و خسارت مهمی به زیر ساختهای شهری و روستایی ما وارد میکند. تغییر اقلیم هر روز کشور ما را در برابر چنین رخداد هایی که بیشتر تکرار شونده شده اند ، غیر تاب آور تر میکند.
ایران ما در طول تاریخ پیوسته در معرض مخاطرات و سوانح طبیعی بوده و به‌دلیل آسیب‌پذیری بالا، همواره خسارت‌های گوناگونی را نیز تجربه کرده است که سالانه بخش مهمی از سرمایه‌های انسانی و اقتصادی ما را از بین می‌برد. بطوریکه خسارت مالی سوانح طبیعی در سال حدود ۳ میلیارد دلار برآورد می‌شود.
از سوی دیگر زلزله طی ۹۰ سال منتهی به سال ۱۳۹۸ حدود ۹۱۰۰۰ کشته (به‌طور متوسط سالی حدود ۱۰۰۰ کشته) و سیل طی ۶۸ سال منتهی به سال ۹۸ حدود ۱۶۰۰۰ کشته (به‌طور متوسط سالی حدود ۲۳۵ کشته) برجای گذاشته است. حال آنکه بررسی‌ها نشان می‌دهد که فقط با آموزش و ملاحظات پیشگیرانه می‌توان بین ۵ تا ۱۰ برابر از میزان خسارت‌های جانی و مالی در سوانح طبیعی و انسانی یاد شده را کاهش داد.
تغییر اقلیم به‌عنوان یکی از جدی‌ترین، مخل‌کننده‌ترین و حتی تهدیدکننده‌ترین مسائلی است که هم جمعیت روستایی و هم شهری ایران با آن مواجه هستند. بزرگترین نگرانی زیست محیطی ایران در گذشته آلودگی هوا بود. اما اخیراً، کمبود آب و افزایش دما و همچنین سوء مدیریت و عدم اجرای مقررات محیط زیستی موجود، به شدت به بحران زیست محیطی ایران منجر شده است.
ایران با خشک شدن رودخانه‌ها و تالاب‌ها، کاهش شدید آب‌های زیرزمینی، بیابان‌زایی، کاهش تنوع زیستی، آلودگی هوا و خاک، مدیریت نامناسب زباله، فرسایش خاک، تخریب مراتع و جنگل ها و طوفان‌های گرد و غبار مواجه است. این دشواری‌ها نتیجه چندین دهه سیاست‌گذاری است و نمی‌توان بدون تغییر چشمگیر در رویکردهای محلی و ملی به طور مؤثر با آنها مقابله کرد. در غیاب چنین اصلاحاتی، ایران احتمالاً در سال‌های آینده مشکلات به مراتب بزرگتری را تجربه خواهد کرد.
۴۷۴۷
