به گزارش خبرگزاری یولن، ظرفیت حمل سوخت جنگنده J-۲۰ بیشتر از جنگنده F-۳۵ است، ولی جثه بزرگ‌تر و وزن بیشتری هم دارد؛ ازاین‌رو برد J-۲۰ کمتر از F-۳۵ است. همچنین برخلاف جنگنده F-۳۵، جنگنده چنگدو J-۲۰ چین نمی‌تواند بمب‌های هوا به زمین را درون بدنه حمل کند که محدودیتی اساسی برای رادارگریزی J-۲۰ به شمار می‌آید.
معرفی J-۲۰ در سال ۲۰۱۷، چین را به سومین کشور پس از ایالات متحده و روسیه تبدیل کرد که به فناوری‌های ساخت جنگنده‌های رادارگریز نسل پنجم دست پیدا کرد. برآوردها نشان می‌دهد که ارتش چین ممکن است ۲۵۰ فروند از این جنگنده را در خدمت داشته باشد.
J-۲۰ مجهز به مجموعه‌ای از حسگرهای پیشرفته است، قادر به حمل دوربردترین موشک های هوا به هوای چین PL-۱۵ است و پیوسته ارتقا پیدا می‌کند. چنگدو J-۲۰ یک جنگنده برتری هوایی است که جایگاه چین را به‌طور مشخص در مقابل ناوگان جنگنده‌های قدیمی هند ارتقا می‌دهد.
موتور WS-۱۰ به عنوان موتور اصلی برای نمونه‌های اولیه این جنگنده طراحی شد و در فرایند بروزرسانی این موتور جایگاه خود را به موتور WS-۱۵ داد. گفته می‌شود که موتور WS-۱۰ چین مشابه موتور F۱۰۱ ایالات متحده است اما همچنان انتظار می‌رود که موتور چینی از نظر عملکرد نسبت به همتای آمریکایی خود در سطح پایین‌تری باشد.
به گفته پرت‌اندویتنی، F۱۳۵ که در جایگاه موتور هر سه سری از جنگنده‌های F-۳۵ قرار دارد، قدرتمندترین، پیشرفته‌ترین و قابل‌اعتمادترین موتور جنگنده‌ای است که تاکنون تولید شده است.
در آخر باید گفت که J-۲۰ سریع‌تر از F-۳۵ است اما جنگنده آمریکایی سطح مقطع راداری پایین‌تری دارد و باید گفت که موتور جنگنده F-۳۵ قوی‌تر از جنگنده چنگدو J-۲۰ است.
منبع: newsweek
۲۲۷۲۲۷
