سپهر ستاری؛ واردات موتورهای سنگین یک سوژه عجیب و جنجالی در ورزش ایران بوده که قریب به یک دهه است بدل به یک ماجرای مناقشه برانگیز در بدنه ورزش ایران شده و جنجال های آن هنوز ادامه دارد.
در دوران ریاست صیدانلو در فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی وزارت ورزش و جوانان با یک امضای طلایی واردات موتورهای سنگین را به فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی واگذار کرد و همین سبب شد تا حواشی عجیبی در این زمینه بوجود بیاید.
مجوز واردات موتورهای سنگین در آن مقطع به بعضی از افراد مساله دار واگذار شد و همین اتفاقات عجیبی را پدید آورد. امتیاز موتورها توسط افراد به دلال ها واگذار شد و همین سبب شد امتیازی که باید به ورزشکاران این رشته تعلق بگیرد، با صحنه گردانی و دخالت دلال ها به افراد متمول و آقازاده های صاحب ثروت جایگاه برسد و بواسطه آن موتورهای سنگین و لاکچری به جای موتورهای ورزشی وارد کشور شود. موتورهایی که به جای پیست های ورزشی، در خیابان های شهر و اتوبان ها زیر پای مشتی متمول و مرفه بی درد وسیله ای برای فخرفروشی و ارضای هیجان شود!
بعد از این اتفاق و در دوره ریاست مازیار ناظمی بر فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی امتیاز واردات این موتورها و امضای موسوم به طلایی از فدراسیون سلب شد. همین اتفاق سبب شد تا واردات موتورهای مسابقه ای و ورزشی نیز دچار مشکل شود و فعالان و اهالی این رشته درگیر پروسه فرسایشی شوند و نتوانند موتورهای خود را که اصلی ترین تجهیزات این رشته ورزشی هیجان انگیز محسوب می شود را وارد کنند.
از همان تاریخ تا به امروز ۵ سالی است موتورهای مسابقه‌ای فدراسیون اتومبیل رانی و موتورسواری در گمرک مانده و هنوز ترخیص نشده است. مازیار ناظمی رئیس فدراسیون اتومبیلرانی می گوید نزدیک به ۱۰۰ دستگاه موتور که طبق قانون ورزشی است و برای مسابقات خریداری شده، در گمرک مانده و مشکل ترخیص دارد.
یکی از افرادی که موتورش در گمرک مانده می‌گوید رقمی حدود ۶۰۰ میلیون تومان هزینه انبارداری موتورش شده است!
این در حالی است که یکی از قهرمانان موتورسواری در گفتگو با اخبار ورزشی تلویزیون مدعی شده که به آنها مجوز واردات موتور داده نشده اما یک‌سری افراد با لابی گری توانستند این مجوز را بگیرند.
یکی دیگر از فعالان رشته موتورسواری در این خصوص گفت:«چرا باید ریزش داشته باشیم؟ این همه موتور ۱۸۰۰ سی‌سی در گمرک مانده اما متولیان مدعی هستند موتور ۲۵۰۰ سی‌سی والکری ولی ما اصلا تعریف والکری نداریم. یک‌سری افراد به مسابقات امریکا استناد می‌کنند ولی آنجا برند هارلی داویدسون که اسپانسر شده یک لاین انحصاری دارد وگرنه در هیچ جای دنیا نداریم که موتور ۱۸۰۰ مسابقه دهد و اگر باشد نمادین است. موتور ۲۵۰۰ هم دستگاه‌های امنیتی اجازه واردات نمی‌دهند. اگر قرار باشد موتوری وارد شود، موتور ورزشی وارد شود که خلاصه‌اش پیست آزادی و آیلند باشد. این خودش مرجع فساد است اگر با این افراد همکاری و کمک کنیم. من برای حضور در مسابقات خارجی خانه و ماشین فروختم و رفتم. با نام ایران لباس دوختند و گمرکی ۱۰۰ درصد دادم. چطور یک دلال می‌تواند با گمرکی ۶ یا ۱۰ درصد موتور وارد کند؟ این انصاف نیست. چرا ما با موتور ۲۰۱۲ باید مسابقه دهیم؟ در لابی فدراسیون به آنها گفتم شما چه می‌خواهید؟ گفتند تو هم اگر عرضه داری موتور بیاور و عرضه نداری. ما انقدر بی‌عرضه شده‌ایم که شما به فدراسیون ما دست‌درازی کنید؟ نه از این خبرها نیست!»
یکی دیگر از این افراد هم درباره مشکلات واردات موتور گفت: «سال ۱۳۹۶ وارد این رشته شدم و سال ۹۷ یا ۹۸ هیچ اطلاعی درباره مجوزها نداشتیم و نمی‌دانستم به ورزشکار مجوز تعلق می‌گیرد. جایی که موتورم را می‌بردم، همین دلال‌های موتور سنگین هم حضور داشتند و پیشنهاد دادند که به من مجوز بفروشند. گفتند یک مجوزهایی برای واردات موتور سنگین است. من موتور ۱۰۰۰ سوار می‌شدم و گفتند ما با این مبلغ به تو مجوز می‌فروشیم و خودمان برایت می‌آوریم. خیلی افراد قدیمی‌تر از من هستند که می‌دانم هیچ مجوزی نگرفتند و خیلی از افراد در گمرک، موتور فروش هستند. درخواستم از وزارت ورزش و فدراسیون این است که موشکافانه در این خصوص رفتار و تصمیم‌گیری شود و حق من ورزشکار را کسی از خیابان ببرد. کسی که از زمین خوردن من نفع می‌برد. یک اسامی توسط این افراد سودجو رد شده که خودشان هم خبر ندارند! حق تمام ورزشکاران باید به خودشان برسد.»
۲۵۳ ۲۵۸
