مرتضی رضایی؛ خبر را که شنیدم کیف کردم؛ بعضی از خبرها جگر آدم را حال می‌آورند.در لابلای هزار و یک خبر بد،از بی آبی و بی برقی،از تنش در منطقه،از فقر و بیکاری و از نباریدن باران تا تکه نانی که گیر خیلی ها نمی آید؛ خبر انتخاب مرضیه جعفری به عنوان برترین مربی سال آسیا برای ساعتی هم که شده حال بد خیلی ها را شست و برد.
او افتخاری را به دست آورده که تا به حال هیچ مرد و زنی در ایران به دستش نیاورده!نه فقط خودش،که امشب خیلی از مردم این سرزمین با جایزه اش روی ابرها خواهند بود.
به عقب که برمی گردیم قصه زندگی مرضیه جعفری خودش تراژدی بزرگی است؛ چه آن سال لعنتی یعنی سال ۸۲ و زلزله بم که دوستان،رفقا و خیلی از شاگردانش را از دست داد و چه چند سال بعد که در سوگ عزیزانش در خانواده نشست.
با این حال زور مرضیه از زور ناملایمتی های زندگی خیلی بیشتر بود.او پا پس نکشید،عقب ننشست و هر سال بر افتخارات خودش اضافه کرد.
سال ها که با تیم خاتون بم در اوج بود و به تیم ملی هم که آمد افتخارات را یکی یکی درو کرد تا قصه اش به امشب رسید.
این بار نوبت خودش بود که برای یک لحظه هم که شده،چشمانش را ببندد،هر چه غم و غصه دارد را فراموش کند و خودش را به سینه تاریخ سنجاق کند.
او حالا تاجی روی سرش دارد که فقط و فقط خودش شایسته اش بود.با این حال شک ندارم وقتی جایزه اش را گرفت به یاد همه دخترانی بود که خیلی های شان دیگر در بین ما نیستند؛به خصوص دختران بمی که با رفتن‌شات غم بزرگی را روی دل مرضیه جعفری گذاشتند.او چند سال قبل به یولن گفته بود:«وقتی اندوه زیاد شهر و بوی مرگی که در شهر پیچیده بود را می دیدم، به خودم می‌گفتم تنها کاری که از دست بر می‌آید این است که یک مقدار به عنوان مربی مردم را خوشحال کنم. من به عنوان مربی حداقل می‌توانستم دختران بمی را از آن حال و هوا در بیاورم و برای همین این تصمیم را گرفتم و سال ۸۳ دوباره کار را شروع کردم و بسیار هم سخت بود.
همه خانه ها غم زده بودند، همه درگیر از دست دادن عزیزانشان بودند و برای همین بیرون آوردن دختران وخانم ها از خانه کار بسیار سختی بود. هیچ کس هیچ انگیزه ای نداشت، اما من فکر می‌کنم خدا من را در این راه یاری کرد و الان خیلی خوشحالم که مردم شهر من خوشحال اند.»
مرضیه خانم! قطعا باز هم مردم شهر شما خوشحالند؛ نه فقط مردم بم که یک ایران به احترام شما خواهند ایستاد و برای افتخار بزرگی که کسب کردید تشویق‌تان خواهند کرد.
شما خاتون تمام قصه های فوتبال این مملکت هستید خانم جعفری و تا سال ها سال بعد به شما، به فوتبال زنان و به افتخاری که کسب کردید می بالیم.
۲۵۱۲۵۱
