به گزارش یولن از شیراز، همه ما می‌دانیم که جمعیت، سبب ایجاد یک روستا، شهر و در نهایت کشور می‌شود، اگر جمعیتی نباشد کشوری نیز وجود ندارد.
سالمندی جمعیت کشور و تغییرات نگران‌کننده در ساختار هرم سنی کشور، یکی از پیامدهای سقوط نرخ باروری بوده‌است.
رشد سریع سالمندی در ایران
مطالعات جمعیتی می گوید که طی سالیان پیش رو، روند سالمندی جمعیت ایران با سرعت و شدت بیشتری تداوم می یابد و در آینده نه چندان دور، ایران با بحران سالمندی جمعیت روبه رو و به زودی ناظر پدیده‌ای تحت عنوان سونامی سالمندی در ایران می شویم.
متاسفانه چند سال بعد، ایران که هنوز در ابتدای مسیر پیشرفت تکنولوژی و پویایی اقتصادی است، درصد قابل‌توجهی از جمعیت جوان خود در چرخه کار و تولید را از دست می دهد.
بدیهی است که تغییر در ساختار جمعیتی، می‌تواند منشأ بسیاری از تحولات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، خانوادگی و امنیتی باشد و نتیجه عدم اجرای قوانین و سیاست‌های درست جمعیتی به نزول نرخ رشد جمعیت کشور به کمتر از یک درصد آن‌هم برای اولین بار در تاریخ ایران، منجر شده است.
طبق آمار رسمی ثبت‌احوال فارس، در استان فارس متوسط نرخ رشد جمعیت طبق سرشماری سال ۹۰، ۱.۷ و در سال ۹۵ نیز ۱.۸ بوده و همچنین نرخ رشد طبیعی جمعیت در سال ۹۸ حدود ۰.۹ درصد، بوده است. از آمار ۲ سال اخیر نیز اطلاعاتی در دست نیست، اما به نظر می رسد، وضعیت بهتری نسبت به سال های قبل نداشته باشیم.
علت سونامی پیری در کشور، کاهش نرخ رشد جمعیت و سقوط میزان باروری است؛ این که پیامد این بحران، چه چیزهایی است را در گزارش دیگری بررسی می کنیم.
دلایل کاهش نرخ باروری
کارشناسان برای این اتفاق، عوامل متعددی را موثر می دانند که به مهمترین آن ها می پردازیم.
گرچه علل اقتصادی و عدم اشتغال و ازدواج دیر هنگام جوانان، گرایش به تحصیلات تکمیلی و شاغل بودن زنان، از دلایل کاهش میزان رشد جمعیت و نرخ باروری است اما اولین و مهمترین علت کاهش نرخ باروری را می‌توان دلایل فرهنگی دانست.
وقتی سیاست غلط «فرزند کمتر، زندگی بهتر» در دستور کار دولت ها قرار گرفت، به صورت تدریجی و زیر پوستی، داشتن فرزند کمتر در خانواده ها به صورت یک هنجار فرهنگی درآمد و بدتر از آن شعار «فرزند کمتر، تربیت بیشتر» بود که کارشناسان آگاه آن را بزرگترین دروغ قرن می نامند.
تجربه یک خانواده موفق
در همین راستا، با خانواده ای صحبت کردم که با پرورش چهار فرزند موفق، خط بطلانی بر این باور اشتباه کشیدند.
محمود مرادی، متولد ۱۳۴۴ و ساکن شیراز است که در اسفندماه ۱۳۶۷ با نگار صادقی ازدواج کرده و نتیجه این ازدواج، چهار فرزند پسر است.
مرادی، حقوق بگیر آموزش و پرورش است و با خانواده خود در سرایداری یک مدرسه زندگی می کند؛ تحصیلات این زوج، پنجم ابتدایی است.
فرزندان این خانواده که نه تنها برای خانواده که برای شهر و کشور مایه افتخار هستند را معرفی می کنم تا همگی به این باور برسیم که تربیت فرزندان خوب و موفق، رابطه مستقیمی با تعداد آنها ندارد.
مجید، اولین فرزند این خانواده است که تحصیلات خود را تا دیپلم ادامه داده و سپس شاغل شده تا هم بتواند کمکی به والدین کند و هم زودتر ازدواج کرده و صاحب خانواده شود.
مجید که پدرش او را مهربان و خانواده دوست، معرفی می کند، در کار خود بسیار موفق است. از او می پرسم که پیش بینی داشتن چند فرزند را دارد که می گوید: اگر از نظر اقتصادی بتوانم خانواده‌ام را تامین کنم، دوست دارم، پنج فرزند داشته باشم.
مصطفی، فرزند دوم این خانواده است که کارشناسی ارشد نرم افزار کامپیوتر خوانده و در حال حاضر از برنامه نویس های به نام شهر است.
او می گوید: خانواده ما از نظر اقتصادی، قوی نیست، اما بسیار شاد و با نشاط هستیم.
مرتضی که از نوجوانی علاقه زیادی به ورزش داشته، تحصیلات خود را در رشته تربیت بدنی ادامه داده و اکنون مربی چند رشته ورزشی و دارای مقام های زیادی نیز در همین زمینه است.
او از حمایت های بی دریغ والدینش می گوید و اینکه همیشه به تصمیماتش احترام می گذراند.
حسین که آخرین فرزند خانواده است و بعد از تحصیل در کارشناسی روانشناسی، امسال در آزمون کارشناسی ارشد دانشگاه تهران، رتبه بسیار خوبی کسب کرده و ۲ ماهی است که مشغول تحصیل شده است، می گوید: همیشه با پدر و مادرم دوست بودم.
پدر خانواده، رمز موفقیت فرزندان خود را همدلی اعضای خانواده می داند و تعریف می کند که هر چهار فرزندش بعد از تعطیلی مدرسه، به یاری او می شتافتند و کلاس ها و حیاط مدرسه را نظافت می‌کردند.
نگار صادقی، مادر خانواده هم محیط آموزشی که فرزندانش در آن پرورش یافته اند را در موفقیت آنها دخیل می داند.
مرادی همچنین می گوید: با آنکه محل زندگی ما به واسطه مدرسه ای که در آن سرایدار بودم، در یکی از بهترین محلات شهر قرار داشت، به هیچ وجه باعث بالا رفتن توقع فرزندانم نشد و آن ها همواره با همدلی و مهربانی، وضعیت مالی متوسط پدر و مادر را درک می کردند.
اوجی، مدیر مدرسه ای است که خانواده مرادی سرایدار آن هستند.
از وی درباره فرزندان این خانواده می پرسم، با تفکر می گوید: همیشه به مرادی و همسرش به خاطر این فرزندان مودب و تحصیل کرده، غبطه می خورم.
خانواده مرادی ثابت کردند که کیفیت تربیت فرزندان خوب و موفق، ربطی به کمیت فرزندان ندارد.
انتهای پیام/م
