به گزارش گروه بین الملل یولن، شیخ علی کربآبادی، فعال بحرینی، معتقد است که رژیم آل خلیفه در بحرین ممکن است یکی از کشورهایی باشد که بیشترین توافقنامه‌های حقوق بشری را امضا کرده است، اما این را بهترین راه برای گمراه کردن افکار از شرایط بد و ناعادلانه‌ای می‌داند که مردم بحرین در آن به سر می‌برند.
شیخ علی کربآبادی در گفت‌وگو با یولن درباره رفتار رژیم بحرین با عبدالجلیل السنکیس اندیشمند معارض بحرینی که بیش از شش ماه است در اعتصاب غذا به سر می‌برد، گفت: همه چیز روشن است. رژیم آل خلیفه مردم خود را به رسمیت نمی‌شناسد. اصلا آنها را انسان حساب نمی‌کند و برای آنها حق حیات قائل نیست با آنها مثل حشرات و کم‌تر از آن رفتار می‌کند.
وی با اشاره به اینکه آل خلیفه اهمیتی به مرگ هیچ بازداشتی سیاسی در زندان نمی‌دهد، گفت: امثال سنکیس استخوانی در گلوی رژیم آل خلیفه هستند و این رژیم آرزو دارد زودتر از دستشان خلاص شود و چیزی که آل خلیفه را از تصفیه این مخالفان باز داشته است، تهدید شدن ارکان حکومتی آنهاست و اگر غیر این بود ما با رفتارهای عجیب‌تری روبه رو می‌شدیم که هیچ با رفتارهای انسانی ارتباطی ندارد.
شیخ کربابادی افزود: در مواقعی که فشار بر رژیم آل خلیفه کم‌تر بود این رژیم به ماموران جلادش اجازه داده بود هر جور که دوست دارند با بازداشتی‌ها رفتار کنند و به آنها می‌گفت زندانیان را هر طور که می‌خواهید شکنجه کنید و آنهایی را که مرده‌اند بیرون اندازید. وضعیت شخصیت‌ها، جوانان، زنان و کودکان ما در زندان‌ها این گونه بود و در همه این موارد زندانیان مورد آزار و اذیت، تهدید و استعمال الفاظ رکیک ناموسی و تحقیر و تجاوز قرار می‌گرفتند.
این فعال بحرینی درباره توجیه رژیم آل خلیفه برای دستگیری و زندانی کردن خردسالان بحرینی که در تضاد با کنوانسیون حقوق کودک است که از سال ۱۹۹۰ در این کشور لازم الاجرا است، توضیح داد: امضای این معاهدات حقوق بشری توسط رژیم آل خلیفه و به ویژه در مورد حقوق کودکان، روشی رایج برای رژیم‌های دیکتاتوری است تا کارنامه سیاه خود را سفید کنند.
شیخ الکربابادی افزود: از همین روست که شما می‌بینید اکثر نهادهای حقوق بشری در کشورهای دارای حکومت‌های ظالمانه‌ای است که در آن انسان و همچنین حقوق او به رسمیت شناخته نمی‌شود و پر سر و صداترین پارلمان‌ها در کشوری هستند که چیزی از دموکراسی به جز نام نمی‌دانند.
فعال بحرینی تاکید کرد: رژیم حاکم در بحرین ممکن است یکی از کشورهایی باشد که بیشترین قراردادهای حقوق بشری را امضا کرده است، اما این بهترین راه برای گمراه کردن افکار عمومی از شرایط بد و ناعادلانه‌ای است که مردم بحرین در آن به سر می‌برند.
او افزود: اگر از مسئولین بحرینی در مورد مسائل مربوط به شکنجه و آزار جنسی کودکان در زندان‌ها پرسیده شود، پاسخ این خواهد بود که ما نهادهایی داریم که مسئول دریافت شکایات و مجازات کسانی هستند که ثابت شده در این امر دست دارند و اگر گفته شود اطفال از حقوق عرفی خود در بازداشت برخوردار نیستند، می‌گویند: برای اطفال نظام جدیدی را در قوه قضائیه ایجاد کردیم و نظام مجازات‌های جایگزین را هم اعمال کرده‌ایم.
وی در پایان گفت‌و‌گوی تاکید کرد: مجموع این هرج و مرج پیرامون قوانین و نهادهای حقوق بشری و قراردادهای بین المللی درباره کودکان، بزرگی جنایتی را که در حق این کودکان انجام شده است، آشکار می‌کند، جنایتی که کتمان آن نیازمند وجود این حجم از نهادها، مراکز و توافقات و بودجه هنگفتی است که برای آنها هزینه می شود
این فعال بحرینی تاکید کرد: طبیعی است که چنین بودجه هنگفتی بی دلیل هزینه نمی‌شود و خود نشانه وجود مشکل بزرگی است، یعنی ما در راس کشورهای ناقض حقوق کودکان هستیم.
انتهای پیام/.
