به گزارش یولن روزنامه جوان نوشت: استفاده از دانش مربیان پرتوان و کاربلد خارجی برای افزایش و ارتقای سطح ورزش کشور امری اجتناب‌ناپذیر است.
تاریخ ورزش ایران را که ورق بزنید، می‌توانید در لابه‌لای صفحات آن نام مربیان خارجی بزرگی را ببینید که حضورشان در ایران سرمنشأ تحولات خوب و پیشرفت چشمگیر ورزش کشور بوده است. البته جای تأسف است که تعداد این مربیان اینقدر کم بوده که هر بار نام استفاده از مربی خارجی برای ورزش به میان می‌آید، ناخودآگاه ذهن‌ها به سمت و سویی دیگر جز موفقیت و ارتقای ورزش کشور می‌رود. جلودار تمام رشته‌های ورزشی کشور در این داستان بدون شک فوتبال است که سال‌هاست با تاراج بیت‌المال و پول مردم به محلی برای حضور مربیان بی‌کیفیت و بیکار خارجی تبدیل شده، مربیانی که به ایران می‌آیند و بدون کوچک‌ترین ثمره‌ای با جیب‌های پرپول از بیت‌المال و مردم به کشورشان برمی‌گردند و منتظر فرصت بعدی برای حضور در ایران می‌مانند!
تکلیف فوتبال روشن است؛ اینقدر پول بی‌زبان مردم به کام‌شان شیرین آمده که هیچ ابایی از خرج بیهوده آن ندارند، اما وقتی نام رشته‌های دیگر به میان می‌آید که با مربیان بیکار و مشکل‌دار پای عقد قرارداد نشسته‌اند، آن وقت است که علامت تعجب بزرگی در ذهن‌ها شکل می‌گیرد، فدراسیون‌هایی که با زحمت زیاد بودجه محدودی می‌گیرند و به زحمت می‌توانند آن را با ترفندهای مختلف تا آخر سال برسانند.
تعجب اینجاست که این فدراسیون‌ها چرا باید به دنبال جذب مربیان مسئله‌دار باشند. جالب است که آقایان مسئول در مقام توجیه این مسئله از هماهنگی با وزارت ورزش حرف می‌زنند، در حالی که اصلی‌ترین سؤال در مورد جذب مربی دوپینگی این است؛ آدمی با این کارنامه مشخص و افتضاح چگونه قرار است به ارتقای سطح دوومیدانی ایران کمک کند، حالا یا با هماهنگی وزارت ورزش یا بدون هماهنگی آن، شاید قرار است آخرین متدهای دوپینگ و فرار از دست افسران ضددوپینگ را آموزش دهد که خب اگر اینکار را هم بلد بود سه سال محروم نمی‌شد!
شنیدن حرف‌های دبیر فدراسیون دوومیدانی در این خصوص به جای اینکه موضوع را روشن کند بر ابهامات افزوده است. علیرضا صیفوری می‌گوید: «قرار است این مربی یک ماه در تهران باشد و اگر همه چیز خوب پیش رفت، قرارداد ببندیم. مدت محرومیت دوپینگ این مربی تمام شده است. ما چند مربی را برای ارتقای سطح دوومیدانی کشور به ایران می‌آوریم. این اتفاقات هم با هماهنگی وزارت ورزش و جوانان است، یعنی برای انتخاب پروسه‌ای طی می‌شود. بحث دوپینگ او را می‌دانستیم که اواخر دوران قهرمانی‌اش اتفاق افتاد و سه سال محروم شد.
البته محرومیتش تمام شده است. فعلاً او را به تهران آورده‌ایم تا ارزیابی کنیم. ما حتی هنوز با آقای یانیس کولیدزیس (مربی پرتاب‌ها اهل لتونی) هم قرارداد نبسته‌ایم. فدراسیون روی کار مربیان خود نظارت دارد.» تکلیف مربی دوپینگی آفریقایی که مشخص است، فقط خواهش می‌کنیم یک پرس و جوی ساده در مورد مربی اهل لتونی هم انجام دهید تا وقتی به ایران آمد، مشخص نشود که او هم پرونده‌دار است و باید چهار چشمی مراقبش باشیم.
21302
