به گزارش خبرگزاری یولن؛ فابیو کاریله، مربی برزیلی که روزگاری با قهرمانی در لیگ برزیل نام خود را مطرح کرده بود، در سال‌های اخیر با ناکامی‌های متوالی، اخراج‌های پیاپی و حواشی متعدد، به چهره‌ای بحث‌برانگیز در دنیای فوتبال تبدیل شده است. کارنامه‌ای که اکنون بیشتر از موفقیت، نشانه‌هایی از بی‌ثباتی، سبک بازی کسل‌کننده و ضعف در مدیریت تیمی را به نمایش می‌گذارد.
یکی از اصلی‌ترین انتقادات به کاریله، سبک فوق‌العاده تدافعی و غیرجذاب تیم‌های تحت هدایت اوست. سیستم غالب او ۴-۲-۳-۱ است، با تمرکز شدید بر دفاع و کاهش ریسک، که نتیجه‌اش بازی‌هایی بی‌روح و فاقد هیجان است. در دوران حضورش در سانتوس، هواداران بارها به عملکرد کند و بی‌خلاقیت تیم اعتراض کردند؛ موضوعی که نه‌تنها تماشاگران را ناامید کرد، بلکه جایگاه او را نیز متزلزل ساخت. این سبک بازی در عصر فوتبال تهاجمی، بیش از آنکه نقطه‌قوت باشد، به پاشنه‌آشیل او بدل شده است.
کاریله در چند سال اخیر در باشگاه‌های مختلف، از جمله آتلتیکو پارانائنزه، کورینتیانس و چند تیم دیگر، بارها طعم اخراج را چشیده است. او تنها پس از ۲۱ روز و یک شکست سنگین ۵ بر صفر برابر The Strongest از هدایت تیم برکنار شد. همچنین در کورینتیانس نیز پس از هشت بازی بدون پیروزی، از سمتش کنار گذاشته شد. تکرار چنین اخراج‌هایی نشان می‌دهد که او نتوانسته در هیچ تیمی ثبات ایجاد کند یا به نتایج قابل قبول برسد.
یکی دیگر از نقاط ضعف کاریله، روابط ضعیف او با بازیکنان و کادر مدیریتی تیم‌هاست. انتقادات علنی او از بازیکنان – نظیر صحبت‌هایش در کورینتیانس درباره «عدم بلوغ» برخی نفرات – باعث ایجاد فضای تنش و نارضایتی در تیم شد. چنین رفتاری نه‌تنها انگیزه بازیکنان را کاهش می‌دهد، بلکه موجب بی‌اعتمادی و از بین رفتن اتحاد تیمی می‌شود؛ چیزی که برای موفقیت یک تیم، حیاتی است.
میانگین زمان حضور کاریله در تیم‌های مختلف معمولاً کمتر از یک سال بوده است. این آمار، نشانگر نبود استراتژی بلندمدت، ناتوانی در سازندگی تیم و بی‌ثباتی در مسیر کاری اوست. مربی‌ای که نتواند یک ساختار پایدار ایجاد کند، طبیعتاً نمی‌تواند در بلندمدت موفق عمل کند، به‌ویژه در تیم‌هایی با فشار رسانه‌ای و انتظارات بالا.
هرچند فابیو کاریله در گذشته با کورینتیانس به قهرمانی رسیده، اما واقعیت امروز او با گذشته تفاوت زیادی دارد. سبک تدافعی، ناکامی‌های متوالی، فقدان مهارت در مدیریت بحران، و روابط پرتنش با بازیکنان، همگی زنگ خطری جدی برای باشگاه‌های ایرانی است. فوتبال ایران در شرایط فعلی بیش از همیشه به مربیانی نیاز دارد که انرژی، انگیزه و تفکر تهاجمی را به تیم تزریق کنند؛ نه چهره‌هایی که بیشتر نماد دوران افول و اخراج‌های متوالی هستند. با این اوصاف، فابیو کاریله در حال حاضر نمی‌تواند گزینه‌ای مطمئن و مناسب برای هدایت تیم‌های بزرگ و پرهوادار باشد.
257 251
